Uit de memoires van kolonel Augusto Santamaría del Valle

De regering van García Prieto had geen antwoord op het pronunciamiento van generaal Primo de Rivera. Onderling verdeeld, verstoken van de steun van het leger, het volk, de kranten en vooral van de steun van de koning, wachtten zij af tot Alfonso op de veertiende aankwam in de hoofdstad. De premier verzocht hem de bevelhebbers van Barcelona en Zaragoza van hun post te ontheffen en toe te staan dat het parlement met spoed bijeen werd geroepen. De vorst — bevreesd het leger intern te verscheuren en het land in een burgeroorlog te storten — weigerde echter. Hierop diende García Prieto het ontslag van zijn kabinet in.

Is het curieus dat Alfonso de macht overdroeg nota bene aan de generaal die in opstand was gekomen? Ik weet het oprecht niet. Andere kandidaten waren er weinig, maar ze waren er wel. Hoe dan ook, met de opdracht aan Primo de Rivera naar Madrid te komen was de machtsovername een feit, en kwam er een eind aan decennia waarin conservatieven en liberalen, als stilzwijgende afspraak, elkaar om de paar jaar de macht hadden gegund.