25

ANTERONUS FILMS, CULVER CITY

Sarah Kenny neemt haar verstandigste beslissing van die dag. Ze neemt Mitzi mee naar een rustig hoekje van Plunge, een koffiebar binnen de studio, waar ze uit de school klapt over De Wade. ‘Tamara deed heel geheimzinnig over het scenario. Zelfs meneer Svenson wist niet hoe het zou aflopen.’

      ‘Hoe kan dat?’ Mitzi kijkt beduusd. ‘Ik bedoel, de acteurs móéten het toch weten? Hoe kunnen ze hun rol spelen als ze geen tekst hebben die ze kunnen leren?’

      ‘Ze hebben allemaal een synopsis van het script gekregen...’

      ‘Waarvan ik trouwens nog steeds een kopie te goed heb.’

      Sarah gaat niet op de bitse opmerking in. ‘De hele cast is gewaarschuwd dat het einde herschreven zou worden. Ze kregen te horen dat het zo geheim was dat er pas de dag voor het draaien een kopie uitgedeeld zou worden en zelfs dan alleen aan de paar acteurs die eraan meededen.’

      ‘Waarom? Vanwaar al dat gedoe?’

      Sarah speurt nerveus de koffiebar af. ‘Tamara had een contact in Turijn – iemand die R. Craxi heet en hij heeft haar bepaalde feiten gegeven omtrent de Wade die nooit eerder zijn vrijgegeven.’

      ‘En die worden in deze film onthuld?’

      ‘De afdeling Marketing van de studio verwacht dat die onthulling uiteindelijk alle publiciteit rondom de film zal genereren.’

      ‘Onthulling van wat? Wat zijn die bepaalde feiten?’

      ‘Dat weet ik echt niet. Ik heb helemaal niets wetenschappelijks gezien. Ik denk dat het te maken heeft met de authenticiteit van de Wade.’

      ‘Het einde dat wél werd uitgedeeld – wat stond daarin over de Wade?’

      ‘Dat hield het open. Het hele gedeelte in de moderne tijd – de onthulling, zo je wilt, ontbrak. Ik hoorde Tamara tegen meneer Svenson zeggen dat hij voor een aantal scènes een wetenschappelijke locatie nodig zou hebben, een lab zoals bij CSI.’

      ‘Voor koolstofdatering of DNA-proeven?’

      ‘Ik weet het niet. Misschien allebei.’

      ‘Maar in het scenario werd niet gesproken van resultaten?’

      ‘In geen van de versies die ik heb gezien.’

      Mitzi denkt erover na. Voor de schrijfster zou het meest schokkende het beste effect zijn. Dus het nieuwe einde van Jacobs moest controversieel zijn – iets wat de kerk of het land op zijn grondvesten zou doen schudden. En dat is best – zolang het maar fictie is. Maar stel dat het op feiten gebaseerd was? Dat zou iets anders zijn. Iets heel anders.

      Opeens begint de dood van Tamara Jacobs wat duidelijker te worden.