Dankbetuiging

Er zijn een paar mensen die ik bij naam wil noemen. Dat zijn mama, papa, Ted, John en Anna (omdat ze mijn dierbare familie zijn en me zulke mooie foto’s hebben gegeven); Lennie Goodings en Elise Dillsworth van Virago Press; Mary S. Lovell die me aan hen heeft voorgesteld; Jane Taylor (www.janetaylorphotos.com) voor haar informatie en vriendschap; en Jan Cornall voor zijn cursus ‘Effortless Memoir Writing’. Ook wil ik alle mensen bedanken die ooit hebben gezegd: ‘Je zou een boek moeten schrijven.’

Dank aan iedereen die me steunde in de tijd dat ik bezig was met dit boek; die steun kwam goed van pas. En ik wil alle bedoeïenen uit Petra bedanken. Ook de mensen die ik niet bij naam genoemd heb maar die wel deel hebben uitgemaakt van het ‘gedenkwaardig maken van ons leven’.

En het meest van alles dank ik Mohammad. God hebbe zijn ziel. Als hij er niet was geweest, had ik dit verhaal niet kunnen vertellen.

Als aantekening bij de Arabische woorden in dit boek merk ik op dat ik de meeste woorden heb geschreven zoals ze klonken toen ik de Arabische taal leerde. Hierdoor eindigen veel woorden niet met de ‘h’ die er hoort te staan. Ik heb ervoor gekozen de ‘th’-klank te cursiveren wanneer hij wordt uitgesproken als in het Engelse woord ‘then’, anders klinkt hij als in ‘thing’. De ‘r’ wordt altijd uitgesproken.