42 Leiden
Toen Roos wakker werd, was het al volop dag. Door de zware gordijnen kwam nauwelijks daglicht naar binnen, maar de wekker sprak duidelijke taal: kwart over elf! Ze had zo diep geslapen dat haar lichaam loom en verdoofd voelde. Langzamerhand doemden de gebeurtenissen van gisteren weer op in haar brein dat net zo traag voelde als de rest van haar lijf. Hoe ze Sjaak zogenaamd gered had door zijn Red Bull uit de kamer te grissen, de geheime harde schijf, en het rare gevoel van warmte toen ze Sjaaks arm had gegrepen. Ook de beelden van de computer kwamen terug en toen ineens het filmpje over Sjef die gewond raakt en de man die ze herkende als de nieuwe wijkbewoner, die het bloed van Sjef opving en in een buisje stopte. Meteen vloog ze overeind en sprintte naar haar computer. Als een razende opende ze haar email programma. Eerst las ze de email van Lucia, over Nikkie en het pakje wat stiekem naar Frankrijk gestuurd was. Toen las ze de mail van Sjef. Vier filmpjes had Oom Cees! Haar gevoel had dus al die tijd geklopt, Sjef had nooit naar Toronto moeten gaan. En nu moest hij er zo snel mogelijk weg zien te komen. Eerst pakte ze een papiertje uit een la van haar bureau met een lang nummer erop. Toen typte ze een dringende oproep:
---
Sjef, ik wist het al die tijd. Je loopt groot gevaar. Sjaak en ik hadden het filmpje over jou gevonden op de computer van Oom Cees. Daarbij zagen we het gezicht van Oom Cees toen hij het zat te bekijken. Hij grijnsde heel gemeen!
Je moet er zo snel mogelijk weg! Ik heb het credit card nummer van papa gepikt, hier is het: 4563 4534 5787 2853. De verval datum die ze vragen is Mei volgend jaar. Als je een vlieg ticket bestelt per telefoon is dit genoeg om te betalen. Laat me zo gauw mogelijk weten hoe het gaat! Ik ben heel bezorgd!
---
Toen probeerde ze Lucia te bellen. Maar de telefoon werd niet opgenomen. En Lucia had, vanwege haar ouderwetse ouders, geen mobieltje. Ook Bernadette nam niet op, maar haar telefoon schakelde meteen door naar voice mail. Dat betekende dat haar mobieltje uitstond. Juist op dat moment klonk er een raar, luid tikkend geluid. Roos schrok en had geen idee wat het was, maar toen het geluid opnieuw klonk snapte ze het: iemand gooide steentjes tegen haar slaapkamer raam.
Ze schoof het gordijn open en zag Sjaak beneden staan, zijn hand al klaar om nog een steentje te gooien. Ze zwaaide naar Sjaak en gebaarde hem om naar de bosjes aan de overkant van de straat te komen. Toen rende ze de trap af en de deur uit.
In de bosjes stond Sjaak al te wachten.
‘Volgens Sjef heeft Oom Cees filmpjes van alle vier! Ook van Lucia, mij en Bernadette!’ zei Roos.
‘Ranzig!’ Antwoordde Sjaak. ‘Want mijn nieuws is ook niet goed.’
‘Wat dan?’
‘We hebben ontdekt dat die filmpjes uit een geheime computer komen in Lyon, in Frankrijk. Het klinkt naar een levensgevaarlijk complot en het ziet ernaar uit dat jouw oom erbij betrokken is. Sjef loopt gevaar, denk ik.’
‘Ik denk het ook!’ roos fluisterde meer dan dat ze praatte. Haar hart bonkte in haar keel en ze werd bijna duizelig toen ze dacht aan Sjef die nu aan Oom Cees was overgeleverd. Sjaak en Roos keken elkaar aan en herkenden iets in elkaars ogen: paniek.