Schoonheidsideaal

In Engeland wilde het ontharingsproduct Veet een heuse studie doen naar wat wetenschappelijk gezien het mooiste vrouwenloopje was. Richard Weber, hoogleraar aan de Universiteit van Cambridge, werd ingehuurd om uit te rekenen welke mathematische verhouding tussen taille, heupwijdte en beenlengte het meest sexy eindresultaat opleverde. Gelukkig zijn alle vraagstukken omtrent de opwarming van de aarde inmiddels opgelost, zodat wetenschappers hun handen weer vrij hebben voor dit soort prangende vragen. Weber sloeg ijverig aan het rekenen en ging vervolgens met een panel van achthonderd mannen allerlei beelden van aantrekkelijke dames bekijken. En wat denk je? Angelina Jolie had met afstand de meest sexy lichaamsverhoudingen, hetgeen resulteerde in een voor mannen onweerstaanbaar loopje. Dat was vast geen nieuws voor Jennifer Aniston, maar voor de Engelse consument moest het desondanks een geheim blijven. Want wat stond er in het uiteindelijke persbericht van Veet? Dat de veel rondere Jessica Alba als winnares uit het onderzoek naar voren was gekomen, gevolgd door voluptueuze schoonheden als Beyoncé en Jennifer Lopez.

Toen de verbaasde Weber navraag ging doen bij zijn opdrachtgever (Jessica Alba was in werkelijkheid namelijk op de zevende plaats geëindigd en Beyoncé op de vierde), bleek dat de fabrikant van de ontharingscrème eigenlijk van tevoren al had bepaald dat er een vrouw met rondingen moest winnen, omdat dit beter zou vallen bij de vrouwelijke consumenten. Dunne vrouwen zoals Kate Moss en Amy Winehouse moesten liefst helemaal onderaan eindigen om vrouwen een beter gevoel te geven over zichzelf én over Veet. Ongelooflijk. Wat voor beeld hebben fabrikanten van vrouwen als ze denken dat wij een spontane hekel krijgen aan een product, alleen maar omdat de superslanke Angelina Jolie het mooiste loopje blijkt te hebben? Zo labiel zijn we toch zeker niet? De ‘Dovering’ van de cosmeticamarkt is nu wel erg ver doorgeslagen. Ik heb jaren geleden al eens een kritische column geschreven over campagnes à la Dove, omdat de zogenaamd ‘echte’ vrouwen die daarin figureren in werkelijkheid zeer nauwkeurig zijn gecast. De consument wordt daarbij uiteindelijk net zo om de tuin geleid als bij advertenties van een geretoucheerde Claudia Schiffer. Daarvan weet je namelijk dat je naar een droombeeld zit te kijken, terwijl je bij foto’s van ‘echte’ vrouwen eerder in de verleiding komt om exact hetzelfde schoonheidsproduct te kopen. Briljante marketing dus.

Andere fabrikanten hebben dat nu ook door en vervalsen zelfs met opzet de uitslag van een wetenschappelijk onderzoek, alleen maar om vrouwen letterlijk en figuurlijk op het verkeerde been te zetten. Kom op, dames. Zijn we echt zo makkelijk te beïnvloeden? De westerse mens wordt nu eenmaal steeds dikker. Een vriendin van mij hoorde op vakantie hoe Thaise vrouwen spottend aan westerse vrouwen refereerden als ‘koeien’. Volgens Sunny Bergman, maker van de documentaire Beperkt Houdbaar, zijn wij echter geen koeien maar slachtoffers van het schoonheidsideaal. Is het heus? Ik weet dat je slachtoffer kunt zijn van oorlog, vrouwenhandel, hongersnood, verkrachting, terrorisme en seksueel misbruik – maar van het schoonheidsideaal? Is dat niet een beetje sneu, gezien de problemen elders in de wereld? Natuurlijk moeten de media een breder spectrum gaan laten zien van wat ‘mooi’ is. Maar ik wil niet dat Veet voor mij bepaalt welke winnares ik psychisch aankan. Dat soort slachtofferhulp kan me gestolen worden.