Hoofdstuk 30

De tekening van Cindy en Nadine was het enige wat er te zien was op het kurken prikbord boven Teds bureau. Hij was met vier stukjes plakband bevestigd. Mike, die door de gang kwam, op weg naar de tuin, zag dat hij ernaar stond te kijken en liep naar hem toe. Hij schraapte zijn keel.

‘Punaises zijn hier niet toegestaan,’ zei hij. ‘Als je je afvraagt waarom de prikborden van kurk zijn, ben je niet de enige.’

Ted draaide zich met een matte glimlach om. Het laatst waar hij aan dacht waren punaises.

‘Ik moet weten wat er achter het doek is, Mike.’

Het duurde even voor hij hem begreep.

‘Het familiebezoek heeft een gevoelige snaar geraakt, hè?’

‘Daar gaat het niet om. Ik bedoel, daar gaat het niet alleen om. Ik moet de waarheid weten, ik wil hier weg, ik wil bij mijn dochters zijn.’

Mike knikte.

‘Hoe vind ik die verdomde buidelrat, Mike?’