8 Elba

Paolo stond naast Bernadette en legde voorzichtig zijn hand op haar schouder. Ze kon goed voelen dat de hand klam en plakkerig was.

‘Bernadette, lieverd,’ zei hij, ‘we hebben wat vertraging gehad. Er zijn speciale gasten gekomen die de finale graag wilden zien. De pauze gaat nog even wat langer duren.’

Bernadette keek hem aan en wenste dat hij zijn kleffe hand van haar blote schouder zou halen. Maar ze voelde ook wel dat je Paolo beter niet boos kon maken, als je beroemd wilde worden.

‘Oké,’ zei ze. ‘Dan kunnen we snel nog wat dingen oefenen.’

‘Goed zo,’ antwoordde Paolo. ‘Maak er het allerbeste van als je in de finale zit.’

Bernadette knikte. Ze hoopte dat de speciale gasten niet van die kleverige griezels waren als Paolo. Maar dat zei ze natuurlijk niet.

‘Dank u wel. Ik denk dat ik nu naar de kleedkamer ga om me voor te bereiden.’

‘Prima idee. Ik zie je straks.’ Paolo gaf haar een knipoog, Bernadette antwoordde met een professionele glimlach en dat werkte goed. Paolo trok zijn hand terug en liep naar de ronde zaal. Bernadette ging op weg naar de kleedkamers. Ze keek met bewondering naar de prachtige Bentley die buiten geparkeerd stond. Daar zou ze wel eens in willen zitten, dacht ze.

De passagier uit de Bentley was speciaal naar Elba gekomen om haar te bekijken. Maar dat wist ze niet. Anders zou ze zich vast en zeker hebben afgevraagd waarom niemand haar dat vertelde.