136

OAKWOOD, LOS ANGELES

Het is 3.45 in de ochtend en omdat Tyler Carter niet kan slapen, kijkt hij naar rommel op de tv, een herhaling van de nieuwste Conan-show. De vent is lang niet meer zo grappig als hij was.

      Hij is zowaar blij als zijn mobieltje gaat. Alles om de saaie, dode uren tussen middernacht en zonsopgang te doorbreken. ‘Carter.’

      Het telefoontje duurt minder dan een minuut maar tegen de tijd dat hij ophangt, weet hij dat het in de nabije toekomst elke seconde van zijn leven zal veranderen.

      Het is het telefoontje waarover hij gedroomd heeft. Hij krabbelt wat aantekeningen op een blok naast het bed en haast zich dan naar de douche. Tien minuten later is hij aangekleed, zit hij in zijn auto en rijdt hij te hard naar het bureau.