13

(literair testament, verzegeld gedeponeerd in de ijskast van notaris moonlight) Taal is niks. Taal is flut. Taal is onvoldoende. Taal is uit den boze. Want woorden winnen het nooit van getallen. De taal is allang niet meer het machtsmiddel van de gevestigde orde. Die bedient zich van cijfers en formules waarmee je mensen door een komputer kunt halen als door een wringer. De gevestigde kultuur doet enkel nog aan taalverdoezeling. Werkeloosheid wordt arbeidsreserve, duurte inflatiekorrektie, volkerenmoord genocide. En de onnozele krantenlezer denkt: oh zeker weer een nieuw soort huishoudbakterie! De gevestigde orde praat niet meer, ze kodeert. Taal is haar te goedkoop, ze heeft patent op de duurdere media. Taal is verouderd. De kommunikatie wordt nu bepaald door komputersystemen, radarschermen, loontabellen, fabriekssirenes en satellieten.

De gevestigde kultuur doet het voortaan zonder taal.

Taal is wat voor de subkultuur. Haar rest niets anders dan taal. Voor haar is het het goedkoopste middel tot verzet en tot verstaan. En in feite ook het enigste, al heeft het de schijn tegen. Natuurlijk kun je met een spandoektekst geen tanks tegenhouden, maar wel de tanks van de toekomst. De deugd van hoop noemde de kapelaan dat vroeger, maar hij trok er het verkeerde gezicht bij. Taal is macht, natuurlijk godverdomme!

En enkel de taal. Alle pogingen van de subkultuur om met andere middelen dan de taal de gevestigde orde te infiltreren, leiden tot niets. Of tot repressieve tolerantie. Een gloeiend hete protestzanger zit bij zijn tweede elpee al in het circuit van de grote platenschijters.

Op de feestjes van de Alliance Française Junior (dochter van 16, eerste baljurk) draaien ze al Hair en Time takes a cigarette van David Bowie. Geen enkel middel overleeft de zuignappen van de kommersie. Alleen de taal blijft over.

De zwarte gedachten van Ted Joans hameren al in onze kop zonder dat we het zelf weten. George Jackson werd soledad brother van duizenden omdat hij gedwongen was te leven met potlood en papier in de nor. Mao Tse Toeng bracht met een handvol gedichten en aforismes miljoenen op de been. In Angola tamtammen de guérilleros de gedichten van Andrade door van dorp naar dorp. De subkultuur heeft geen glimmende speedboten en mooie meiden tot haar beschikking, geen coca cola around the world, ze zal het moeten doen met houterig geschreven spandoek-teksten. En verrek het helpt: pers geen zuidafrikaan uit! En de plastic people koopt toch maar sunkist en perst een indiaan uit. Ze roepen ‘Johnson moordenaar! ’ en verrek het helpt. Johnson gaat boeren en staat zijn plaats af aan Nixon Moordenaar. Enz.