86

Na de Sprong was de ster die de zon van Aarde kon zijn nog een tiende parsec van hen verwijderd. Hij was verreweg het stralendste voorwerp aan de hemel, maar niet meer dan een ster.

Trevize filterde het licht om de monitor beter te kunnen aflezen. Hij zei met een somber gezicht: 'Er bestaat geen twijfel aan dat dit bijna een tweeling van Alpha is, de ster waar Nieuwe Aarde rond cirkelt. Maar Alpha staat wel op de computerkaart en deze ster niet. We hebben geen naam voor deze ster, we hebben geen gegevens, we weten volstrekt niets over zijn planetaire stelsel, zo hij er een heeft.'

Pelorat zei: 'Maar dat was toch te verwachten als Aarde rond deze ster draait? Zo'n leemte in de informatie komt toch overeen met het feit dat alles over Aarde geëlimineerd schijnt te zijn.'

inderdaad, maar het kan ook betekenen dat dit een Ruimterwereld is die toevallig niet voorkomt op die lijst aan de muur van dat gebouw in Melpomenia. We weten niet absoluut zeker of die lijst wel volledig was. Het kan ook zijn dat deze ster helemaal geen planeten heeft en daarom misschien niet de moeite waard was om op een computerkaart vermeld te worden. Want die is in eerste instantie voor commerciële en militaire doeleinden gemaakt. Bestaat er een legende, Janov, over de ster van Aarde die nog geen parsec van zijn tweelingbroer verwijderd is?'

Pelorat schudde zijn hoofd. 'Het spijt me, Golan, ik heb daar nooit van gehoord. Maar er kan er natuurlijk wel een zijn, hoor. Mijn geheugen is niet volmaakt. Ik zal het nagaan.'

'Het is niet belangrijk. Heeft die ster van Aarde soms een naam?'

'Verschillende namen. Ik neem aan dat er een aparte naam in elke taal voor die ster is geweest.'

'Ik vergeet steeds dat Aarde zoveel talen heeft gehad.'

'Dat moet wel. Anders hadden zoveel legenden geen zin.'

Knorrig zei Trevize: 'Goed dan, wat nu? Van deze afstand zien we niets van het planetenstelsel en we moeten dichterbij zien te komen. Ik wil graag aan komen sluipen, maar er bestaat zoiets als overmatige voorzichtigheid en ik zie trouwens niets wat op gevaar duidt. Als ze zo sterk zijn dat ze de ganse Galaxis kunnen beroven van alle informatie over zichzelf, zullen ze ook wel zo sterk zijn dat ze ons op deze afstand kunnen pakken. Maar er is nog niets gebeurd. Het is niet verstandig om hier een eeuwigheid te blijven rondhangen enkel en alleen omdat er iets kan gebeuren als we dichter in de buurt komen.'

Blits zei: 'Ik veronderstel dat de computer niets heeft gevonden wat als gevaarlijk bestempeld kan worden?'

'Als ikzelf geen tekenen van gevaar kan zien, moet ik me aan de computer overgeven. Maar met het blote oog kan ik niets zien. Dat had ik trouwens ook niet verwacht.'

'Met andere woorden, jij zoekt op voorhand al steun voor je beslissing die naar je aanneemt riskant kan zijn. Goed dan, ik ga met je mee. We zijn niet zo ver gekomen om zomaar om te keren.'

'Inderdaad,' zei Trevize. 'Wat vind jij ervan, Pelorat?'

Pelorat zei: 'Ik ben bereid door te gaan, al was het alleen maar uit nieuwsgierigheid. Ik zou de gedachte niet kunnen verdragen om naar huis te gaan nu we Aarde hebben gevonden.'

'Vooruit dan,' zei Trevize. 'Iedereen zegt dus ja.'

'Niet iedereen,' zei Pelorat. 'We hebben Fallom nog.'

Trevize stond stomverbaasd. 'Moeten we soms het advies van een kind inwinnen? Wat voor waarde zou haar mening hebben zo ze er een had? Het enige wat die trouwens wil is terug naar haar eigen wereld.'

'En kun je haar dat kwalijk nemen?' vroeg Blits meelevend.

Nu Fallom ter sprake was gebracht, merkte Trevize opeens op dat die weer op de fluit was gaan spelen. Het was een nogal opwindende mars.

'Luister eens,' zei hij, 'waar heeft zij ooit marsen horen spelen?'

'Misschien heeft Jemby voor haar marsen op de fluit gespeeld.'

Trevize schudde zijn hoofd. 'Dat betwijfel ik. Dansritmen, dat kan. Wiegeliedjes, akkoord. Luister, ik word zenuwachtig van die Fallom. Ze leert me te snel.'

'Ik help haar,' zei Blits. 'Vergeet dat niet. En ze is bijzonder intelligent en ze krijgt al die tijd dat ze bij ons is uitzonderlijke prikkelingen. Nieuwe sensaties hebben haar geest overspoeld. Ze heeft de ruimte gezien, verschillende werelden, veel mensen, en dat allemaal voor de eerste keer.'

Falloms muziek werd wilder en barbaarser.

Trevize zei zuchtend: 'Nou vooruit, ze is hier en ze produceert muziek waar optimisme vanuit lijkt te gaan en een zucht tot avontuur. Ik ga ervan uit dat ze hiermee laat merken dat ze voor een nadere inspectie van Aarde is. Goed, we gaan erheen, we bekijken eerst het planetenstelsel.'

'Zo daar een is,' merkte Blits op.

Trevize glimlachte dunnetjes. 'Er is een planetenstelsel. Zullen we wedden, ik ga op elke inzet in.'