37

Middelbare leeftijd is de keus hebben tussen twee verleidingen en kiezen voor die waardoor je eerder thuis zult zijn.

–Dan Bennett

De volgende dag tijdens haar briefingslunch met Allison in Fred’s knabbelde Eden op haar frietjes, heen en weer geslingerd tussen de twee polen van opwinding en nonchalance.

      ‘En wat nu? Dit is zo’n ommezwaai. Ik dacht dat je dat hele cougar-gebeuren maar smerig vond...’

      ‘Dat is het ook! Maar dit voelt anders. Ik bedoel, ik zit niet bepaald op het niveau van Callie en Sara, die mannen verslinden bij het leven.’

      ‘Het is zo gek dat jij met Chase Lydon bent. Hij is echt het tegenovergestelde van Otto.’

      ‘Ik ben helemaal met niemand.’

      ‘Hoe is hij?’ vroeg Allison stralend.

      ‘Hij is zo neurotisch, de schat. Het lijkt wel alsof hij zijn hele leven is ingesnoerd met gouddraad. Hij wil zo dolgraag... openspringen, snap je? Hij heeft een opgeslagen energie. Hij staat gewoon op het punt om te ontploffen. Natuurlijk komt hij wel bij de nodige saaie New Yorkse gala’s, maar hij leeft echt in een porseleinen doosje. Maar god, wat is hij lief. Gewoonweg de liefste, aardigste, geweldigste jongen. En superknap. En veel te jong voor mij. Otto zou het besterven van schrik als hij zag met wie ik het doe. Daarom wil ik het ook geheimhouden.’

      ‘Geweldig. Verboden liefde. Geil.’

      ‘Nou, voor zíjn familie zou het nog erger zijn. Kun je je voorstellen dat zijn chique ouders mijn appartement zouden zien met dat naaktportret van mezelf in de woonkamer?’

      ‘Ik heb gehoord dat zijn moeder, Brooke, een echte bitch is.’

      ‘Fijn. Dat bedoel ik dus,’ zei Eden en ze gooide haar handen in de lucht.

      ‘Ja, maar wat dan nog? Wat ben je van plan dan? Stiekem doen omdat zijn mammie en Otto het niet goedkeuren?’

      ‘Dan heb ik nieuws voor je: ik keur het zélf af! Ik zou zijn moeder kunnen zijn.’

      ‘Elfjarigen menstrueren niet eens,’ stelde Allison haar gerust.

      ‘Tegenwoordig wel, door alle hormonen in melk en zo. Echt, ze kopen nu hun eerste beha op hun negende of zo.’

      ‘O god, ik mag hopen van niet. Zeg me alsjeblieft dat mijn kleine Kate over vier jaar nog geen tieten heeft. Onmogelijk. We eten toch meestal biologisch,’ stelde Allison zichzelf gerust.

      ‘Het gaat erom dat ik niet kan gaan paraderen met deze jonge vent aan mijn arm! Dat is verkeerd.’

      ‘Wie zegt dat?’

      ‘Ik zeg dat. Het ziet er belachelijk uit.’

      ‘Hij is niet zo jong dat je de flesvoeding in zijn mond proeft, hij is nota bene achtentwintig! Dat is oud genoeg,’ verklaarde Allison. ‘En bovendien, sinds wanneer kan het je ene fuck schelen wat mensen denken? Jij bent de laatste die zich zorgen maakt over roddels. Je hebt een fantastisch, onconventioneel leven gehad en een briljante, geweldige zoon opgevoed, dus wat kan het je in godsnaam schelen wat mensen zeggen?’

      ‘Je hebt gelijk. En ik heb ook geen idee waar dit heen gaat, als het al ergens heen gaat,’ zei Eden en ze dacht aan haar nacht met Chase. ‘Hij geeft me gewoon zo’n heerlijk gevoel. Ik voel me super. Voor het eerst in een tijdje ben ik... weer jong. Hij lijkt wel een tijdmachine.’

      ‘En zo te horen ook een neukmachine,’ zei Allison met een knipoog.

      ‘Weet je: ja, de seks is geweldig, maar het is anders. Het is niet zo’n man die in het aardedonker je beha met één hand losmaakt. Het is geen player; hij is bijna verlegen, een echt goed mens, teder en aardig. Hij mag wel wat losser worden, maar ik zie een opgesloten glinstering.’

      ‘Wacht maar,’ zei Allison wijs. ‘Vroeg of laat zal die er, net als al het andere, toch echt uit moeten komen.’