28

De dokter was verrukt.

'Ik heb nog nooit een geval van onderkoeling gezien,' legde hij uit. 'Op Trantor raak je niet onderkoeld.'

'Dat kan wel zo zijn,' zei Dors op ijzige toon, 'en ik ben blij dat u de kans krijgt het een keer mee te maken, maar betekent dit dat u niet weet hoe dr. Seldon behandeld moet worden?'

De dokter, een oudere man met een kaal hoofd en een grijs snorretje, werd nijdig. 'Natuurlijk weet ik dat wel. Gevallen van onderkoeling komen vaak genoeg voor op de Buitenwerelden, dagelijks zelfs, en ik heb daar veel over gelezen.'

De behandeling bestond uit het toedienen van een anti-viraal serum en het gebruik van microgolf-wikkels.

'Zo moet het weer goed komen,' zei de dokter. 'Op de Buitenwerelden hebben ze in ziekenhuizen een veel uitgebreidere uitrusting, maar op Trantor hebben we dat natuurlijk niet. Dit is een behandeling voor minder ernstige gevallen en dat is zeker voldoende.'

Later, terwijl Seldon er zonder nadelige gevolgen bovenop kwam, dacht Dors dat het feit dat hij zo goed herstelde misschien alles te maken had met het feit dat hij een Buitenwerelder was. Duisternis, kou, zelfs sneeuw waren niet volslagen onbekend voor hem. Een Trantoriaan zou zoiets niet overleefd hebben, niet zozeer door fysieke verwondingen en hun gevolgen, maar puur door de psychische schok waarmee het gepaard zou gaan.

Ze was hier natuurlijk niet zeker van, want ze was zelf ook geen Trantoriaan.

En terwijl ze aan andere dingen probeerde te denken, trok ze een stoel naast Hari's bed en ging zitten wachten.