119

HET VLIEGVELD CASELLE, TURIJN

De familie Watkins wuift dankbaar naast hun koffers en Nic wuift schuldig terug van achter het stuur van het minibusje, nadat hij hen heeft afgezet bij de draaideuren van de vertrekhal.

      Hij rijdt weg van het afzetpunt en voegt zich bij de grote stroom auto’s. Als hij eenmaal het terrein van het vliegveld achter zich heeft gelaten, stopt hij op een stil zandweggetje om de gps in te stellen voor de lange reis die hij voor zich heeft. Het aanraakscherm is minuscuul en pas na herhaalde pogingen lukt het hem om het adres in te voeren van Mario Sacconi’s vroegere baas, Édouard Broussard, dat Erica Craxi hem heeft gegeven.

      Het computertje doet zijn werk en meldt automatisch dat de reis 366 kilometer is, iets minder dan vier uur zal duren, over twee grote tolwegen zal gaan en veertig euro aan benzine zal kosten.

      Hij start de motor en hoopt dat de tocht niet veel duurder zal zijn dan de computer belooft.