Clematis armandii

Wat de opwarming van de atmosfeer ook voor gevolgen zal hebben – voor tuiniers is die ontwikkeling gunstig. Planten die vijf jaar geleden nog als niet-winterhard werden beschouwd staan nu in tuincentra te koop. Clematis forsteri bijvoorbeeld, en Clematis marmoraria, groenblijvende soorten uit Nieuw-Zeeland waarvan tot voor kort niemand ooit gehoord had. Een groenblijvende clematis die al langer bekend was, maar die tot vijf jaar terug alleen in het westen van Nederland werd geacht een kans te maken om de winter door te komen, is Clematis armandii, uit China. Deze soort is een bestseller en de plant wordt steeds vaker verkocht, hoewel niet met wintergarantie.

De belangrijkste reden voor de populariteit van Clematis armandii is het feit dat het blad ’s winters groen blijft. Maar ook de bloemen zijn de moeite waard. Ze zijn meestal wit – soms met een roze blos – en verschijnen in grote trossen in de bladoksels van de ranken die de winter hebben overleefd. Soms verschijnen ze niet; dat kan het gevolg zijn van een late nachtvorst als de bloemknoppen al gevormd zijn, maar vaker is de niet-bloei het gevolg van verwelkingziekte. Clematisverwelkingziekte is een aandoening waarbij de ranken van een clematis plotseling slap gaan hangen. Binnen enkele dagen worden ze bruin. Er wordt wel beweerd dat kleinbloemige clematissoorten, zoals Clematis armandii, niet vatbaar zijn voor clematisverwelkingziekte, maar hoop is de vader van deze gedachte en in de praktijk is Clematis armandii misschien wel vaker het slachtoffer dan sommige grootbloemige hybriden. Wie zich hierdoor niet laat afschrikken doet er goed aan om niet zomaar een Clematis armandii te kopen, maar om op zoek te gaan naar een aantrekkelijke cultivar. Er zijn namelijk nogal wat inferieure planten in de handel met kleine, spinachtige bloemen. Een goede cultivar is ‘Snowdrift’, met grote bloemen en brede, ronde bloembladen. Koop altijd een plant als die bloeit, in april, want het feit dat er ‘Snowdrift’ op het etiket staat is nog geen garantie dat u de juiste plant te pakken heeft. Ook bonafide kwekers kunnen zich vergissen, temeer daar etiketten meestal aan de plant worden gehangen door bijklussende scholieren. ‘Snowdrift’ bloeit wit, zoals u waarschijnlijk al geraden heeft. Persoonlijk ben ik meer gecharmeerd van ‘Appleblossom’, met bloemen die eruitzien zoals de naam belooft en die bovendien een bedwelmende geur van vanille verspreiden. Een exemplaar van ‘Appleblossom’ die het spitsroedenlopen van verwelkingziekte en nachtvorst heeft overleefd én die in volle bloei staat, is een onvergetelijk spektakel. De bloemen steken prachtig af tegen het leerachtige donkergroene blad van het voorgaande jaar en het bronskleurige jonge blad van het lopende seizoen. Clematis armandii heeft een grote groeikracht en op veel plaatsen zal het nodig zijn om de plant na de bloei sterk terug te snoeien. Dat komt het uiterlijk van de clematis alleen maar ten goede, want hoewel de plant zelf groenblijvend is, blijven de individuele bladeren niet eeuwig groen. Oud blad verdort en valt ten slotte af. Of liever gezegd: viel het maar af.

Deze clematis heeft veel voordelen, maar een nadeel van de plant is dat hij altijd hardnekkig aan zijn oude, bruingeworden blad blijft vasthouden. Uiteindelijk valt het wel af, maar niet nadat het gedurende lange tijd het aangezicht van de plant ontsierd heeft. Vandaar dat een drastische snoei geen slecht idee is, zelfs daar waar de plant genoeg ruimte heeft. Plant Clematis armandii nooit tegen een kale muur, maar zorg altijd eerst voor een leistruik waardoor de clematis dan zijn eigen weg kan zoeken. En plant Clematis armandii op een warme, beschutte plaats, want hoe warmer onze winters worden, hoe meer schade een onverwachte periode van strenge vorst kan aanrichten.