25

Succes is als het bereiken van een belangrijke verjaardag en er dan achter komen dat je je niet anders voelt.

–Audrey Hepburn

Het was bij Trevi Nails aan Lexington dat Eden de sociale stippen met elkaar verbond. Allison bladerde door het tijdschrift Gotham en bestudeerde de knapste vrijgezellen van de stad toen haar vinger bleef haken bij een spontaan kiekje van Wills Fine, de überknappe en beste vriend van Chase Lydon.

      ‘Daar zou ik wel eens een beschuitje mee willen eten!’ kirde Allison. ‘Jammie. Ik vind het nummer over Begeerlijke Vrijgezellen altijd zo genieten. Ik lees het ’s avonds in bed tijdens Jon Stewart.’

      ‘Wat een giller,’ antwoordde Eden die een kleur nagellak aan het uitzoeken was. ‘Wat vindt Andrew daarvan?’

      ‘Het kan hem niets schelen! Hij weet dat ik gek op hem ben.’

      Min-Wah Kwang, in dit land bekend als Rosanna (gekozen vanwege het liedje van Toto) vijlde Edens nagels in model. ‘Wekke keu?’ vroeg ze.

      ‘Even kijken,’ zei Eden, en ze las de namen van de piepkleine potjes roze, perzikkleur en rood. ‘De namen van deze kleuren nagellak zijn echt hilarisch. Wat dacht je van Vampierenbeet? Vegas Vluggertje? Wat komt hierna, Gstaadse Tippelaarster?’

      ‘Wat dacht je van B.J. Op De Achterbank,’ lachte Allison.

      ‘Oké,’ zei Eden en ze gaf Rosanna twee potjes. ‘Voor mij graag een laagje Liefde In De Limousine en een laagje Orgie In De Hamptons.’

      Allison bladerde verder in het tijdschrift en zag op de volgende pagina een megagrote foto van Wills’ beste vriend, Chase Lydon, de nummer één vrijgezel van New York City.

      ‘Tering,’ zei Eden. Ze bewoog zich halverwege de bovenlaag waardoor Rosanna uitschoot. ‘Oeps, sorry!’

      ‘Niet elg,’ zei Rosanna en ze doopte haar penseel in de aceton.

      ‘Alli, dat is hem... die gozer die ik op straat heb ontmoet en bij het benefiet zag,’ legde Eden uit. ‘Staat hij in dat tijdschrift? Wie is hij?’

      ‘Wacht even, Eden. Dat is de lekkerste vent van de buurt en jij wist niet wie hij was?’

      ‘Nee, waarom zou ik? Ik woon al twintig jaar in de binnenstad. Ik ken de Upper East Side net zo goed als ik Minsk ken.’

      ‘Allemachtig wat is hij knap. En ik durf te wedden dat hij nu al verliefd op je is.’

      ‘Niet waar. Hij heeft een vriendin. Ik zag ze samen op dat benefiet. Mooie meid.’

      ‘Nou en? Jij bent veel aantrekkelijker dan al die meiden.’

      ‘Ze is écht mooi. Blond, parelketting en twinset. Betty Draper.’

      ‘Ik wed dat ze totaal aseksueel is! Die snobs zijn allemaal hetzelfde. Denk je dat ze hem tot pulp neukt? Vergeet het maar. Het is waarschijnlijk zo’n kille countryclubdame die liever de afstandsbediening hanteert dan iets anders, als je begrijpt wat ik bedoel. Ze kennen Grey’s Anatomy beter dan de anatomie van hun eigen man.’

      ‘Het is vreemd, ik ben zoveel ouder maar we hadden een bizarre klik.’

      ‘Zie je? Zei ik toch. Dat soort dingen wéét je gewoon. Toen ik Andrew ontmoette wist ik het meteen!’

      Allison hield het tijdschrift omhoog om Eden een foto van Chase met zijn broers tijdens een zeilwedstrijd te laten zien. Hij zag eruit alsof hij zo uit een catalogus van J. Crew was gestapt en zo sexy buitenluchterig dat je de zoute zeelucht praktisch kon ruiken. Ruime pantalons en stoffen riemen in overvloed. Een keer hoesten en er vloog een Teva-sandaal overboord.

      ‘Kijk, die komt uit een nieuw salontafelboek van Patrick McMullan over het goede leven. Zie je dat?’ zei Allison.

      ‘Het zal wel. Maar hij heeft geen bijna veertigjarig mens nodig als hij dat jonge blondje met de parels heeft,’ zei Eden.

      ‘Laat me raden, je hebt Mary weer gezien?’ waagde Allison het erop te vragen. ‘Ik heb nog nooit meegemaakt dat jij je bedreigd voelde door een blondje. Of door welke vrouw dan ook, wat dat betreft.’

      ‘Ik heb Mary gezien, ja. Jezus, wat is ze jong. Ze is iets van de helft van mijn leeftijd!’

      ‘Eden. Je moet je hier echt overheen zetten. Als je depressief gaat zitten doen over het onvermijdelijke, word je onvermijdelijk depressief.’

      ‘Ik weet het. Ik vind het vreselijk als ik zo doe.’

      ‘Kom op, E. Je weet dat je het nog steeds hebt.’

      ‘Geloof me, ik mag “het” dan misschien wel hebben bij sommige mannen, maar niet bij zo’n knappe keurige vent als hij,’ zei Eden, die met haar kin naar de foto van Chase wees omdat haar gelakte nagels nog aan het drogen waren.

      ‘Dat weet je niet,’ zei Allison. ‘Dat kun je niet van de buitenkant aflezen. Iedereen dacht tenslotte ook dat jij en Otto het perfecte koppel waren. Elke krant van de stad schreef dat jullie hét stel waren. En toen? Misschien is Chase haar wel zat. Misschien popelt hij wel om uit dat maatpak te kruipen. Misschien ben jij precies wat hij nodig heeft.’

      Misschien. Eden haalde zuchtend haar schouders op. Ze wist het niet. Maar één ding wist ze wel: of ze er nu klaar voor was of niet, het was tijd om uit haar schulp te kruipen.