Bedoeïenenarmbanden

Mohammad kocht twee zilveren armbanden van een zilversmid in de straten van Bagdad. Ze waren modern, heel anders dan de zwaar verzilverde of met niëllowerk verfraaide armbanden die van oudsher werden gedragen door de bedoeïenen in Jordanië. In beide armbanden zaten kamelen, palmbomen en kleine bootjes met vierkante zeilen gegraveerd, harkerig en schattig, maar terwijl de ene armband eenvoudig was, was de andere drukbewerkt. Ik wist dat Mohammad die met het filigrein, het ingelegde onyx en de verfijnde sluiting het mooist vond, maar die had veel te veel tierlantijntjes en was veel te onpraktisch voor Petra. Ik schoof de andere, de gladde platgeslagen band met de afgesleten zijkanten om mijn pols, en daar bleef hij zitten. Mohammad gaf de filigreinarmband aan mijn moeder en maakte daar niet alleen mijn moeder maar ook zichzelf blij mee.