Mijn verhaal is geen documentaire, maar is gebaseerd op ware gebeurtenissen, die zich hebben afgespeeld in een Opvanghuis en daarbuiten, in mijn naaste omgeving. Uit de vele kinderen, die in de afgelopen zeven jaren mijn pad kruisten, heb ik er 21 'gecreëerd', die elkaar in werkelijkheid nooit ontmoet hebben, maar die ik voor de vorm van mijn verhaal bij elkaar geplaatst heb. Ieder kind is een 'samenstelling' geworden, heeft een volkomen willekeurige naam gekregen.

Ik hoop, dat de lezer zichzelf zal kunnen herkennen in ieder kind, dat hij kan zeggen: 'dat ben ik', of: 'dat had ik kunnen zijn als mijn omstandigheden ook zo waren.' Pas dan zal ik kunnen bereiken wat ik beoog: aandacht, liefde en zorg voor alle kinderen die zich in onze maatschappij verloren voelen. Zelf heb ik bij het overlezen van mijn verhaal met een schok geconstateerd: 'Ik ben Gemma, ik ben Klaasje, ik ben Derek, ik ben Lenny enz.' Bij de stafleden dacht ik: 'Ik had allen kunnen zijn, behalve Klaas, want hij is mijn geweten . . .'

Y. K.