47

De dag van de barbecue

De lucht stroomde uit Clementines longen weg. Later zou iedereen zeggen ‘Het ging zo snel’, en het ging inderdaad snel, maar tegelijkertijd was het alsof de tijd vertraagde, werd elke seconde een stilstaand beeld in onvergetelijke kleuren, verlicht door goudkleurige feestverlichting.

Clementine schoot zo snel overeind dat haar stoel omviel. Wat? Waar? Wie?

Het eerste wat bij haar opkwam was dat een van de meisjes gewond was. Heel zwaar gewond. Bloed. Er zou bloed zijn. Ze kon niet tegen bloed. Misschien moesten ze gehecht worden. Of er stak een bot naar buiten. Tanden. Afgebroken tanden. Holly of Ruby? Waarschijnlijk Ruby. De achtertuin tolde rond in een werveling van kleuren. Ze hoorde geen kreten. Waar bleven de kreten? Ze konden allebei zo hard roepen. Holly raakte buiten zichzelf als ze zich bezeerde. Ruby wilde zich ervan overtuigen dat ze gehoord werd als ze dringend om haar ouders riep.

Ze zag Holly als eerste in de belvedère met haar lovertjestas, haar mankeerde niets en ze staarde onbeweeglijk naar... waarnaar?

Erika. Ze keek naar Erika, die rende.

Erika rende naar de fontein. Vids ‘Trevifontein’. Wat dééd ze daar? Het leek alsof ze in het water zou duiken.

Erika was haar verstand kwijt. Ze had een zenuwinzinking, een soort psychose. Clementine wist dat ze vanavond niet in orde was. Ze werd nooit dronken en ze had zich heel vreemd gedragen. Het kwam door Clementine.

Erika sprong in één snelle, atletische beweging over de rand van de fontein. Ze gleed uit, viel bijna, kwam weer overeind en waadde naar het midden. Wat deed ze daar in vredesnaam? Clementine stierf duizend doden.

En nu rende Oliver van het terras naar de fontein om Erika eruit te halen. Om te voorkomen dat ze zich nog meer voor gek zette. Hij bleef niet aan de rand van de fontein staan, maar sprong eroverheen.

Hij en Erika waadden glibberend en wel door het water, tegenover elkaar in de fontein, als twee minnaars in een film die elkaar na een lange periode van afwezigheid wilden omhelzen.

Maar ze omhelsden elkaar niet. Ze tilden Ruby’s slappe lichaam uit het water.