45

De paparazzi waren in groten getale toegestroomd voor de filmpremière die ook zou worden opgeluisterd door bezoek van leden van de koninklijke familie. Hun camera’s flitsten onophoudelijk terwijl de ene na de andere limousine beroemdheden uitbraakte. Tv-ploegen verdrongen zich om de beste plekken. Microfoons werden onder verbouwde neuzen geduwd. Er waren zoveel fans op de been dat Leicester Square bijna uit zijn voegen barstte.

‘En dit boven op mijn jetlag,’ mompelde Cleo, toen ze uit de huurlimo stapte en een spervuur van flitslicht over zich heen kreeg. Haar ogen dichtknijpend vroeg ze: ‘Heb je toevallig aspirine bij je?’

‘Het komt vanzelf goed.’ Dino sloeg zijn arm om haar middel en fluisterde in haar oor: ‘Het is zo’n shitfilm dat je er gewoon dwars doorheen kunt slapen.’

Ze trok een gezicht. ‘Nou, lekker dan. Ik kom terug uit New York met een nachtvlucht. Jij nodigt me uit voor de film. Ik draag een jurk die ongeveer net zo duur is als een driekamerappartement in Swindon... en dan krijg ik nu ineens te horen dat het een shitfilm is.’

‘Stuk chagrijn.’ Hij kneep even in haar niet-bestaande zwembandje. ‘Ik dacht dat je wel zin zou hebben in een avondje uit, maar nu heb ik er spijt van dat ik niet iemand anders heb gevraagd.’ Spottend voegde hij eraan toe: ‘Cher had het wel geweten.’

De fans juichten, zwaaiden met hun handtekeningenboeken en schreeuwden de naam van hun lievelingssterren. De fotografen, die zich vooral druk maakten om het geld dat er te verdienen viel met de verkoop van hun foto’s aan kranten en bladen over de hele wereld, riepen: ‘Cleo, hier!’ ‘Lach eens naar me...’ ‘Laat je jurk eens zien.’ ‘Hé Dino, hier! Geef Cleo eens een kus!’

‘Cleo Mandeville en Dino Carlisle!’ Een enthousiaste journaliste, op de hielen gevolgd door haar cameraploeg, stormde op hen af. ‘Wat fantastisch om jullie samen te zien op zo’n prachtige avond. Jullie weten dat jullie zo een heel romantische film gaan bekijken?’ De journaliste knipperde met haar wimpers. Op jacht naar nieuws vroeg ze koket aan Dino: ‘Dus mijn vraag is: is dit een hint? Zien jullie elkaar vaak? Is het...’ Een snelle overdreven grijns in de camera. ‘... Is het dik aan?’

Dino liet zijn blik over Cleo glijden, die een outfit droeg die bestond uit een smalle witte strook aan de voorkant en een smalle zwarte strook aan de achterkant, bijeengehouden door doorzichtige plastic bandjes, waaronder ze geen ondergoed droeg, en zei grijnzend tegen de journaliste die oranje lippenstift op haar tanden had: ‘Dik? Dat is niet het eerste woord dat bij me opkomt als ik naar haar kijk.’

Maar zo gemakkelijk kwam hij niet van haar af. ‘Ik bedoel of jullie een relatie hebben? Want ik moet zeggen dat jullie een ongelooflijk mooi koppel vormen. Cleo – echt een fantastische jurk trouwens – heb jij er misschien iets aan toe te voegen?’

Cleo had inmiddels gezien dat de journaliste van een lokale omroep uit Londen was, die aan het begin van de avond een populair entertainmentprogramma uitzond. Joel keek er vaak naar wanneer hij thuiskwam van zijn werk. Ze zag al voor zich hoe hij, languit op de bank, opschrok toen hij haar ineens in beeld zag verschijnen en dan overmand raakte door jaloezie en spijt...

‘Dino heeft alles wat ik zoek in een man,’ zei ze tegen de verbaasde journaliste. ‘Hij is echt te gek. We zijn erg gelukkig samen,’ ging ze verder. ‘Natuurlijk moet hij binnenkort voor zijn werk weer terug naar Amerika, maar daar maak ik me helemaal geen zorgen over. We vertrouwen elkaar compleet, hè schat?’ Ze kneep hem in zijn pols.

Nadat Dino van zijn verbazing was bekomen, zei hij opgewekt: ‘Tuurlijk. Compleet vertrouwen. Schat.’

‘Nou, dat is dan groot nieuws.’ De journaliste vergat bijna adem te halen, want ze was niet gewend dat dit soort nieuwtjes haar zomaar in de schoot werd geworpen. ‘Kunnen we voorzichtig misschien al aan een bruiloft gaan denken?’

De aankomst van het koninklijk gezelschap was ophanden. Overal liepen ineens mannen druk in walkietalkies te ratelen.

‘Sorry,’ zei Cleo met een zoetsappig lachje. ‘Maar zo te zien moeten we nu echt naar binnen.’

‘Nou?’ vroeg Dino, toen ze boven in de luxueuze foyer waren. ‘Moeten we al aan een bruiloft gaan denken?’

‘Ha ha.’ De plastic bandjes van haar jurk knelden vreselijk. Terwijl ze stiekem haar vingers onder de bandjes om haar heupen stak om de druk wat te verminderen, bedacht ze dat het een ramp zou worden om tweeënhalf uur stil te moeten zitten. Ze slaakte een diepe zucht.

‘Wat is er nou weer?’

‘Mijn jurk doet pijn. Kijk, daar heb je het koninklijke gezelschap.’ Ze trok een gezicht. ‘Zo te zien vindt de prins het ook heerlijk om hier te zijn. Ik weet precies hoe hij zich voelt.’

Met iets van ergernis in zijn stem vroeg hij: ‘Blijf je nog lang zo chagrijnig doen?’

Ze keek hem aan. ‘Zou zomaar kunnen.’

‘En wanneer is die rotbui van je eigenlijk begonnen?’

Pruilend antwoordde ze: ‘Tijden geleden al.’

‘Je bedoelt toen je bent gedumpt?’

‘Hé, niet zo...’

‘Dat is al maanden geleden,’ zei hij hoofdschuddend. Ineens ging hem een licht op. ‘O, dat voor die camera, dat was voor die man bedoeld, hè?’

Met een opstandige blik zei ze: ‘Zou kunnen. Maar ik kon er echt niks aan doen dat ik werd gedumpt, hij heeft me erin laten lopen.’

‘Nou, het is hoog tijd dat je je eroverheen zet,’ zei hij. Omdat hij zelf nog nooit langer dan een halfuur verliefd was geweest, kon hij geen enkel medeleven voor haar opbrengen. ‘En kijk in godsnaam wat vrolijker. Ik heb nog nooit zo’n chagrijnige kop gezien. Kom, de deuren gaan open.’ Hij pakte haar hand. ‘De film wacht op ons.’

‘De shitfilm, bedoel je.’ Die stomme rotbandjes knelden echt heel erg. ‘En als je al vindt dat ik een chagrijnige kop heb, dan heb je mijn vriendin Linda nog niet gezien,’ vervolgde ze mopperend terwijl ze achter hem aan de donkere zaal in liep.

‘Dit is belachelijk,’ verzuchtte Dino vier uur later. De film was net zo shit geweest als hij had voorspeld, en hij had er dan ook gewoon doorheen geslapen. Toen hij wakker werd, ontdekte hij dat zijn zakken waren doorzocht. Cleo, die anders nooit huilde, was tot tranen toe geroerd geweest bij het enorm gezochte einde, en ze had Dino’s zakken binnenstebuiten gekeerd op zoek naar een zakdoek.

De afterparty in The Ivy had het er niet beter op gemaakt. Hoewel Cleo normaal gesproken barstte van de energie en dol was op feestjes, was ze nu heel stilletjes. Ze nam zelfs niet de moeite om sociaal te doen, maar bleef de hele avond in gedachten verzonken aan haar tafeltje zitten, eindeloos met haar rietje in haar onaangeraakte champagne roerend totdat alle bubbeltjes eruit waren.

‘Toe zeg,’ zei Dino, toen ze in de limo terug naar Hampstead zaten. ‘Die vent is verleden tijd. Je kunt toch niet eeuwig om hem blijven rouwen?’

‘Dat weet ik ook wel.’ Dat was precies wat ze zichzelf de hele avond had voorgehouden. Het was jammer, dacht ze, dat het zo eenvoudig was om anderen te helpen met hun liefdesleven en zo verdomde lastig om dat van jezelf weer op orde te krijgen.

‘Je hebt gewoon iets nodig om je gedachten te verzetten,’ ging hij verder. Hij verbeterde zichzelf meteen: ‘Of liever gezegd: iemand.’

Ook dat had ze zichzelf al voorgehouden. Haar moeder had het ook geholpen; die was enorm opgeknapt sinds ze Rory Cameron in haar leven had. Ze vroeg zich af of dat echt kon, jezelf dwingen om op iemand anders verliefd te worden, zelfs als de seksuele aantrekkingskracht er niet meteen was. Vast wel, dacht ze. Kijk maar naar alle gearrangeerde huwelijken op de wereld. Die leken prima te werken.

‘Wat doe je?’ vroeg hij geschrokken, toen ze over de achterbank naar hem toe schoof.

‘Het is een experiment. Rustig maar,’ zei ze. ‘Ik wil het gewoon even uitproberen.’

Voordat ze niet meer durfde, nam ze zijn gezicht tussen haar handen en trok hem naar zich toe. Natuurlijk had ze Dino al ontzettend vaak gekust, maar dat waren gewoon vriendschappelijke kussen geweest, op de wang.

Dit was anders. Dit was met alles erop en eraan.

De chauffeur, die zijn vak verstond, begreep dat dit niet het moment was om de auto tot stilstand te brengen, dus reed hij het hek van Cleo’s huis voorbij en vervolgde zijn weg. Hij zou gewoon rondjes blijven rijden en verdere instructies afwachten. Hij gokte op een ritje terug naar Mayfair, naar het vijfsterrenhotel waar Dino Carlisle logeerde. De bofkont.

Terwijl de chauffeur discrete blikken in zijn achteruitkijkspiegel wierp, richtte Cleo al haar aandacht op Dino. Het bleek verrassend gemakkelijk om hem te kussen en het was ook leuk dat hij, na van zijn verbazing te zijn bekomen, haar terugkuste. Zijn mond was zacht en smaakte vaag naar champagne. Ze vond het ook leuk dat Dino zachtjes haar nek streelde. Dat had Joel ook vaak gedaan.

‘Sorry.’ Spijtig maakte ze zich van hem los. ‘Dit wordt niks.’

Hij trok een wenkbrauw op. ‘Aha. Je hebt me uitgeprobeerd, maar ik ben gezakt voor de test. En nu ga je me dumpen.’ Hij zweeg even. ‘Als een gebruikt condoom.’

‘Ik zei toch dat het een experiment was?’ Ze wist best dat hij zich niet echt beledigd voelde, daar waren ze veel te goede vrienden voor. Ze stak haar arm door de zijne en gaf hem een verzoenend kneepje. ‘Maar het is wel bizar. Hoeveel vrouwen zijn er niet die, als ze gekust worden door hun afschuwelijke mannen, hun ogen dichtdoen en dan fantaseren dat hij een of andere fantastische filmster is, en ik...’

‘Heel fijn om te horen.’ Hij keek haar bezeerd aan. ‘Je bedoelt dat jij, als je mij kust, juist fantaseert over dat hopeloze geval van je, die verkoper van tweedehandsauto’s.’

‘Ik kan er niks aan doen.’ Ze schoot in de lach. ‘En hij is geen hopeloos geval. En bovendien heb ik toch sorry gezegd?’

‘Dat is je geraden ook. Je hebt gewoon misbruik van me gemaakt. Ik ben er echt kapot van. Misschien kom ik er wel nooit overheen...’

‘Ach, is het zo erg?’ Met een glimlach vervolgde ze: ‘Misschien moet ik je toch maar eens aan Linda voorstellen dan.’

Hij werd weer serieus. ‘Maar ik maak me echt zorgen om je.’

‘Nergens voor nodig. Ik kom heus wel iemand anders tegen.’

‘Weer zo’n verkoper van tweedehandsauto’s?’

Ze voelde zich al stukken beter. ‘Echt niet.’

‘Hm,’ zei hij. ‘Als je in dit tempo doorgaat, eindig je nog met een makelaar.’

‘Hier links, sir?’

Ze waren weer voor het huis. De chauffeur ving even Dino’s blik in de achteruitkijkspiegel.

‘Ja, hier links.’ Dino knikte. ‘Zeg eens eerlijk, Edward, waar gokte je op? Snel omdraaien en dan terug naar het hotel?’

‘Pardon?’

‘Ja, ja,’ zei Dino met een grijns. ‘Ik ook.’