71

Nicci kwam naast Richard staan. ‘Heeft de duisternis haar gevonden?’

‘Zoiets vermoedde ik al,’ zei Richard. ‘Volgens mij wil ze ons vertellen dat iemand haar gebruikt en zich via haar tot ons richt. Dat is de reden waarom het zwaard haar geen kwaad wilde doen.

De ochtend na de bruiloft van Cara en Benjamin zei die jongen op de markt, Henrik, dat duisternis op zoek is naar duisternis. Hij vroeg ook waarom hij had gedroomd. Op dat moment leek dat allemaal nergens op te slaan, dus dachten wij dat de jongen ziek was en ijlde, maar op de een of andere manier moet de machine via hem tot ons gesproken hebben. Ze probeerde ons te vertellen dat ze wist dat iemand haar trachtte over te nemen. Aanvankelijk kon de machine het waarschijnlijk alleen maar omschrijven als een bepaalde duisternis die haar probeerde te vinden en interpreteerde ze het gevoel dat er iemand via haar sprak als dromen.’

Nicci fronste haar wenkbrauwen. ‘Dus jij denkt dat de woorden van de jongen eigenlijk afkomstig waren van de machine? Dat het een kreet om hulp was?’

Richard haalde zijn schouders op. ‘Zou kunnen.’

Zedd ademde hoorbaar uit en schudde zijn hoofd. ‘Ik weet het niet, Richard. Volgens mij moeten we oppassen dat we niet net gaan doen alsof deze verzameling tandwielen en raderen en drijfassen werkelijk uitspraken kan doen die het resultaat zijn van een bewuste intelligentie. We beginnen ons allemaal te gedragen alsof dit ding zelfstandig kan denken, alsof het leeft. Het is een machine. Machines kunnen niet denken.’

‘Hoe kan ze dan antwoord geven op Heer Rahls vragen?’ vroeg Cara. Ze draaiden zich om en keken haar aan. Ze gebaarde naar de machine. ‘Hoe slaagt ze er dan in ons te vertellen wat we willen weten en gaandeweg een aantal ontbrekende details voor ons in te vullen?’

‘Misschien zien wij er meer in dan in wezen gerechtvaardigd is,’ zei Zedd tegen haar.

Cara leek niet overtuigd. ‘Ze zegt wat ze zegt. Wij verzinnen de dingen die ze zegt niet zelf en beelden ons ook niets in.’

Zedd streek zijn verwarde haardos naar achteren. ‘Er bestaat een kinderspelletje dat “Vraag het Orakel” heet. Het is een kleine doos met een rond gat erin. Op de zijkanten staan afbeeldingen van het orakel waarop het omgeven door een geheimzinnige nevel met de geestenwereld communiceert. Het doosje bevat een aantal op kleine schijfjes geschreven antwoorden. Een kind stelt een vraag – zoals: ga ik als ik later groot ben met degene trouwen op wie ik verliefd ben, of vind die-en-die me echt leuk – steekt dan een hand in de doos en haalt er een schijfje met een antwoord uit. Vervolgens gaat het schijfje weer terug in de doos en wordt alles door elkaar geschud voor de volgende die een antwoord mag pakken.’

‘Heus?’ Cara keek sceptisch. ‘En werkt dat echt?’

‘Eigenlijk werkt het best goed. De antwoorden zijn dingen als: “Vast en zeker,” of “Dan moet er toch eerst iets veranderen,” of “De geesten zeggen van wel,” of “Het antwoord is twijfelachtig,” of “Heel waarschijnlijk,” of “Gaat niet gebeuren,” of “Vraag later opnieuw wanneer de geesten bereid zijn te antwoorden.” Dus je snapt, welk antwoord het kind ook uit de doos haalt, het lijkt altijd alsof de doos rechtstreeks antwoord geeft op de vraag die wordt gesteld.

Maar het is een trucje van de menselijke geest om te denken dat het antwoord bij de vraag past, dat het orakel van de doos een vraagt hoort en in staat is die te beantwoorden. Wij zijn tot op zekere hoogte allemaal zo goedgelovig. De antwoorden zijn heel algemeen van aard, maar omdat ze zo vaak precies lijken te kloppen, denken mensen dat het orakel in de doos werkelijk hun vragen kan beantwoorden.

Sommige mensen geloven heilig in het orakel in de doos. Sommigen denken zelf magische krachten te bezitten of in verbinding te staan met de geestenwereld, die hun hand leidt om de juiste schijfjes te pakken. Maar er komt helemaal geen magie aan te pas. Het is gewoon een trucje dat de menselijke geest met zichzelf uithaalt.’

Cara sloeg haar armen over elkaar. ‘Dus jij denkt dat deze machine niks anders is dan één grote truc?’

‘Ik weet het niet.’ Zedd vouwde zijn handen. ‘Ik zeg alleen dat we voorzichtig moeten zijn en geen overhaaste conclusies moeten trekken. Het is vaak zo gemakkelijk om in pasklare antwoorden te geloven.’

Richard dacht niet dat het zo eenvoudig lag. ‘Ik weet het niet, Zedd. Volgens mij is er meer aan de hand.’

‘Zoals?’

‘De manier waarop de machine start wanneer ze op het punt staat verschrikkelijke profetieën te geven is heel herkenbaar. Ze begint heel plotseling, van het ene moment op het andere. En bovendien komen de metalen stripjes er gloeiend heet uit. Maar telkens wanneer ze... ik weet niet, communiceert zou je kunnen zeggen, start ze heel geleidelijk en komen de stripjes er koel uit.

Tot dusverre zijn we ervan uitgegaan dat de stripjes die eruit komen de verantwoordelijkheid van de machine zijn. Ik denk dat er misschien wel twee heel verschillende dingen gaande zijn.’

‘Ik ben het met je eens,’ zei Nicci. ‘Het kan zijn dat iemand de machine gebruikt, haar iets te zeggen geeft, haar misschien wel dwingt bepaalde dingen te zeggen. Wanneer ze gedwongen wordt om te spreken, komen de stripjes er gloeiend heet uit. Wanneer ze uit eigen beweging spreekt zijn de stripjes koel.’

‘Dus jullie denken dat de machine door iemand wordt gebruikt?’ Fronsend krabde Zedd aan zijn hoofd. ‘Laten we even aannemen dat dat zo is. Wie doet zoiets dan volgens jullie? En waarom?’

Richard leunde met een heup tegen de machine. ‘Wat is ons probleem?’

Zedd haalde zijn schouders op. ‘Ons probleem?’

‘Ons probleem,’ legde hij uit, ‘de reden waarom wij hier in deze tot voor kort afgesloten grafkamer staan, bij dit afgedankte apparaat, is profetie. Wat doet de machine? Profetieën uitspuwen. Wat stond er bij alle recente sterfgevallen centraal? Profetie. Wat hebben alle afgevaardigden besloten dat ze per se willen hebben? Profetie. Wat zorgt ervoor dat we in een kringetje ronddraaien en voortdurend achter de gebeurtenissen aan lopen? Profetie uit deze machine.’

‘Dat wisten we allemaal al.’ Zedd trok een wenkbrauw op. ‘Wat wil je daar nu mee zeggen?’

Richard knikte. ‘Moet je zien hoeveel belangstelling voor profetie iedereen opeens heeft. De profetieën die deze machine voortbrengt, worden door iedereen aan elkaar doorverteld en gaan het hele paleis door. Zodoende is iedereen ervan op de hoogte en windt iedereen zich opeens op over het belang van profetie. Iedereen heeft het plotseling over het bestaan van een “omenmachine”. De mensen denken dat wij profetieën voor hen verzwijgen, dat wij hen niet willen beschermen.’

Zedds belangstelling was gewekt. ‘En heb jij daar een theorie over?’

‘Ik denk dat er iemand is die bewust onrust zaait.’ Richard leunde een beetje dichter naar zijn grootvader toe. ‘Hoe komt het dat de mensen opeens veel meer geloof hechten aan profetie?’ Hij tikte met een vinger op de machine. ‘Doordat de profetieën die uit de machine komen binnen de kortste keren uitkomen, en wel precies zoals ze in de profetie zijn voorspeld. Zo is het allemaal begonnen. Het is een demonisch spelletje geworden – net als dat kinderspel waar jij het over had, maar dan met bloedige gevolgen.

De profetieën komen altijd uit en daarom hechten de mensen er steeds meer belang aan en willen ze weten wat de volgende profetie zegt. Omdat deze machine in hun overtuiging past dat profetie hun toekomst kent, eisen ze van ons dat wij hen deelgenoot maken van wat de profetieën te melden hebben. En zoals jij ons zelf hebt verteld hebben de mensen in Aydindril, en vast niet alleen daar, het over niets anders meer dan profetie. Je zei dat er een levendige handel bestaat in profetie. Vind je dat niet een beetje eigenaardig?’

‘Dat vond ik al toen ik er voor het eerst van hoorde,’ gaf Zedd toe.

‘Hier in het paleis hebben de profetieën van de machine de afgevaardigden van al die mensen die zich met profetie bezighouden ervan overtuigd dat wij ongelijk hebben en dat profetieën echt net zo gemakkelijk te begrijpen zijn als ze klinken. Daarom snappen ze maar niet waarom wij hun de gevaren niet willen onthullen die zo duidelijk herkenbaar zijn in de profetieën die zij hebben gehoord. De profetieën uit de machine hebben iedereen opgezweept tot een soort geloofswaanzin.’

‘Wat had je dan verwacht? Ze zijn wel uitgekomen,’ zei Zedd.

‘O ja? Heb jij ooit eerder meegemaakt dat profetieën zo duidelijk en gemakkelijk te begrijpen, zo simpel en onverbloemd waren? Of dat er exact gebeurde wat ze voorspelden en bovendien onmiddellijk nadat ze het voorspelden?’

Daar moest Zedd even over nadenken. ‘Eerlijk gezegd niet, nee. In mijn ervaring zijn profetieën per definitie vaag. Bovendien kan het vaak eeuwen duren voordat ze daadwerkelijk uitkomen. Maar deze gebeuren allemaal kort nadat ze bekend zijn geworden.’

‘Dat is een van de redenen waarom ik me zoveel zorgen maak over de profetie die zegt: “De honden zullen haar van je afnemen.” Het enige wat ik niet begrijp is dat het stripje waarop het stond koel was en niet gloeiend heet, zoals alle andere onheilstijdingen.’

Zedd keek hem aan. ‘Misschien betekent het dat deze anders is dan de andere. Misschien is dit een echte profetie met een verborgen betekenis.’

Richard wierp een zijdelingse blik op de machine. ‘Of de machine wilde me ergens voor waarschuwen. Daar komt nog bij dat ze zojuist heeft gezegd dat de duisternis haar heeft gevonden en mij ook zal vinden, alsof ze me wil waarschuwen. De machine lijkt een soort connectie met mij te hebben.’

Zedd knikte. ‘Dat lijkt me duidelijk.’

‘Van de profetieën die op de gloeiende stripjes uit de machine komen, weten we dat elke balans ontbreekt. Die zijn allemaal even onheilspellend.’

Zedd keek Richard fronsend aan. ‘Jij gelooft dus niet dat dat authentieke profetieën zijn?’

‘Dat weet ik net zomin als jij. Maar iedereen doet inmiddels mee aan die profetieënwaanzin en tot wie hebben zij zich nu allemaal gericht om te krijgen wat ze willen? Aan wie hebben ze trouw gezworen in ruil voor profetie?’

‘Hannis Arc,’ zei Cara.

Richard knikte. ‘En stom toevallig is het abt Dreier, uit het gewest Fajin, die ons en iedereen die maar wilde luisteren heeft verteld hoeveel waarde Hannis Arc hecht aan het gebruik van profetie om hem te helpen bij het besturen van zijn gewest, precies zoals de afgevaardigden dat ook zo graag willen. Volgens mij zou Hannis Arc wel eens de spil kunnen zijn waar dit allemaal om draait.’

‘Maar zoals je zelf al zei zit hij helemaal in Fajin.’ Cara gebaarde naar de machine. ‘Hoe krijgt hij dit dan allemaal voor elkaar?’

‘Ik heb geen idee,’ moest Richard eerlijk bekennen. ‘Maar abt Dreier is hier wel. Misschien heeft hij er iets mee te maken.’

Cara wees naar boven. ‘Ik dacht dat deze hele ruimte rondom de machine, inclusief de Tuin des Levens die als bescherming dient, een insluitingsveld was. Het hele doel van een insluitingsveld is dat er van buitenaf niet met de gevaarlijke magie kan worden geknoeid. Daarbij komt dat het hele paleis is gebouwd volgens een bezweringsformule die de gave van alle begaafde mensen hierbinnen verzwakt, behalve die van een Rahl.’

Zedd plantte zijn vuisten op zijn heupen en draaide zich om naar Cara. ‘Nu zijn Mord-Sith opeens deskundig op het gebied van magie. Het moet niet gekker worden.’

‘Wat dacht je van een pratende machine?’ zei Nicci.

Richard pakte een aantal metalen stripjes van een van de stapels die tegen de muur stonden en laadde ze in de machine.

‘Dan moesten we haar nu maar eens aan het woord laten.’