10

Raych keek somber in de spiegel van zijn hotelkamer in Wye. Het was een vrij armoedige hotelkamer, maar Raych moest voor iemand doorgaan die niet al te veel kredieten had. Wat hij zag beviel hem niet. Zijn snor was weg, zijn bakkebaarden waren minder lang en zijn haar was langs de zijkanten en achteraan korter geknipt.

Hij zag er... moedig uit.

Erger nog. Door zijn veranderde gezicht had hij een baby-face gekregen.

Het was walgelijk.

Verder maakte hij ook geen vorderingen. Seldon had hem de rapporten van de veiligheidsdienst over de dood van Kaspal Kaspalov gegeven, waarna hij die had bestudeerd. Er stond niet veel in. Alleen dat Kaspalov vermoord was en dat de plaatselijke beveiligingsbeambten niets belangrijks over die moord te weten waren gekomen. Het leek vrij duidelijk te zijn dat de beveiligingsbeambten er toch weinig of geen belang aan hechtten.

Dat was niet verrassend. De vorige eeuw was het misdaadcijfer op de meeste werelden aanzienlijk gestegen, vooral op de grootse, complexe wereld Trantor en nergens waren de plaatselijke beveiligingsbeambten in staat om er echt iets aan te doen. Het aantal beveiligingsbeambten was zelfs lager geworden en de werkwijze ervan was overal corrupter geworden, al viel dat moeilijk te bewijzen. Dit was onvermijdelijk, als de betaling geen gelijke tred hield met de kosten van het levensonderhoud. Je moest beveiligingsbeambten betalen als je hen eerlijk wilde houden. Ontbrak het daaraan, dan zouden ze hun te lage salarissen op een andere manier aanvullen.

Seldon had hier al een aantal jaren voor gewaarschuwd, maar het had geen zin gehad. Het was onmogelijk om de salarissen op te trekken zonder de belastingen te verhogen, en de bevolking zat niet te wachten op hogere belastingen.

Waarschijnlijk gaf men liever het tienvoudige daarvan uit aan politiek gekonkel.

Dat maakte allemaal deel uit van de algehele verslechtering van de samenleving binnen het Imperium gedurende de vorige twee eeuwen, had Seldon gezegd.

Nou, wat moest Raych doen? Hij logeerde in het hotel waarin Kaspalov had gewoond in de dagen vlak voordat hij werd vermoord. Ergens in het hotel zou iemand kunnen zijn die daar iets mee te maken had... of zo iemand kende.

Raych vond dat hij moest zorgen dat hij opviel. Hij moest belangstelling tonen voor Kaspalovs dood en dan zou iemand belangstelling voor hèm tonen en hèm oppikken. Het was gevaarlijk, maar als hij argeloos genoeg kon klinken, zouden ze hem misschien niet meteen aanvallen.

Nou...

Raych keek naar zijn tijdband. In de bar zouden nu mensen een aperitief voor het eten zitten te drinken. Hij kon zich net zo goed bij hen voegen en kijken wat er zou gebeuren... als er iets gebeurde.