28 Manchester

Tijdens het diner in hun mooie hotel in Manchester kwam de ober Annelies en Martin waarschuwen dat er een internationaal telefoongesprek voor hen was. De telefoon werd op een dienblad aan Annelies gebracht, heel klassiek en heel deftig. Annelies grinnikte. Ze voelde zich als een koningin die zich door haar lakei laat bedienen. Ze nam de telefoon op, en hoorde de stem van Paolo.

‘Hallo Annelies, nou het zit erop, True Face is aangekomen in de boerderij. De trip is prima verlopen, alle band leden hebben hun kamers in gebruik genomen en zijn nu even aan het rusten, de muziekruimte is helemaal klaar. Morgen beginnen we met de repetities.’

‘Spannend hoor. Is die franse producent er ook al?’ vroeg Annelies.

‘Die komt morgen aan. Alles is in orde. Maar wat ik je wilde zeggen, de producent wil absoluut dat niemand lastig gevallen wordt tijdens de repetities. Vanaf morgen zal Bernadette moeilijker bereikbaar zijn. Ze zitten tamelijk afgelegen, en mobiele telefoons hebben er geen goede dekking. Over internet en e-mail moeten we nog een beslissing nemen, maar als er te veel fanmail komt, moeten we dat ook afsluiten.’

‘Oh,’ zei Annelies. ‘Maar wij kunnen haar toch zeker wel bereiken, wij zijn haar ouders!’

‘We zullen wel elke dag tijden aangeven dat Bernadette gebeld kan worden. Ik zie er persoonlijk op toe, maar die producent is erg streng. En dit is en blijft natuurlijk een unieke kans voor Bernadette en True Face.’

‘Wacht even,’ zei Annelies. ‘Ik geef Martin de telefoon. Die moet het ook goed vinden.’

Martin keek bezorgd toen hij de telefoon aannam.

‘Dat klinkt wel een beetje overdreven streng, Paolo.’

‘Tja, Martin,’ antwoordde Paolo. ‘Ik begrijp dat je dat zo ziet. Maar voor die producent staat er natuurlijk ook veel op het spel. Iedereen verwacht dat hij van True Face winnaars weet te maken.’

‘Jaja. Maar we kunnen dus wel iedere dag met haar praten, daar zorg jij voor?’

‘Absoluut. Daar sta ik persoonlijk voor in. En het is natuurlijk maar een weekje. Daarna verwacht ik dat je dochter winnares is van het European Talent Festival. Dat is toch wel wat waard!’

‘Oké.’ Zei Martin. ‘Ik snap het. We houden gewoon contact met jou en via jou met Bernadette tot na de finale.’

Annelies knikte bedachtzaam toen Martin haar vragend aankeek.

Ze waren het blijkbaar eens.

‘Goed,’ zei Martin tegen Paolo. ‘Zo is het afgesproken, we rekenen op je. En op die franse producer!’

‘Prima,’ zei Paolo. ‘Bel Bernadette in ieder geval vanavond nog even. En daarna zorg ik voor het contact. Tot morgen.’

‘Ja, tot morgen,’ zei Martin, en gaf de telefoon terug aan de ober. Hij keek Annelies aan. Die zag er bezorgd uit.

‘Ik vind het allemaal toch een beetje raar,’ zei ze.

‘Nou, nee hoor,’ zei Martin. ‘Zo'n producer wil natuurlijk niet gestoord worden. Dat snap ik best.’

Annelies knikte en ontspande zich. Martin liet champagne komen om het succes van Bernadette te vieren. Terwijl ze proostten, drong het eigenlijk pas tot hen door. Nog maar een kleine week, en hun oudste dochter stond opnieuw in de finale van het European Talent Festival met een heel goede kans om te winnen.

‘Misschien maak ik me teveel zorgen,’ zei Annelies. ‘Ik heb wel eens gehoord dat het moeilijker is om aan succes te wennen dan aan tegenslag.’

‘Ja, dat heb ik ook wel eens gehoord,’ zei Martin. ‘Het is moeilijk voorstelbaar dat Bernadette zo groot kan worden als zangeres. Maar het ziet er toch echt naar uit.’

‘Nou, nogmaals proost dan,’ zei Annelies en hield haar glas omhoog. ‘Op het succes van Bernadette en dat wij er snel aan kunnen wennen.’

Ze zagen er uit als een trots en gelukkig paar. Ze wisten niet dat er onheilspellende dingen in hun eigen huis in Utrecht plaatsvonden, nog diezelfde avond.