18

Het recept van de eeuwige jeugd is een kater die jaren kan duren zonder te schiften. Of een droom van een paar sekonden die je hoofd opblaast als een luchtballon. En bij het wakker worden een houten kop die niet meegeeft als je hem tegen de muur slaat. Waarom leef je eigenlijk nog na een nacht die jaren duurde? Waar ben je in je slaap? Wat doe je in je slaap? Wat vreet je uit? Welke vrouwen, welke kleuren, wat is leven in de gewelven van een droom? Een sekonde wordt een leven boven de wetten van het leven. De hort op met Gide, tapijten knopen in Al Kut, in een taxi met de poes van Frank, bloemetjes voor op zijn kist, een spelletje schaak met Rimbaud en wakker worden in de goot naast Kafka in een zwart pak vol koeiestront. Ben je weggelopen uit het sanatorium? vraag ik.

Ik kom van Frank zijn begrafenis, zegt hij kortaf en draait zijn kont weer naar me toe en slaapt verder.

Toen werd ik pas goed wakker, mompelend: Bel maar op dat ik ziek ben. Maar Kafka trekt de nylonkous van zijn hoofd en onthult me jouw gezicht: Je moet vandaag naar de uitvaart van Frank.