Nipplegate

Vorige week was ik te gast bij Villa Felderhof in St.-Tropez. Een geweldige ervaring. Mijn ‘medebewoner’ was Robert ten Brink en in het dagelijks gebruik vond ik hem veel grappiger dan de Robert die ik kende van de televisie. Vóór mijn vertrek heb ik enorm zitten twijfelen wat voor kleren ik zou meenemen – dit tot grote ergernis van Richard. “Het gaat erom wat je te vertellen hebt”, mopperde hij, “en niet om wat je draagt!” Tuurlijk schat. Ondertussen stapelde ik nog wat kittige schoenen in mijn tas. En de föhn natuurlijk. En de krulborstel. De redactie van het programma had me immers gemaild dat er in de Villa geen visagiste aanwezig was, want het programma was bovenal een vakantie, dus alle gasten waren ‘lekker naturel’. Nu zal het de meeste mannen verbazen hoeveel spullen je als vrouw nodig hebt om ‘lekker naturel’ voor de dag te komen. Robert ten Brink had maar één broek bij zich. Kijk, dan ben je goed bezig. Maar ja, hij is het gewend.

Als presentatrice moet je vóór je de buis op gaat een hele checklist doornemen: is mijn rokje niet te kort, mijn decolleté niet te diep, mijn haar niet te blond? Zijn mijn heupen niet te breed, mijn nagels niet te lang, mijn hakken niet te hoog? Een presentator kijkt alleen of zijn gulp wel dicht zit en stormt het toneel op. Ik had speciaal voor mijn verblijf in de Villa een nieuwe, pastelkleurige bikini gekocht. Het zal je toch gebeuren dat je het zwembad in duikt en het uitgelubberde gevalletje van vorige zomer komt plotseling bovendrijven! Terwijl ik met mijn nieuwe bikini in het water dook, zag ik nog nét dat ze aan de andere kant het camerateam in stelling brachten. Ik probeerde dan ook als een Fa-badnimf uit het water omhoog te komen, maar dankzij het vele chloor (en dankzij het treurige feit dat het nimf-zijn gewoon niet in me zit) kwam ik hoestend en proestend boven water. Heel naturel, dat wel. Rochelend en met rode ogen hing ik aan de zwembadrand totdat ik me opeens met een schok realiseerde dat ik mijn nieuwe bikini nog nooit nat had gezien.

Misschien had ik er thuis eerst even mee onder de douche moeten gaan staan voordat ik mij in volle glorie aan den volke toonde. Deze aflevering van Villa Felderhof wordt ergens in oktober uitgezonden, dus wie weet heb ik dan net als Naomi Campbell en Janet Jackson mijn eigen ‘Nipplegate’. De Villa beschikt naast een adembenemend uitzicht en een prettige cabrio ook nog over een prachtige boot, waarmee Rik iedere uitzending een tocht maakt door de baai van St.-Tropez. Helaas heeft de firma Deckers geen zeebenen, dus binnen de kortste keren hing ik groen en geel over de railing. Ik kreeg letterlijk het zuur van de Côte d’Azur, maar gelukkig werd ik met een speedboot in het haventje afgezet. Daar werd ik weer helemaal rustig tussen de mooie winkels; er gaat tenslotte niks boven een stevig rondje shoptherapie. Volgens psychologen ervaart een man tijdens het winkelen hetzelfde stressniveau als een ME’er tussen de hooligans. Ach gossie. Gelukkig hoef je voor die ene broek ook niet zo lang te shoppen.