52

HET CENTRUM VAN LOS ANGELES

Alleen al haar gezicht maakt het de moeite waard.

      JJ moet een glimlach onderdrukken als alle vrouwen achter hun machine gaan zitten en Jenny Harrison om zich heen kijkt of ze haar vriendin ziet. Hij ziet hoe ze steeds weer naar de lege stoel kijkt en zich afvraagt of haar afwezigheid komt doordat ze zich heeft verslapen, door een uitspatting of een overdosis.

      ‘Heeft iemand Kim gezien?’

      Ze vraagt het aan de stomme trutten naast haar. Wat lief. Wat aardig dat ze zo bezorgd is om haar collega – haar medepestkop. Wat zal ze schrikken als ze achter de waarheid komt.

      Harrison steekt een hand in haar spijkerbroek en pakt een roze mobieltje.

      ‘Geen telefoon!’ roept hij door de ruimte, terwijl hij naar haar toe loopt. ‘Die had je in je kluisje moeten laten.’

      ‘Eventjes maar.’

      ‘Nee, ook niet eventjes. Je kent de regels – geen telefoons in de machinestraat. Geef die maar aan mij. Aan het eind van de dag krijg je hem terug.’

      Haar mond staat open. Een witte worm van kauwgom op een roze ondergrond. ‘Heeft Kim gebeld, meneer James?’

      Meneer James. Wat leren ze toch snel. Verbazend wat angst teweeg kan brengen bij onbeschofte kleine hoertjes zoals zij. ‘Nee, dat heeft ze niet. De telefoon, alsjeblieft.’ Hij houdt zijn hand op.

      Ze geeft het ding aan hem. ‘Volgens mij is ze ziek. Ze had gisteren iets onder de leden. Zei dat ze dacht dat ze griep had.’

      Ze líégt. Ze wil haar in bescherming nemen. ‘Als je er niet bent, krijg je niet betaald. Dat weten jullie allemaal.’ Hij heeft alleen maar gezegd wat ze van hem verwachten. Geen reden om anders dan geïrriteerd te reageren op Bass’ afwezigheid. Er is een werkkracht te weinig. Dat gaat ten koste van de productiviteit.

      JJ neemt de telefoon mee naar zijn kantoor. Hij gaat met de deur dicht aan zijn bureau zitten en scrollt door haar sms’jes. De meeste zijn van en aan Bass. De andere zijn van en aan iemand die Marlon heet. Vast haar pooier. Ze zijn kort en helemaal niet aardig.

MARLON: wanneer klaar?

JENNY: 20

MARLON: als je minder dan 2 hep maak ik je af kut.

Lijkt erop dat Marlon op den duur ook JJ’s wensen in vervulling zal laten gaan. Maar hij is niet van plan om te wachten. Hij zet de telefoon uit en legt hem op de rand van het bureau.

      Jenny Harrison zal haar vriendin niet lang hoeven missen.