Appel

‘Je kunt die mensen toch niet aan hun lot overlaten?’

– Wie?

‘Die vluchtelingen. Ik zou ook niet gaan zitten wachten tot er een bom op m’n eikel valt. Wij moeten die mensen hier opvangen, alleen moeten ze wel een beetje integreren. Dat heb ik zelf ook altijd gedaan.’

– O ja?

‘Natuurlijk. In Dubai lag ik overdag vaak op het strand te pitten. Ik zat daar een keer in het zand een appeltje te eten, toen stond dezelfde avond de politie aan de deur. Ik had geen idee wat er aan de hand was, maar het bleek om die appel te gaan. Het was ramadan en daarom mocht je overdag buiten niet eten.’

– En?

‘Dat heb ik dus niet meer gedaan. Geen probleem toch? Dat bedoel ik nou: je moet je gewoon een beetje aanpassen.’