14 Leiden

In Leiden sprong Sjef meteen na het optreden van Bernadette op.

‘Gewonnen!’ riep hij. ‘Da's een duidelijke zaak.’ Roos rende op haar broer af en zonder afspraak deden ze één van hun acrobatiek stunts, in een mum klom Roos tegen Sjef op. Het zag er grappig uit, de lange dunne puber in zijn gothic zwart onderop, met een grote sleutelketting van zijn riem naar zijn rechter broekzak, en Roos met haar slobberkleren in vrolijk oranje en lichtgroen juichend op zijn schouders. Haar hoofd kwam bijna tegen het plafond.

Joost en Herma lachten en gaven elkaar een high five. Ze lieten een champagnefles knallen en schonken voor de gelegenheid voor Sjef en Roos ook in. De feeststemming was compleet.

Op tv zag je beide bands in hun kleedkamers, uitgeput, opgewonden en allebei zeker van de overwinning.

De drummer van ‘Cold Feet’ werd geïnterviewd. Ismael zou verbaasd geweest zijn als hij hem had horen spreken.

‘In dit vak kom je alleen maar ergens als je er helemaal voor gaat,’ zei hij. ‘Alles moet helemaal echt zijn, recht vanuit het hart. En dat is bij ons duidelijk zichtbaar, dacht ik.’

De andere leden van zijn band stonden er ernstig bij te knikken.

Ook Ismael werd geïnterviewd.

‘Je hebt weer kunnen zien wat een enorme aanwinst Bernadette voor ons is,’ zei hij. ‘Het klikt geweldig in onze band, nou ja, dat merkte je wel aan de reacties van het publiek.’

Op de achtergrond stonden de leden van ‘True Face’ triomfantelijk met hun duimen in de lucht te grijnzen.

Intussen had de jury de zaal verlaten om de uitslag vast te stellen.

Ricardo keek uit het raam van de Bentley naar de lichtjes van de dorpen op Elba. Hij wachtte niet op het besluit van de jury. Hij had belangrijkere en veel dringender zaken aan zijn hoofd.