4 Elba

Ismael liep langs de achterkant van de ronde zaal waar de optredens plaatsvonden. De ronde zaal lag in de tuin van het hotel, vlakbij het terras en het strand. De rockers uit Moermansk zaten bij het zwembad, met een biertje. Tijdens het optreden waren ze angstaanjagend, met hun zwartleren punk jacks, zware legerlaarzen, vet lang haar, sleutelbossen aan kettingen en tatoeages op elk stukje blote huid. Nu zaten ze relaxed op de rand van het zwembad, hun voeten bungelend in het water. De drummer van de rockers zag Ismael het eerst. Tijdens het optreden was hij tekeergegaan als een beest, en drumde zo hard dat hij drie stokken kapot sloeg. Toch was hij, merkwaardig genoeg, de slankste van het stel. Veel smaller dan de gitarist en de zanger, allebei beren van kerels.

‘Hee, collega, kom er bij, pak een fles bier. Ik ben Youri,’ riep hij.

Ismael nam de uitnodiging graag aan.

‘De jury is nog lang niet klaar,’ zei Youri.

‘Het zou toch maar een half uurtje zijn?’ vroeg Ismael.

‘Wij weten ook niet wat er hier aan de hand is,’ zei de gitarist, ‘Ze kwamen ons net vertellen dat het nog wel een tijdje ging duren.’

Youri boerde luid en lang.

‘Wat maakt het uit,’ zei hij. ‘We zitten hier goed.’

Ismael knikte.

‘Ja, het is een prachtige plek,’ zei hij.

Alle rockers lachten.

‘Wij bedoelden meer dat het bier gratis is.’

‘Wij drinken hier nauwelijks,’ zei Ismael. ‘Wij beschouwen dit als werk.’

‘Wij ook,’ zei Youri. Hij draaide zich om en greep zijn tas. Hij graaide erin rond tot hij 4 nieuwe drumstokken gevonden had. Een stevig formaat, zag Ismael. Toen pakte Youri een zakmes uit de tas en begon halverwege één van de drumstokken een groef te kerven.

‘Wat doe jij nou,’ riep Ismael. ‘Zo breken ze toch!’

‘Precies,’ zei Youri, met een vette grijns.

‘Dus daarom breek jij die stokken! Is dat gewoon show?’

‘Natuurlijk. Wat denk jij dan. Het is toch allemaal gewoon show. Of geloof jij in die onzin hier?’

‘Willen jullie niet winnen dan?’

Youri keek hem aan.

‘Weet jij wat er met de winnaars van vorig jaar gebeurd is? Drugs, valse contracten. Die zangeres is nu een wrak in een gekkenhuis.’

Ismael wist niet wat hij zeggen moest. Met de hele band had hij steeds alles op alles gezet. Dit was een unieke kans om door te breken in heel Europa, en daarna ook daarbuiten. Een kans die je maar één keer in je leven kreeg.

‘Luister, vergeet je mooie dromen. Dit gaat alleen maar om het geld, voor iedereen. Voor ons ook. En die lui die dit organiseren deugen al helemaal niet. Neem van mij aan, hoe groter de auto, hoe erger de rat die erin rond rijdt.’

Op dat moment kwam juist de zilvergrijze Bentley het terrein oprijden.

‘Kijk,’ zei Youri. ‘Bentley Arnage. Kogelvrij glas, custom kleur, apart compartiment voor de passagiers. Ooit een eerlijk mens gezien die zich zo'n auto kan permitteren?’

De Bentley stopte, en de chauffeur en de passagier met het litteken stapten uit. De chauffeur keek rond en zag Bernadette en Emma aan komen lopen, op de ronde zaal af.

Hij tikte op de arm van de passagier en wees. Met intense concentratie keek de passagier naar de meiden, zoals een boer naar een kalf kijkt op de veemarkt. Toen knikte hij goedkeurend. Zonder dat ze Ismael en de rockers gezien hadden, liepen ze naar een zij ingang van het hotel.