38

Richard geeuwde. Toen hij even opkeek van de ingewikkelde vertaling van de symbolische elementen waaraan hij zat te werken, zag hij Zedd de bibliotheek weer binnenkomen. Door de hoge ramen boven zijn hoofd liet het eerste ochtendgloren een onbewolkte hemel zien.

De vreemde voorjaarsstorm was gaan liggen, maar het leek erop dat hij slechts een voorbode was geweest van grotere problemen. Het was Richard wel duidelijk dat er problemen waren, maar niet wat de kern ervan was. Hij had weer eens dat bekende, ongemakkelijke gevoel dat hij in het duister tastte over wat er werkelijk aan de hand was.

Alles bij elkaar, van de jongen op de markt tot en met de storm, de vreemde sterfgevallen, de eigenaardige profetieën en de machine die zo lang verborgen was geweest en nu opeens tot leven was gekomen, was het gewoon te veel om van toeval te kunnen spreken. Dingen die toevallig leken maakten hem altijd nerveus. De meeste zorgen maakte hij zich over de machine die ze hadden ontdekt. Hij was bang dat die het middelpunt van alles vormde.

De vertalingen van de metalen stripjes bevestigden zijn vermoedens alleen maar.

Sinds hij had ontdekt dat alles in het boek moest worden omgedraaid, ging het vertalen heel soepel, hoewel het nog steeds een tijdrovende bezigheid was. Hoe meer hij echter uit de vertalingen te weten kwam, hoe ongeruster hij werd.

Toen hij zijn grootvader door de bibliotheek zag lopen, viel het Richard op dat Zedd niet zo veerkrachtig liep als anders. Opeens zag hij Zedd als een oude man, een vermoeide oude man. Aan de rimpels op Zedds gezicht zag Richard dat ook hij zich zorgen maakte over de problemen waarmee zij hier te maken hadden. De uitbundige, soms wat kinderlijke manier waarop Zedd de wereld bekeek en die hem zo typeerde, was ver te zoeken. En dat onderstreepte, nog veel meer dan woorden, voor Richard de ernst van de situatie.

Dat en de vertalingen van de stripjes.

Richard legde zijn hand op het boek om te voorkomen dat de pagina’s zouden omslaan toen zijn oog opeens op de passage viel die hij zocht.

‘Daar heb je de eerste,’ zei hij tegen Berdine. Hij tikte met zijn vinger op een deel van de pagina. ‘Deze hier. Wat krijg je als je die omzet?’

Berdine boog zich eroverheen en las zwijgend de Hoog-D’Haraanse verklaring. ‘Het heeft iets te maken met storten.’

Richard begon de taal der Schepping al een beetje te begrijpen en wist inmiddels wat veel van de symbolen betekenden. Hij had alleen naar een bevestiging gezocht voor zijn grootste angst. Die had Berdine hem zojuist gegeven.

‘Dit is het laatste symbool, dus...’

‘Dus beëindigt het de handeling van het onderwerp,’ maakte Berdine zijn zin mompelend af. Zij had nog niet gezien wat Richard al wel had gezien. Met het puntje van haar tong uit haar mond schreef ze het op en begon vervolgens pagina’s van het boek om te slaan. ‘Ik moet weten wat het onderwerp is.’

Richard tikte op het metalen stripje en liet het haar zien. ‘Hier. Als je het omdraait, is dit deel van het symbool het onderwerp.’

Zedd bleef voor de tafel staan, boog zich eroverheen, kneep zijn ogen tot spleetjes en probeerde het vel papier te zien waarop ze zat te schrijven.

‘Wat heb je daar opgeschreven?’

‘Dat is de vertaling van de tekst in de taal der Schepping die op dit stripje staat,’ zei Richard. ‘Hoe is het met Kahlan? Heb je haar hand kunnen genezen?’

‘Wie is er hier nu een tovenaar?’ Hij wees naar het papier waarop Berdine zat te schrijven. ‘Dus jullie zijn erachter hoe het boek werkt? Hoe die symbolen werken?’

‘Ja,’ zei Richard. ‘Het is heel opmerkelijk. De symbolen zijn een ongelooflijk efficiënte en compacte vorm van taal. Waar wij hele zinnen of zelfs alinea’s nodig zouden hebben om iets te zeggen, kan de taal der Schepping hetzelfde duidelijk maken met een korte reeks symbolische elementen. Door slechts een paar van die figuren op de juiste manier te combineren kan ik je een heel verhaal vertellen of een enorme hoeveelheid informatie overbrengen. Je kunt er op een heel beknopte manier buitengewoon nauwkeurig informatie mee overbrengen.’

Richard had lang geleden al geleerd emblematische patronen te begrijpen. Hij begreep hun taal, de manier waarop ze bepaalde dingen weergaven en hoe ze functioneerden in bezweringsformules. Nu bleek opeens dat de emblemen die hij al kende hun oorsprong hadden in de taal der Schepping. Zonder het te weten had hij lang geleden al een begin gemaakt met het leren van de taal der Schepping.

Toen hij het boek eenmaal wist te gebruiken en aan de vertaling van de symbolen begonnen was, was in de loop van de nacht alles opeens op zijn plaats gevallen en zag hij hoe alles wat hij al wist verband hield met deze nieuwe taal en hoe hij die kennis kon gebruiken om de symbolen te interpreteren die door de machine werden gebruikt. Het was alsof hij een deur opende waarvan hij het bestaan niet eens had vermoed. In een flits van helderheid was alles wat hij al wist op zijn plek gevallen om hem deze nieuwe taal te helpen doorgronden.

Langzaam maar zeker kwam hij tot de conclusie dat het meer leek op het leren van een nieuw dialect dan een nieuwe taal. Daardoor had hij heel snel doorgekregen hoe het werkte. Inmiddels had hij het boek Regula niet langer nodig om de symbolen te begrijpen.

Zedd pakte het stripje op om er nog eens naar te kijken, alsof hij misschien opeens, als bij toverslag, zou weten wat er stond. Dat gebeurde niet. ‘Wat is dan de vertaling? Wat staat er op dit stripje?’

Richard wees met het uiteinde van zijn pen. ‘Op dat stripje staat: “Het dak zal instorten.”’

Zedd fronste. ‘Bedoel je net als die profetie waar jij het over had? Van die blinde vrouw? Die waarzegster, Sabella, die je in de gangen tegenkwam?’

‘Die, ja.’

‘Na die waarschuwing over duisternis van die jongen op de markt? Die jongen die lag te ijlen van de koorts?’

Richard knikte. ‘Precies.’

‘Die jongen van wie jij dacht dat hij wartaal uitsloeg.’

‘Wij dachten dat het wartaal was, maar achteraf was dat misschien toch niet zo. Na de waarschuwing van die jongen kreeg ik de voorspelling van die blinde vrouw, die gelijk was aan de profetie die we vervolgens van zowel Lauretta als de machine te horen kregen. En de jongen zei nog iets anders, waarvan we op dat moment dachten dat het door de koorts kwam. Hij zei: “Hij zal me vinden. Ik weet het zeker.”’

‘Dat klink wel als een echte koortsdroom.’

Richard pakte een ander stripje. ‘Dit lag onder aan de stapel in de machine. Dat betekent dus dat het de eerste is die de machine heeft gemaakt sinds hij daar beneden in het donker weer tot leven is gekomen. Toen we het vertaalden, kon in mijn ogen nauwelijks geloven. Er staat: “Hij zal me vinden.”’

Zedd wees op het stripje dat Richard in zijn hand hield. ‘Wil je daarmee zeggen dat de machine voorspelde dat jij haar zou vinden?’

Richard haalde zijn schouders op. ‘Wie het weet mag het zeggen.’

‘Weet je zeker dat de vertaling klopt?’

Richard keek naar de deur en zag Nathan de bibliotheek binnenkomen. Ook hij keek ernstig.

‘Nu ik weet hoe het boek werkt,’ zei Richard tegen Zedd, ‘is er geen twijfel meer mogelijk. Het klopt allemaal precies.’ Richard stak een hand uit en pakte het derde stripje. ‘Dit hier, waarop ik het symbool voor vuur meende te herkennen, blijkt met behulp van de Hoog-D’Haraanse vertaalsleutel ook exact te kloppen. Er staat precies wat ik dacht: “vuur”.’

‘Wat zei je daar over vuur?’ riep Nathan, zich naar hen toe haastend.

Zedd pakte het stripje van Richard aan en liet het aan Nathan zien. ‘De vertaling blijkt precies wat Richard al dacht. Het betekent inderdaad vuur en niets anders.’

Aan de andere kant van de bibliotheek zag Richard Lauretta binnendrentelen, met een lading van haar voorspellingen onder haar arm. Ze werd gevolgd door twee bewakers, die ook allebei met grote stapels zeulden. Het zou een flinke klus worden om al haar voorspellingen van haar kamer naar hun nieuwe onderkomen in de bibliotheek te sjouwen. Richard was blij dat al dat papier straks uit haar kamer weg zou zijn.

Nathan fronste. ‘Vuur.’

‘Inderdaad,’ zei Richard. ‘Op een ander stripje staat: “Hij zal me vinden.” Dat is wat die zieke jongen op de markt tegen Kahlan en mij zei. En op weer een ander staat dat het dak zal instorten, zoals Lauretta en de blinde vrouw, Sabella, me vertelden.’

Nathan zette een vuist op zijn heup. ‘Toevallig ben ik hier vanwege Sabella.’

‘O ja? Wat is er dan met haar?’

‘Ze zorgt voor problemen. Een paar van de afgevaardigden hebben haar bezocht om haar te horen profeteren. Ze wilden per se weten wat de toekomst gaat brengen.’

Richard zuchtte. ‘O nee, hè? Wat heeft zij hun verteld?’

Nathan boog zich naar hem toe. ‘“Vuur.”’

‘Wat?’

‘Meer zei ze niet: “Vuur.” De afgevaardigden hebben het de anderen verteld. En nu zijn ze allemaal op van de zenuwen en bang dat er brand uitbreekt in het paleis. Een paar van hen zijn zo-even wakker geworden en in hun nachtkleding de gang op gerend, helemaal over hun toeren omdat ze over vuur hadden gedroomd.’

‘Eigenaardig,’ mompelde Zedd, terwijl hij over zijn kin wreef.

Opeens zag Richard dat Lauretta dwars door de bibliotheek naar hen toe kwam rennen. ‘Heer Rahl! Heer Rahl!’ Ze zwaaide met een velletje papier. ‘Daar bent u. Ik ben zo blij dat ik u hier tref.’

Richard stond op toen ze hijgend voor hem bleef staan. ‘Wat is er?’

Ze legde een hand op haar borst en had even tijd nodig om op adem te komen. Toen stak ze hem het opgevouwen velletje toe.

‘Ik heb weer een profetie voor u en haar zoals altijd opgeschreven. Ik wilde haar bij de rest bewaren tot ik u weer zou zien, maar hier bent u al.’

Richard vouwde het papier open. Er stond maar één woord op.

Vuur.

‘En?’ vroeg Zedd.

Richard gaf hem het papiertje. Fronsend las Zedd wat erop stond.

‘Heb je enig idee wat dit kan betekenen?’ vroeg hij aan de vrouw terwijl hij het papiertje aan Nathan gaf.

Zij schudde haar hoofd.

De lange profeet las zwijgend het enkele woord en keek op. ‘Net als Sabella.’

Zedd keek Richard aan. ‘Heb jij een idee wat het zou kunnen betekenen?’

Richard zuchtte. ‘Ik ben bang...’

Hij zweeg toen er opeens een ijzig besef tot hem doordrong.

Hij gooide zijn pen op tafel en rende naar de deur.

‘Kom mee!’ riep hij over zijn schouder. ‘Ik weet wat het betekent! Ik weet waar de brand is!’

Zedd, Nathan en Berdine haastten zich achter hem aan. Zelfs Lauretta rende achter hen aan.