33

De Verre Ster bevond zich in een polaire baan om de Verboden Wereld, op een dusdanig grote afstand dat een omwenteling ruim zes dagen zou vergen. Trevize leek echter geen haast te hebben.

'Aangezien de planeet bewoond is,' legde hij uit, 'en hij volgens Deniador eens door menselijke wezens is bewoond die technologisch heel geavanceerd waren en die de eerste golf van kolonisten waren - de zogeheten Ruimters - kunnen ze nog steeds technologisch heel ver zijn en zijn ze wellicht niet al te zeer gesteld op de tweede golf die hen afgezet heeft. Ik zou graag hebben dat ze naar buiten kwamen zodat we iets meer van ze weten voordat we een landing riskeren.'

'Misschien weten ze niet dat wij er zijn,' zei Pelorat.

'Wij zouden het wel weten, als de situatie omgekeerd was. Ik moet er derhalve van uitgaan dat als zij bestaan, ze ook contact met ons zullen opnemen. Misschien komen ze er wel uit om ons te grijpen.'

'Maar als ze eruit komen en technologisch zo ver zijn, dan hebben wij misschien geen schijn van kans ...'

'Dat geloof ik niet,' zei Trevize. 'Technologische vooruitgang hoeft zich niet op alle gebieden te manifesteren. Ze zijn ons misschien op sommige punten ver vooruit, maar je kunt zo zien dat ze geen interstellair verkeer kennen. Wij, niet zij, hebben de Galaxis gekoloniseerd. En in de hele geschiedenis van het Imperium, is er geen enkele aanduiding dat zij hun werelden verlaten hebben en zich aan ons hebben getoond. En als ze geen ruimtereizen hebben gemaakt, dan kun je toch ook niet verwachten dat ze serieuze vorderingen in astronautica gemaakt hebben! Wij zijn niet noemenswaardig gewapend, maar als ze ons met een groot slagschip achterna gaan zitten, kunnen ze ons niet inhalen om de doodeenvoudige reden dat ze geen gravitisch schip hebben. Nee hoor, we zijn zeker niet hulpeloos.'

'Misschien is hun voorsprong op geestelijk gebied. Misschien is het Muildier een Ruimter geweest...'

Trevize haalde geïrriteerd zijn schouders op. 'Het Muildier kan niet alles geweest zijn. De Gaianen hebben hem al als een dissidente Gaiaan omschreven. Ook wordt hij als een zeer toevallige mutatie gezien.'

Pelorat zei: 'En om volledig te zijn, maar deze gedachte neem ik natuurlijk nauwelijks serieus, kan hij ook een mechanische constructie zijn geweest. Een robot, met andere woorden, hoewel dat woord nooit gebruikt is.'

'Zo daar al iets is dat geestelijk gevaarlijk is, dan zullen we op onze Blits moeten vertrouwen. Slaapt ze, tussen twee haakjes?'

'Ze was zonet in slaap,' zei Pelorat, 'maar ze was al bijna wakker toen ik binnenkwam.'

'Net wakker hè? Nou, ze moet stante pede paraat zijn voor het geval er iets gebeurt. Haal haar maar uit haar bed, Janov.'

'Goed Golan,' zei Janov rustig.

Trevize concentreerde zich op de computer. 'Maar er is één punt dat me wel zorgen baart: de toelatingsstations. Dat is doorgaans een onfeilbaar teken dat er mensen zijn met een hoog technologisch niveau. Maar hier . ..'

'Is er iets mis mee?'

'Diverse dingen. Op de eerste plaats zijn ze archaïsch. Ze kunnen wel duizenden jaren oud zijn. En op de tweede plaats is de enige straling hier thermaal.'

'Wat is thermaal?'

'Thermale straling wordt door een voorwerp afgegeven dat warmer is dan zijn omgeving. Vrijwel alles geeft een straling af en die bestaat uit een brede stralingsband die een vastgelegd patroon volgt naargelang de temperatuur. En dat is wat de toegangsstations uitstralen. Als daar menselijke hulpmiddelen aan boord zijn, moet er non-thermale en niet-toevallige straling zijn. Aangezien ik alleen thermale bespeur, kunnen we ervan uitgaan dat de stations leeg zijn en wie weet al duizenden jaren; of, dat als ze bezet zijn, dit door mensen is die zo geavanceerd in dit opzicht zijn, dat ze geen straling laten ontsnappen.'

'Misschien is die planeet hoogst beschaafd,' zei Pelorat, 'maar zijn de toegangsstations leeg omdat de planeet al zo lang geen enkel bezoek van ons soort heeft gehad en maken ze zich daarbeneden nergens zorgen meer om.'

'Kan zijn ... maar het kan ook een valstrik zijn.'

Blits kwam binnen en Trevize die haar vanuit zijn ooghoeken zag, zei chagrijnig: 'Ja hoor, hier zijn we.'

'Dat zie ik,' zei Blits, 'en nog steeds in dezelfde baan. Dat kan ik nu al zien.'

Pelorat kwam haastig tussenbeide. 'Golan is alleen maar uiterst voorzichtig, liefje. De toegangsstations lijken leeg en we weten niet zeker wat dat te betekenen heeft.'

'Daar hoeven jullie je geen zorgen over te maken.' zei Blits onverschillig. 'Op de planeet waar we nu rond zweven is geen enkel teken van intelligent leven te bespeuren.'

Trevize keek haar stomverbaasd aan. 'Waar heb je het over? Jij hebt gezegd dat...'

'Ik heb gezegd dat er dierlijk leven was op die planeet en dat is ook zo, maar waar in de Galaxis hebben ze jou geleerd dat dierlijk leven menselijk leven impliceert?'

'Waarom heb je dat niet meteen gezegd?'

'Omdat ik dat op die afstand nog niet kon weten. Die onmiskenbare slierten van dierlijk neurale activiteiten kon ik moeilijk over het hoofd zien, maar op geen enkele wijze kon ik op dat zwakke niveau een vlinder van een mens onderscheiden.'

'En nu?'

'Nu zijn we veel dichterbij. En jij hebt misschien wel gedacht dat ik sliep, maar dat was niet zo... niet lang, althans. Ik was, om maar een schamele term te gebruiken, aan het luisteren zo hard ik kon of er iets van mentale activiteiten daaronder aan de gang was dat op intelligentie wees.'

'En daar is niets?'

'Als ik op deze afstand niets merk,' zei Blits plotseling heel voorzichtig, 'dan kunnen er hooguit een paar duizend mensen op die planeet zijn. Als we dichterbij komen, kan ik meer zeggen.'

'Nou, dat verandert de zaak,' zei Trevize verward.

'Ik neem aan,' zei Blits, die er zichtbaar slaperig uitzag en daarmee ook geïrriteerd, 'dat je je niet druk hoeft te maken over stralingsanalyse en je hoeft niets te deduceren en te combineren en weet ik wat je allemaal gedaan hebt, want mijn Gaiaanse zintuigen kunnen die klus veel efficiënter aan en vergissen zich niet. Begrijp je nu waarom je beter Gaiaan dan Geïsoleerde kunt zijn?'

Trevize wachtte met antwoord. Het kostte hem zichtbaar moeite om niet uit te vallen. Toen hij sprak, was het formeel: 'Ik ben je dankbaar voor je informatie. Maar je moet wel begrijpen dat de behoefte om, ik noem maar wat, mijn reukvermogen te verbeteren toch een te gering motief voor mij is om mijn menselijkheid op te geven en een bloedhond te worden.'