VRUCHTEN DER AARDE

Voedsel is belangrijk: het kan ons veel plezier verschaffen. En door dat voedsel kunnen wij onze eerbied voor moeder aarde tonen door met respect te nuttigen wat zij ons aanbiedt.

Op die manier nemen wij onze plaats in de schepping in. Daarom dienen we zowel bewust als met belangstelling te leven en iedere gave dankbaar en enthousiast te aanvaarden.

Ik hoop dat er iets van deze gedachten terug te vinden is in dit boek.

Opdat mijn verhalen op waarheidsgehalte getoetst konden worden, besloot ik ze vergezeld te laten gaan van een aantal recepten. Mijn vrienden zullen die zeker herkennen want ze betreffen de gerechten die ik het liefste bereidde, in mijn keuken in Kuti. Deze reeks recepten, die ik nog ken uit mijn kindertijd, danken hun naam aan reeds lang overleden personen, of verwijzen naar plaatsen of gebeurtenissen. Omdat mijn kok Simon kan lezen noch schrijven, en ook geen Engels spreekt, worden sommige recepten aangeduid in het Swahili. De namen zijn een beetje aangepast zodat hij een speciaal recept makkelijker herkent; hij kan het dan in verband brengen met een gebeurtenis op de dag dat we het voor de eerste keer klaarmaakten. Ook verwijzen ze wel naar iemand die het recept heeft bedacht of er bijzonder dol op was.

Omdat de oorspronkelijke ingrediënten in Europa niet te krijgen zijn, bevat elk recept een lijstje met westerse ingrediënten die er sterk op lijken.

Je hebt grote en kleinere eieren en zo is het ook met de eetlust en het aantal gasten. Ik ben nooit erg goed geweest in afmeten en wegen. Als ik kookte ging ik altijd af op mijn gevoel en gezond verstand bij het bepalen van de verhouding tussen de verschillende ingrediënten.

De lezer moet daarom zélf maar zien hoe hij een en ander doseert. Dit is immers geen kookboek maar een levensgeschiedenis, die zich afspeelt in Europa en Afrika, waarin tafelgeneugten een belangrijke plaats innemen.

Bij kookrituelen waar ook ter wereld zijn kersverse en eersteklas ingrediënten een absolute voorwaarde. Maar de belangrijkste elementen om elk gerecht, hoe eenvoudig ook, op een hoger plan te tillen zijn: smaak, fantasie, flair, passie, feeling en vooral liefde.

We eten allemaal, we kunnen niet zonder. Daarom zou eten een ritueel moeten zijn, een geweldige, sensuele ervaring waarmee wij eer kunnen bewijzen aan het leven en aan de natuur in al haar gedaanten.

Maar we moeten ons goed realiseren dat we allereerst met onze ogen eten.