63

Fallom hield haar neus tegen de patrijspoort van het schip gedrukt waar een klein segment van het Universum zichtbaar was precies zoals het oog het zag, zonder vergroting of versterking door de computer.

Blits die het haar allemaal had willen uitleggen zuchtte diep en zei bijna geluidloos tegen Pelorat: 'Ik weet niet hoeveel zij begrijpt, Pel. Voor haar is het landhuis van haar vader en een klein deel van het landgoed altijd het hele universum geweest. Ik geloof niet dat ze ooit 's nachts buiten is geweest en dat ze sterren heeft gezien.'

'Geloof je dat echt?'

'Dat geloof ik echt. Ik durfde haar niets te laten zien voor ze een voldoende grote woordenschat had om me enigszins te begrijpen. Wat een geluk dat jij met haar in haar eigen taal kon spreken.'

'Maar ik kan het helaas niet al te best,' verontschuldigde Pelorat zich. 'En het Universum is inderdaad heel moeilijk te bevatten als je er plotseling mee geconfronteerd wordt. Zo heeft ze mij verteld dat als die kleine lichtjes inderdaad gigantische werelden zijn, net als Solaria - ze zijn natuurlijk veel groter dan Solaria - ze niet in het niets kunnen hangen. Dan moeten ze vallen, zegt ze.'

'En daar heeft ze met de kennis die zij bezit, gelijk in. Ze stelt verstandige vragen en begrijpt stukje voor stukje langzamerhand alles. En ze is nieuwsgierig en bepaald niet bang.'

'Weet je, Blits, ik ben ook nieuwsgierig. Kijk nou toch eens hoezeer Golan veranderde toen hij erachter kwam dat deze wereld geen kraters heeft. Ik heb er geen flauwe notie van wat dat inhoudt. Jij wel?'

'Nee, helemaal niet. Maar hij kent veel meer planetologie dan wij. Wij moeten er maar van uitgaan dat hij weet wat hij doet.'

'Ik wou dat ik het wist.'

'Nou, vraag het hem dan.'

Pelorat trok een lelijk gezicht, 'Ik ben altijd bang dat ik hem lastig val. Ik weet zeker dat hij vindt dat ik die dingen maar moet begrijpen zonder dat hij het uitgelegd heeft.'

Blits zei: 'Maar dat is idioot, Pel. Hij aarzelt geen seconde om jou over Galactische legenden en mythen te vragen als hij denkt daar wat aan te hebben. En jij bent altijd bereid hem antwoord te geven, waarom hij dan niet? Ga het hem maar vragen. Als het hem irriteert, krijgt hij nu de kans zich in socialer gedrag te oefenen en dat kan geen kwaad.'

'Ga je dan met mij mee?'

'Nee, natuurlijk niet. Ik wil bij Fallom blijven om te proberen haar enig idee te geven van wat het Universum is. Je kunt het me later altijd nog uitleggen, als hij het jou uitgelegd heeft.'