43

Pandora liet zich deze door de hemel gezonden kans niet ontnemen en lag bijna een uur in bad. Toen ze eindelijk weer beneden kwam, ontspannen, geurig en gekleed in een ijsvogelblauwe katoenen blouse en een joggingbroek, bleek Donny languit op de bank te liggen, met een diep slapende Rose op zijn borst.

‘Sorry dat ik er zo lang over heb gedaan.’ Het klonk niet echt alsof ze het meende. ‘Maar het was volgens mij het lekkerste bad ooit.’

‘Waarom heb je me niet geroepen?’ Hij keek haar geamuseerd aan. ‘Dan had ik je rug kunnen boenen.’

‘Zal ik haar nemen?’ Pandora stak haar handen uit naar Rose, die net, tevreden snuivend, in haar slaap van houding veranderde.

‘Dat hoeft niet. We liggen lekker zo.’

‘Ik wilde echt niet zo lang wegblijven. Misschien moet ze verschoond worden.’

Hij haalde zijn schouders op. ‘Dat is al gebeurd.’

‘Jezus.’ Verbaasd ging ze in een stoel tegenover hem zitten. Behoedzaam vroeg ze: ‘Kun je dat dan?’

‘Geen probleem. We zijn niet allemaal zoals Sean, hoor.’

‘Dat weet ik.’

Geschrokken besefte Donny dat hij als een blok voor Pandora Grant was gevallen. Terloops zei hij: ‘Je lijkt een beetje nerveus.’

‘Nee, hoor...’

‘Bijna alsof je iets te verbergen hebt.’

Zonder iets te zeggen keek ze hem onderzoekend aan.

‘Bijvoorbeeld iets onder in die luiertas,’ vervolgde hij meedogenloos.

‘Rotzak!’ jammerde ze. ‘Niet te geloven! Niet weer!’

‘Het kwam door Rose.’ Hij wees naar de baby op zijn borst. ‘Zij wilde per se verschoond worden...’

Nog steeds kreunend zakte Pandora onderuit in haar stoel. ‘Het leek me een veilige plek om het te verstoppen. Sean had het daar in elk geval nooit gevonden.’

‘Tja, maar zoals ik al zei, ik...’

‘Ja, ja, jij bent Sean niet.’ Ze sloeg haar hand voor haar ogen toen Donny haar aantekenboek pakte, dat hij had verstopt tussen de kussens achter zijn rug. ‘Nou, lekker dan. Je snapt toch wel dat dit heel gênant voor me is?’ Haar ogen glansden. ‘En je snapt toch ook wel dat ik je had vermoord als mijn dochter niet op je borst had gelegen?’

‘Waarom denk je dat ik zei dat ze wel mocht blijven liggen?’ Hij legde zijn hand op de billetjes van de baby. ‘Ze is mijn menselijke schild, hè, schatje?’

‘Bij mij blijft ze nooit doorslapen,’ zei Pandora verbijsterd. ‘Ik snap niet waarom ze nog niet wakker is geworden.’

‘Dat komt door het timbre van mijn stem,’ legde Donny op tevreden toon uit. ‘Door mijn zware, zwarte mannenstem. Die vibreert tegen haar aan, en daar houden baby’s van. Het is...’

‘Troostend. Oké, oké,’ zei ze. ‘Jij bent Mary Poppins, maar dan met dreadlocks. Maar toch ben je nog steeds een rotzak. Ik wou dat ik nooit in bad was gegaan.’

‘Niet zo somber,’ zei hij met een brede grijns. ‘Ik kon toch niet weten wat erin stond? Ik dacht dat het echt een dagboek was.’

‘Ja, en daarom wilde je het lezen.’

Onverstoorbaar haalde hij nog een keer zijn schouders op. ‘Logisch toch?’

‘Ik vind het nog steeds ongelooflijk dat je me dit nu al voor de tweede keer flikt,’ zei ze vertwijfeld.

Donny begreep dat hij haar nu lang genoeg had geplaagd. Alsof Rose dat ook begreep, begon ze zich te verroeren. Ze kneep in haar kleine handjes. Donny streelde het donkere, donzige, volmaakt gevormde hoofdje en wou heel even dat Rose zijn dochtertje was.

Toen keek hij naar Pandora. ‘Ik heb het gelezen. Alles. Het is briljant.’

Ze bleef stug naar de vloer kijken. ‘Niet waar.’

Luchtig zei hij: ‘O jawel.’

‘Je hoeft heus niet zo neerbuigend te doen.’ Haar ogen fonkelden van trots. ‘Waag het niet me voor gek te zetten. En het was privé!’

Rose, die aan haar volgende voeding toe was, begon te jammeren. Donny ging rechtop zitten en legde haar tegen zijn schouder. Er hing een draadje spuug tussen Rose’ onrustige mondje en de hals van zijn witte T-shirt.

‘Ik doe niet neerbuigend,’ zei Donny tegen Pandora. ‘Ik meen het. Als ik het shit had gevonden, had ik er niks over gezegd. Dan had ik een paar bladzijden gelezen, het weer in de tas gestopt en gedaan alsof ik het niet had gezien.’

Pandora leek niet erg overtuigd. De vorige keer was al vernederend genoeg geweest.

Donny, die snapte waarom ze zo achterdochtig was, probeerde het opnieuw. ‘Ik meen het. Dat vorige script van je... Nou, dat was echt niet zo slecht als we zeiden. Ik voelde me er achteraf behoorlijk rot over dat we je zo hadden zitten stangen. Als verdediging kan ik alleen maar aanvoeren dat we al wat hadden gedronken op de club, en dat toen Sean met die rotopmerkingen begon, het gewoon makkelijker was om met hem mee te lullen.’

Pandora, die hem langzaam begon te geloven, dacht aan alle pagina’s die ze had verscheurd en in de vuilnisbak gesmeten. ‘Bedoel je dat het wel goed was wat ik had geschreven? Grappig?’

‘Sommige stukken waren goed. Niet echt fantastisch, maar ook weer niet zo slecht als we toen zeiden,’ voegde hij er snel aan toe.

Beteuterd zei ze: ‘O.’

‘Maar waar het om gaat, is dat je hebt geleerd van je fouten.’ Hij tikte op het aantekenboek. ‘Dit is verdomde goed. En dat meen ik echt. Het is snel, grappig, origineel. Het werkt.’ Na een korte stilte vroeg hij: ‘Denk je nog steeds dat ik je in de maling neem?’

Pandora, die zo te zien geen woord kon uitbrengen, schudde haar hoofd.

Rose, nu echt hongerig, begon verontwaardigd te blèren.

‘Oké, eerst de baby.’ Donny overhandigde haar de krijsende baby. Toen hij merkte dat Pandora aarzelde, vervolgde hij: ‘Als je wilt, kun je gerust naar boven gaan, maar voor mij hoeft dat niet, hoor. Als jij er niet mee zit, dan zit ik er ook niet mee.’

Met een flauw lachje ging Pandora weer zitten en maakte een paar knopen van haar blouse los. Een paar seconden later heerste er alweer stilte.

Voor de tweede keer die middag dacht Donny bij zichzelf dat hij wou dat hij Rose’ vader was. Sean verdiende het in elk geval niet om haar vader te zijn. En Sean verdiende het ook niet om Pandora’s vriend te zijn.

‘Waar hadden we het ook alweer over?’ Met moeite richtte hij zijn aandacht weer op het aantekenboek. ‘O ja, wil je soms dat ik je help? Kijken of we er iets mee kunnen?’

Pandora knikte voorzichtig.

‘En Sean?’ vroeg hij. ‘Wil je hem je aantekenboek ook laten lezen?’

‘Nee,’ antwoordde ze op een toon die geen tegenspraak duldde. ‘Ik hou dit liever tussen ons.’

Dat kwam hem goed uit. Hoewel hij zichzelf probeerde wijs te maken, dat hij geen bijbedoelingen had, prikten de zweetdruppels hem in de nek. ‘Goed. Allereerst moet dit allemaal worden uitgetypt.’ Hij wapperde met het namaakleren rode aantekenboek dat uit zo’n tweehonderd dicht beschreven bladzijden bestond, zo’n zes afleveringen van een halfuur, schatte hij. Ze had een grensverleggende comedy geschreven, een comedy die misschien wel zou worden onthaald als de nieuwe Absolutely Fabulous. En dat ze het überhaupt had durven schrijven na Seans vernietigende commentaar op haar eerste poging, zei ook iets over haar doorzettingsvermogen. Ze steeg steeds meer in zijn achting. Hij vond haar gewoon een godswonder.

‘Eh,’ zei Pandora. ‘Ik kan niet typen.’

‘Geen probleem.’ Hij was niet meer te stuiten. ‘Dat doet een van mijn zussen wel voor je. En we hebben ook een synopsis nodig,’ vervolgde hij. ‘Van twee- tot drieduizend woorden.’

Ze trok een gezicht. ‘Ik weet niet of ik daar wel tijd voor heb. Ik heb het allemaal geschreven voordat Rose er was.’

Hij grinnikte. ‘In dat geval zal ik je moeten helpen. Bel me maar als de kust veilig is, dan kom ik naar je toe. Desnoods vermomd. Dit wordt vast hartstikke leuk.’

Een ongemakkelijk ogenblik lang vroeg ze zich af of het wel verstandig was om dit geheim te houden voor Sean, maar toen herinnerde ze zichzelf eraan hoe hij de vorige keer had gereageerd. Hij zou haar alleen maar weer voor schut zetten en gaan zeiken over nepotisme.

Nee, besloot ze, het was beter om te wachten tot ze hem echt iets kon laten zien, iets concreets waar ze trots op kon zijn. Mocht het ooit zover komen.

Toen Sean even later thuiskwam, was hij niet blij met wat hij zag. Met samengeknepen ogen keek hij naar Donny die, gekleed in een wit T-shirt en een op strategische plaatsen gescheurde spijkerbroek, languit op de grijze bank lag en eruitzag alsof hij zich prima vermaakte.

Hij kneep zijn ogen nog wat verder samen toen tot hem doordrong wat er onder Pandora’s felblauwe blouse aan de hand was. Hoe kon ze daar de baby nu zitten voeden alsof het de normaalste zaak ter wereld was? Wist ze niet hoe ze eruitzag? Sean trok vol afkeer zijn bovenlip op. Allemachtig, wist ze dan niet hoe Donny Mulligan was?

‘Wat is dit hier, voedertijd in de dierentuin?’

Hij wierp een veelbetekenende blik op Pandora, waarmee hij wilde zeggen dat ze er meteen mee moest ophouden en zich fatsoeneren. Hij snapte sowieso niet waarom ze Rose niet gewoon de fles gaf. En waarom ze zo in haar nopjes leek, ging hem helemaal boven zijn pet.

Omdat Rose toch al klaar was, knoopte Pandora haar blouse weer dicht.

Rose keek naar Sean. Heel even was het alsof ze zou gaan lachen, maar toen liet ze een oorverdovende boer.

Donny schoot in de lach. ‘En ik vroeg haar alleen maar wat ze van je optreden van gisteravond vond.’

‘Ha ha,’ zei Sean koeltjes, want het optreden van gisteravond was niet zo goed gegaan. En alsof Rose hem nog meer wilde irriteren, keek ze nu als betoverd naar Donny. Deze keer was haar tandeloze lachje oprecht.

‘Hoe lang ben je hier al?’ vroeg Sean aan Donny. ‘Waarom heb je niet eerst gebeld?’

‘Een paar uur.’ Donny haalde zijn schouders op. ‘Maak je niet druk. Ik kwam sowieso niet speciaal voor jou.’

Sean keek hem aan. ‘Aha.’

‘Ik vond het tijd worden om me eens aan je dochter voor te stellen.’ Weer die flitsende wit-met-gouden grijns. ‘Ze is echt een schoonheid. Lijkt op haar moeder.’

‘Hm.’ Het beviel Sean allemaal steeds minder. Waar was Donny mee bezig? Met een blik op Pandora, die haar blouse weer had dichtgeknoopt, zei hij: ‘Nou, de show is afgelopen.’

‘Ik wilde toch net weggaan.’ Donny kwam langzaam overeind. Terwijl hij met zijn vingers naar Rose wapperde, zei hij: ‘Dag schatje, volgens mij ben ik verliefd.’

‘Het was leuk je te zien,’ zei Pandora. ‘En dank je wel. Voor alles.’

Donny knipoogde. ‘Graag gedaan.’

‘Bedankt voor alles,’ bauwde Sean hen woedend na zodra Donny weg was. ‘Graag gedaan. Wat moet die man van je?’

‘Hij wilde gewoon aardig zijn.’ Pandora was veel te vrolijk om zich iets van Sean aan te trekken, en ze overlaadde Rose’ gezicht met luidruchtige kusjes.

‘Ja, en ik weet ook wel waarom,’ zei Sean woest. ‘Hij is heus niet helemaal hiernaartoe gekomen om zijn trui op te halen.’

Donny had de trui, die Sean een week eerder van hem had geleend, gebruikt als smoes om het aantekenboek in mee te smokkelen.

Schouderophalend zei ze: ‘O nee?’

‘Hij probeert je te versieren.’

‘Echt?’ Ze trok haar wenkbrauwen op en kon het niet laten om te zeggen: ‘Dat had ik helemaal niet door. Logisch, want het is lang geleden dat er iemand belangstelling voor me toonde.’

Sean werd steeds kwader. ‘En wat betekende dat “bedankt voor alles”?’

‘Het betekende bedankt voor een middag van ongeremde wilde seks.’ Ze zette de baby op haar heup en keek Sean aan. ‘Nog zoiets waarvan ik bijna niet meer wist dat het bestond. Maar heb je nu alles gezegd wat je wilde zeggen? Dan kan ik Rose in bad stoppen.’ Omdat ze de afgelopen maanden uit vermoeidheid alles maar over zich heen had laten komen, had ze nu heel wat in te halen.

Geschrokken nam Sean wat gas terug. ‘Ach, je snapt best wat ik bedoel. Hoe vaak heb ik je nou al gewaarschuwd voor Donny Mulligan? Hij neukt zich een slag in de rondte. Hij is de grootste geilaard van de hele club.’

‘De op een na grootste,’ zei ze.