83
Audreys hart brak toen Nicholas Conovers dochter de eerste prelude uit het ‘Wohltemperiertes Klavier’ speelde. Dat kwam niet door het matige spel van het meisje – een aantal noten ging mis, haar techniek was niet erg verfijnd en ze speelde nogal mechanisch. Camille had bijna de show gestolen met de wals van Brahms. Ze had perfect en met heel haar hart gespeeld, zodat Audrey zwol van trots. Nee, haar hart brak om wat er met Julia Conover zou gebeuren. Dat kleine meisje, zo slecht op haar gemak in haar jurk, had haar moeder verloren, iets wat een kind nooit zou mogen overkomen. En nu stond ze op het punt haar vader ook te verliezen.
Over een paar dagen zou haar vader op beschuldiging van moord worden gearresteerd. Daarna zou ze haar enige overgebleven ouder alleen zien wanneer ze hem onder toezicht in het huis van bewaring mocht bezoeken. Haar vader zou een oranje overall dragen en achter een kogelvrije ruit zitten. Haar hele leven zou overhoop worden gegooid door een moordproces, met alle publiciteit van dien; ze zou steeds weer gemene roddelverhalen te horen krijgen, ze zou zichzelf in slaap huilen, en wie zou haar ’s avonds instoppen? Een betaalde oppas? Het was te afschuwelijk om eraan te denken.
En dan zou haar vader naar de gevangenis worden gestuurd. Dat mooie meisje, dat als pianiste niet veel voorstelde, maar dat liefheid en naïviteit uitstraalde – haar leven zou nooit meer hetzelfde zijn. Andrew Stadler mocht dan het slachtoffer van moord zijn geweest, dit kleine meisje was ook een slachtoffer, en dat gaf Audrey een droevig, onheilspellend gevoel.
Toen de pianolerares, mevrouw Guarini, het publiek voor zijn komst bedankte en iedereen uitnodigde voor een hapje en een drankje, draaide Audrey zich om en zag ze Nicholas Conover.
Hij hield een videocamera omhoog. Naast hem zat een mooie jonge vrouw, en naast haar zat Conovers knappe zoon, Lucas. Plotseling herkende Audrey de vrouw, die op dat moment haar hand op Conovers nek legde en hem streelde.
Het was Cassie Stadler.
Andrew Stadlers dochter.
Allerlei gedachten wervelden door haar hoofd. Ze wist niet wat ze hiervan moest denken.
Nicholas Conover die een verhouding had met de dochter van de man die hij had vermoord.
Ze had een gevoel alsof er opeens een hele rij deuren was opengevlogen.