156

BEVERLY HILLS, LOS ANGELES

Matthias Svenson rent de trap van zijn gehuurde villa af. Een of andere idioot staat al vijf minuten op de bel te drukken en hij gaat zijn kop eraf rukken. Hij legt een knoop in de ceintuur van de korte witte badjas die zijn gebruinde lichaam amper bedekt en rukt de deur open.

      ‘Inspecteur Fallon?’ De Zweed kijkt geschrokken.

      Mitzi slaat de regisseur voor zijn brede borst met de definitieve versie van De Wade. ‘Ik kom binnen. Wij moeten hierover praten.’

      ‘Ik weet niet zeker of ik...’

      ‘Geloof me, u weet het wel zeker.’ Mitzi dringt zich naar binnen in een koele hal van schitterend wit en grijs geaderd marmer. Zonlicht stroomt naar binnen in een frisse woonkamer aan haar rechterhand. Ze loopt naar binnen en kijkt om zich heen. ‘Mooi optrekje. Veel rianter dan de cel die ik voor u klaar heb staan.’

      ‘Waar gaat dit om, inspecteur? Ik heb u alles verteld wat ik weet.’

      ‘Het is maar dat u het weet, ik heb niet de tijd of het geduld om uw leugens aan te horen.’ Ze gaat zitten op een weelderige witte bank en slaat met haar handen op de dikke kussens. ‘Zo eentje moet ik ook hebben. Zou niet meer kosten dan mijn jaarloon, denk ik.’

      Svenson pakt een telefoon van een glazen tafel. ‘Ik bel mijn advocaat.’

      ‘Ga uw gang. Maar zeg dan tegen hem dat hij ons op het bureau treft. Zeg dan tegen hem dat u gearresteerd bent in verband met belemmering van de rechtsgang in een moordzaak.’

      De regisseur schuift de telefoon weer in het basisstation en gaat in de stoel tegenover haar zitten.

      ‘Goeie beslissing. Uit dat scenario dat ik u net gaf blijkt dat u me niet alles verteld hebt. U heeft het nooit gehad over de DNA-monsters die van de Wade zijn genomen, de links met de moslims, de verhaallijn over Saladin of de maronitische monniken. Waarom zou u dat allemaal vergeten, meneer Svenson?’

      ‘Waarom is dit relevant?’

      ‘Omdat het scenario de reden is dat Tamara is vermoord. Maar dat wist u de hele tijd al, niet dan?’

      Ze wijst op het scenario dat hij op de armleuning van de stoel heeft gelegd. ‘Vertel me het einde van de film. De scènes die daar niet in staan.’

      Hij pakt de papieren op. ‘Tamara was een bijzondere schrijfster. Haar passie voor het geschreven of gesproken woord werd alleen geëvenaard door haar liefde voor de geschiedenis en haar raadselen. Voor De Wade heeft ze onderzoek gedaan naar een oude groep krijger-monniken, kruisvaarders die in het Heilige Land tegen de moslims vochten.’

      ‘Wacht even – dit wordt me te ingewikkeld en ik ben niet goed in ingewikkeld. Ik moet het opschrijven.’ Mitzi haalt een notitieblok en een pen uit haar tas. ‘Oké. Kom maar op.’

      ‘Heb je wel eens gehoord van de tempeliers?’

      ‘Ja. Dat is toch een eeuwenoude orde van vechtende monniken?’

      ‘Juist. Nou, dat geldt ook voor de Ridders van de Berg, maar die zijn geheimzinniger en meedogenlozer. Ze begonnen in Libanon in de vijfde eeuw, als discipelen van Sint Maron, de kluizenaar-monnik die de maronitische kerk heeft gesticht.’

      Ze herinnert zich het forensische rapport van Hix en zijn stellige bewering dat de moordenaar van Tamara in Libanon was geweest. ‘Wat is de maronitische kerk?’

      ‘Katholicisme onder een andere naam. Hij opereert parallel aan de roomse kerk. De Ridders van de Berg zijn de ultieme beschermers ervan. Zelfmoordkrijgers. Een geslacht van zeer goed getrainde soldaten die geheime kruistochten uitvochten.’

      ‘Clandestiene moordenaars in de heilige oorlogen?’

      ‘Zo je wilt. Maar het waren ook devote monniken. Als ze niet aan het moorden waren, vastten en baden ze als ware heiligen.’

      ‘En dat zijn de ridders in De Wade, die verantwoordelijk zijn voor de moord op Saladin?’

      ‘Inderdaad.’ Hij legt een hand op het scenario. ‘We hebben de scènes alleen uitgeprint tot aan de verheimelijking van de dood van Saladin. Wat er daarna gebeurde was dat de moordenaar – een monnik die Efrem heette en die gewond was geraakt door Saladins wachters – van zijn paard viel toen hij de bergen overstak, en overleed. Daarom wisten de maronieten jarenlang niet dat de aanslag gelukt was.’

      Mitzi is geïntrigeerd. ‘Hoe zijn ze daar ooit achter gekomen?’

      ‘De geruchten verspreidden zich rond de kampen van de moslims. Om de een of andere reden leek hun grote leider zichzelf niet meer. Hij was minder gedecideerd. Anders. Bijzonder onzeker. Dat viel spionnen op en toen er moslimsoldaten gevangen werden genomen, kwamen sommigen zelfs vrijwillig met die informatie in een poging de christenen ervan te weerhouden hen te executeren.’

      ‘Het is dus alleen maar uit de tweede hand?’

      ‘Geldt dat niet voor de meeste geschiedenis? Ik bedoel, welk bewijs is er voor de wónderen die Jezus Christus heeft verricht buiten religieuze geschriften?’

      ‘Ik ben geen historicus. Wat is het verband tussen dit alles en de wade van Christus?’

      ‘De wade van Sa-la-din.’ Hij laat de woorden op haar inwerken. ‘De afdruk op het linnen is die van de aartsvijand van het christendom.’