70

Inderdaad. Trevize die langzamerhand wonderen van de computer verwachtte, stond er evenzogoed verbaasd van dat het zo weinig tijd vergde.

Trevize had de computer geïnstrueerd om hem met een zachte, trillende noot te waarschuwen als hij de coördinaten van de superglobe had gevonden. Daar had hij geen enkele reden toe, behalve dat hij het wel leuk vond om het einde van de speurtocht muzikaal aan te kondigen.

Het geluid kwam al na enkele minuten en het was de milde slag van een beheerste gong. Het geluid zwol aan tot ze de trilling lijflijk konden voelen en ebde toen langzaam weg.

Blits stond bijna terstond bij de deur. 'Wat is dat?' vroeg ze met grote ogen. 'Alarm?'

Trevize zei: 'Helemaal niet.'

Pelorat voegde hier gretig aan toe: 'Misschien hebben we Aarde gevonden, Blits. Met dat geluid heeft de computer het ons kenbaar gemaakt.'

Ze liep de hut in. 'Je had me wel eens mogen waarschuwen.'

Trevize zei: 'Het spijt me, Blits. Ik had niet bedoeld dat het zo hard zou klinken.'

Fallom was Blits achternagekomen en ze zei: 'Wat was dat voor een geluid, Blits?'

'Ik zie dat ze ook nieuwsgierig is,' zei Trevize. Hij ging zitten en voelde zich uitgeput. De volgende stap was nu de werkelijke Galaxis te vinden, om zich te richten op de coördinaten van het middelpunt van de Ruimterwerelden om te zien of zich daar inderdaad een ster van het G-type bevond. En eens te meer aarzelde hij om die voor de hand liggende stap te zetten, hij durfde de confrontatie met de misschien ontgoochelende werkelijkheid niet aan.

'Inderdaad,' zei Blits. 'Waarom niet? Ze is een mens, net als wij.'

'Het doet er niet toe,' zei Trevize afwezig. 'Ik maak me zorgen om dat kind. Daar krijgen we problemen mee.'

'Heb je daar enige aanleiding voor?' wilde Blits weten.

Trevize spreidde zijn armen. 'Het is maar een gevoel.'

Blits wierp hem een hautaine blik toe en wendde zich tot Fallom. 'We proberen Aarde te zoeken, Fallom.'

'Wat is Aarde?'

'Een andere wereld, maar heel bijzonder. Van deze planeet stammen onze voorvaderen af. Ken jij het woord "voorvaders" uit je boeken, Fallom?'

'Betekent dat..Maar het laatste woord was niet in het Galactisch.

Pelorat zei: 'Ze gebruikte een archaïsch woord voor "voorvaders", Blits. Ons woord voorouder komt er dichter bij.'

'Goed dan,' zei Blits stralend. 'Aarde is de wereld waar onze voorouders vandaan komen, Fallom. Die van jou en mij en die van Pel en Trevize.'

'Ook van jou, Blits?' vroeg Fallom. 'En van mij? Allebei?'

'Het zijn allemaal dezelfde voorouders,' bevestigde Blits. 'We hebben allemaal dezelfde voorouders gehad.'

Trevize zei: 'Het komt mij voor dat het kind heel goed weet dat ze anders is dan wij.'

Blits zei op gedempte toon tegen Trevize: 'Zeg toch niet van die dingen! Zo mag ze niet over zichzelf denken. Ze is toch ook wezenlijk niet anders dan wij.'

'Hermafroditisme is anders een heel wezenlijk verschil, zou ik denken.'

'Ik heb het over de geest.'

'En transductie-lobben vind ik ook wezenlijk.'

'Doe niet zo moeilijk, Trevize. Ze is intelligent en menselijk ondanks de details.'

Ze wendde zich tot Fallom en sprak, maar nu op gewone toon: 'Denk daar eens over na, Fallom, wat dat voor jou betekent. Jouw voorouders en de mijne hadden dezelfde voorouders en die voorouders leefden oorspronkelijk op de planeet die Aarde heette. Dat betekent dat we allemaal familie van elkaar zijn. Ga nou maar naar je hut en denk er eens over na.'

Fallom wierp een peinzende blik op Trevize, draaide zich om en liep weg, op weg geholpen door een vriendelijk tikje op haar billen van Blits.

Blits richtte zich nu tot Trevize. 'Toe Trevize, beloof me dat je in haar nabijheid geen opmerkingen meer zult maken waardoor ze gaat denken dat ze anders is dan wij.'

Trevize zei: 'Dat beloof ik. Ik heb niet de bedoeling jouw educatie voor de voeten te lopen, maar het is een feit dat ze wezenlijk anders is dan wij.'

'In sommige opzichten. Zoals ik van jou en Pel verschil.'

'Doe niet zo naïef, Blits. De verschillen met Fallom zijn veel groter.'

'Een beetje groter. Maar de overeenkomsten zijn oneindig veel belangrijker. Zij en haar volk zullen op een dag deel van Galaxia uitmaken, en een heel nuttig deel, dat verzeker ik je.'

'Vooruit dan maar. We zullen er niet over kibbelen.' Hij wendde zich met tegenzin tot de computer. 'En nu ben ik bang dat ik de positie van Aarde in de werkelijke ruimte moet controleren.'

'Ben je bang?'

'Jazeker.' Trevize trok zijn schouders op in een min of meer komisch bedoeld gebaar. 'Wat als er geen passende ster in die buurt is?'

'Dan is die er niet,' zei Blits.

'Ik vraag me af of het zin heeft om het nu al te checken. We zijn nog enkele dagen van de Sprong af.'

'En jij al die tijd maar tobben! Zoek het nu maar uit. Dat wachten verandert niets aan de feiten.'

Trevize zat enkele ogenblikken met opeengeperste lippen. Toen zei hij: 'Je hebt gelijk. Goed dan, daar gaat-ie!'

Hij ging voor de computer staan, legde zijn handen op de silhouetten op de console en de monitor werd donker.

Blits zei: 'Dan ga ik maar weg. Als ik blijf maak ik je zenuwachtig.' Ze zwaaide en verdween.

'Weet je,' mompelde Trevize, 'we moeten eerst de Galactische kaart van de computer nagaan. Want zelfs als Aardes zon daar is, mag hij niet op de kaart voorkomen. Maar dan ...'

Zijn stem stierf in stomme verbazing af toen op de monitor een achtergrond van sterren verscheen. Het waren er nogal veel en erg helder waren ze niet. Soms schitterde er een feller dan de rest. Maar redelijk in het midden scheen een ster die veel helderder dan de rest was.

'We hebben hem,' jubelde Pelorat. 'Dat is hem, ouwe makker. Kijk eens hoe helder hij is!'

'Elke ster in het centrum van coördinaten schijnt helder,' zei Trevize die duidelijk elke opgetogenheid uit zijn stem probeerde te weren, want er stond nog niets vast. 'Dit beeld komt per slot op een afstand van een parsec van het middelpunt tot ons. Toch is die centrumster zeker geen rode dwerg, of een rode reus en ook geen hete blauwwitte. Wacht even op informatie; de computer gaat zijn databanken langs.'

Enige seconden was het stil en toen zei Trevize: 'Spectrale klasse G-2.' Weer een pauze, toen: 'Diameter 1,4 miljoen kilometer, massa 1,02 maal die van Terminus' zon, oppervlakte-temperatuur 6000 absoluut, rotatie langzaam, iets onder de dertig dagen, geen ongewone activiteiten of afwijkingen.'

Pelorat zei: 'Is dit niet kenmerkend voor het type ster dat bewoonbare planeten in zijn baan meevoert?'

'Dit is kenmerkend,' bevestigde Trevize. 'En derhalve ook wat we van Aardes zon mogen verwachten. Als zich daar het leven heeft ontwikkeld, heeft de zon van Aarde een norm gesteld.'

'Er is dus een redelijke kans dat daar een bewoonbare planeet omheen cirkelt?'

'Daar hoeven we niet eens op te gokken,' zei Trevize die nog steeds een verbaasde klank in zijn stem had. 'Op de Galactische kaart staat hij aangegeven als een planeet met mogelijk menselijk leven. Er staat wel een vraagteken bij.'

Pelorats enthousiasme groeide. 'Dat is toch precies wat wij verwachtten, Golan. Daar heb je je levendragende planeet, maar in de poging hem te verbergen zijn de gegevens vaag gehouden waardoor de makers van de kaart ook onzeker zijn geweest.'

'En dat zit me nu dwars,' zei Trevize. 'Want dat is niet wat we verwachten konden. We hadden veel meer moeten verwachten. Ga eens na hoe efficiënt Aarde alle data over zichzelf heeft uitgewist. De makers van de kaart zouden niet eens hoeven te vermoeden dat er leven in dat stelsel is, laat staan menselijk leven. Ze hadden niet eens mogen weten dat die zon van Aarde bestond. De Ruimterwerelden staan toch ook niet op de kaart. Waarom Aardes zon dan wel?'

'Kan best zijn, maar daar staat hij toch maar. We hoeven dat feit niet weg te poetsen. Is er nog meer informatie over die ster?'

'Een naam.'

'Aha! Welke?'

'Alpha.'

Even was het stil en toen zei Pelorat opgetogen: 'Maar dat is het, ouwe jongen. Dat is het laatste bewijs. Denk eens over de betekenis van die naam na.'

'Heeft hij dan een betekenis?' vroeg Trevize. 'Voor mij is het maar een naam, een heel rare. Hij klinkt helemaal niet Galactisch.'

'Het is ook niet Galactisch. Het is een pre-historische Aardse taal, diezelfde taal waarin Blits' planeet Gaia is genoemd.'

'Wat betekent Alpha dan?'

'Alpha is de eerste letter van het alfabet van die oude taal. Over dit feit is de wetenschap het vrijwel unaniem eens. In oude tijden werd de naam Alpha gebruikt om de eerste van een reeks aan te duiden. Als je een zon "Alpha" noemt, geef je daarmee aan dat het de eerste zon is. En zou die eerste zon dan geen planeet kunnen hebben die de bakermat van het menselijk leven was: Aarde?'

'Weet je dat zeker?'

'Absoluut,' zei Pelorat.

'Staat er iets in die legenden - jij bent per slot de mytholoog hier - over bijzondere eigenschappen die de zon van Aarde zou bezitten?'

'Nee, hoe zou dat kunnen? Die zon moet per definitie de standaardzon zijn geweest en de eigenschappen die de computer heeft opgelepeld zijn zo standaard als maar zijn kan. Of niet soms?'

'En is de zon van Aarde een enkele ster?'

'Maar natuurlijk,' zei Pelorat. 'Voor zover ik weet cirkelen bewoonde planeten uitsluitend om enkele sterren.'

'Dat was mijn gedachte ook,' zei Trevize. 'Maar de moeilijkheid is nu dat die ster in het midden van het scherm geen enkele ster is, het is een dubbelster. De helderste van die twee is inderdaad standaard en dat is degene waarover de computer inlichtingen heeft verstrekt. Maar rond die ster cirkelt weer een tweede, in een periode van ongeveer tachtig jaar en die tweede heeft een massa die viervijfde is van die van de heldere ster. We kunnen met het blote oog geen twee sterren ontdekken, maar als ik het beeld uitvergroot, zien we ze ongetwijfeld.'

'Weet je dat zeker, Golan?' Pelorat was helemaal uit het veld geslagen.

'Dat vertelt de computer mij. En als we naar een binaire ster kijken, dan is dat niet de zon van de Aarde. Met geen mogelijkheid.'