33

Fabian Nijssen werkte al ruim veertien jaar bij het Voortgezet Onderwijs en had in zijn functie als directeur al aardig wat incidenten op school meegemaakt: het dealen van softdrugs, blowen op het schoolplein, vechtpartijen en wat subtiele bedreigingen richting docenten. Maar het verhaal dat de vader van Angela Vantichelen hem had toevertrouwd was ronduit schokkend. Hij vroeg zich af hoe het mogelijk was dat op zijn school een veertienjarige leerling half aangeschoten de lessen bijwoonde zonder dat een docent dit opmerkte. Tien maanden lang! Hij had Pauwenveld, de mentor van Angela, erbij gehaald maar ook die was verbaasd. Pauwenveld had wel, net als twee van haar collega’s, de laatste maanden een gedragsverandering bij het meisje waargenomen, maar ze hadden het na overleg afgedaan als puberaal gedrag. De vader had hem met klem verzocht om de informatie vertrouwelijk te behandelen en natuurlijk had Nijssen daarmee ingestemd. Het mocht onder geen beding uitlekken. Hij zag de krantenkoppen al voor zich: ‘Dronken tieners op school blijven onopgemerkt.’ Terwijl de lessen in volle gang waren hadden ze gezamenlijk Angela’s kledingkast geïnspecteerd en er een halfvolle fles Vieux in aangetroffen. Volgens Angela lag de fles al een tijdje in haar kast en had ze de fles de laatste dagen niet meer aangeraakt. De fles werd in beslag genomen en Nijssen beloofde Vantichelen dat hij elke dag haar kast zou controleren.

Angela had onverschillig gereageerd en beweerd dat ze al een paar dagen niet dronk en dat ze er ook geen behoefte meer aan had. Ze was geen alcoholiste, zoals haar ouders beweerden. Daarna hadden ze Angela terug naar het leslokaal gestuurd en had Pieter nog even met Pauwenveld nagepraat. Pauwenveld had wel tientallen keren haar excuses aangeboden en voelde zich schuldig omdat dit alles aan haar aandacht ontsnapt was. De controles die vanaf die dag werden gehouden maakten Angela rusteloos maar ook creatief. Op een onbewaakt moment had ze tien euro uit haar moeders portemonnee gestolen en samen met Kitty, een van de meisjes uit haar klas, was ze tijdens een tussenuur naar het winkelcentrum gelopen. Bij een supermarkt waarvan ze wist dat de cassières nooit naar de leeftijd vroegen, kocht ze vier blikjes Smirnoff Premium Ice. Ze had Kitty wijsgemaakt dat ze de blikjes voor thuis had gekocht. Ze wilde stiekem een voorraadje aanleggen omdat ze een feestje wilden geven en natuurlijk was Kitty uitgenodigd. Kitty was in de wolken en vond het wel een stoer idee. Onderweg naar school had Angela een blikje achterovergeslagen omdat ze zo’n verschrikkelijke dorst had en niets anders te drinken bij zich had. Ze had Kitty een blikje aangeboden en helaas sloeg die het aanbod niet af. En omdat Kitty zo’n handige en grote rugtas bij zich droeg, had Angela gevraagd of zij de overige twee blikjes bij zich wilde houden. Aan het einde van de dag vroeg ze de blikjes terug en terwijl ze naar de bushalte liep klokte ze de mixjes naar binnen.

Maar het werd steeds moeilijker om aan geld te komen. Haar moeder had de diefstal van de tien euro gemerkt en ze was tegen haar uitgevallen. Met een glashard gezicht had Angela alles ontkend en om geloofwaardiger over te komen had ze er zelfs wat tranen uitgeperst. Maar het had weinig effect. Haar moeder was furieus, maar ze had gelukkig niets tegen haar vader verteld. Ze kreeg geen zakgeld meer, de spaarpot was verdwenen en haar moeder verstopte haar handtas en portemonnee. Elke stap, elke handeling die ze deed, werd met argusogen bekeken. Haar kleding, haar tas, haar kamer… alles werd elke avond doorzocht. Angela zag nog maar een uitweg: ze moest weer pillen gaan verkopen. Op weg naar school had ze Fred gebeld, maar die nam niet op. Ze sprak een bericht op zijn voicemail in en zei dat hij haar met spoed moest terugbellen. Maar tegen de middag had hij nog steeds niet teruggebeld. Ze werd wanhopig en sprak opnieuw een bericht in, dit keer met het dreigement dat ze hem zou verraden als hij geen contact met haar opnam. Binnen tien minuten belde hij terug en hij ging direct in de aanval. ‘Jij hebt wel lef. Als het niet gaat zoals jij wilt dan verlink je gewoon je vrienden.’

‘Ik verlink niemand. Ik vraag of je terug wil bellen en je reageert niet. Maar zodra jouw hachje op het spel staat kom je wel in actie. We hebben samen een handeltje, maar ik kan niets verkopen als jij doet alsof ik niet besta.’

Fred vloekte. ‘Denk jij dat ik met jou nog iets wil ondernemen? Jij hebt Giel verlinkt bij je vader omdat het je te heet onder je voeten werd.’

‘Waar heb jij het nou over? Ik heb Giel niet verraden.’

‘Het is anders wel toevallig dat hij net nu is opgepakt en dat de smerissen zijn hele hut binnenstebuiten hebben gekeerd.’

‘Giel is opgepakt? Door de politie?’ Angela voelde hoe de zenuwen haar maag overhoop haalden.

‘Ja! Hou je nou maar niet van den domme. Jij hebt zijn adres aan je vader doorgespeeld.’

‘Dat is niet waar. Echt niet! Ik heb zijn naam niet genoemd.

Je moet me geloven.’ Ze moest bijna huilen van ellende.

‘Het is maar te hopen dat Giel het ook gelooft, want als hij bij mij komt aankloppen, verwijs ik hem mooi naar jou. Giel is geen lieverdje, geloof me. Ik wil hier niets mee te maken hebben.’

‘Maar Fred, ik lieg niet. Ik heb Giel niet verlinkt en ik, i-ik zou nooit, nooit jou of… o-of…’ stotterend probeerde ze uit haar woorden te komen. ‘Als ik hem had verlinkt dan h-had ik geweten dat d-dat hij in de cel zat en dan… dan had ik jou toch niet gebeld voor pillen.’

Het was even stil, waarschijnlijk liet hij haar antwoord doordringen. ‘Misschien is het wel toeval, maar in ieder geval… ik heb geen pillen en ik stop ermee. Als je slim bent, doe je dat ook.’

Zonder een woord van afscheid drukte hij het gesprek weg.

Verloren staarde Angela naar de telefoon in haar hand. Haar vader had Giel gevonden na dat beetje informatie dat zij had losgelaten? Dat was onmogelijk. Ze had haar beschrijving bewust vaag gehouden. Ze borg haar telefoon in haar broekzak op en keek paniekerig om zich heen. Hoe kwam ze nu in hemelsnaam aan geld om drank te kopen? Nu ze blijkbaar ook aansprakelijk werd gehouden voor de arrestatie van Giel had ze meer dan ooit behoefte aan een slok alcohol.

Ze liep naar de bushalte terwijl ze geregeld over haar schouder keek, bang dat ze gevolgd werd door een van de vriendjes van Giel. Ze passeerde een groepje jongens waarvan ze er een herkende van school. Een brugpieper uit 1D. Hij knikte haar gedag en zijn drie vrienden begonnen wat nerveus te giechelen. Een van hen, hooguit dertien jaar, floot haar na. Ze stopte en keek hem aan. Ze was al niet in de beste bui en dan viel deze puistenkop haar ook nog lastig. Hij wilde natuurlijk stoer doen en zijn vrienden laten geloven dat hij veel ervaring had met meisjes. Nou, ze zou hem eens de oren wassen.

‘Wil je iets van me?’

Even wist hij zich geen houding te geven, maar dan knikte hij dapper. ‘Ik vind je wel een mooie meid. Misschien kunnen we even…’ Hij seinde veelbetekenend met zijn hoofd naar een portiek terwijl zijn vrienden hem vol bewondering aanstaarden.

Angela’s bovenkamer werkte op volle toeren en plotseling floepte ze het eruit. ‘Heb je geld bij je?’

Dommig staarde hij haar aan. ‘Geld?’

‘Ja, of dacht je dat het gratis was?’

‘Ik heb mijn portemonnee thuis laten liggen’, beweerde de knaap en hij haalde spijtig zijn schouders op.

‘Ik heb twee euro bij me’, zei een van zijn vrienden en hij haalde het muntstuk uit zijn broekzak.

‘Je kunt van mij ook wel lenen. Ik heb vijf euro.’

Angela bleef de jongen strak aankijken. ‘Zeven euro…’ zei ze smalend terwijl ze bedacht wat ze daarvoor kon kopen. ‘Het is niet veel, maar je mag aan mijn borsten voelen. Misschien zelfs een kus? Ga je mee?’ Ze liep voorop en onder luid gejoel van zijn vrienden volgde hij haar de keldertrap af. Ze stak haar hand uit en nam het geld in ontvangst. Spottend bekeek ze de jongen die gespannen stond te wachten op wat komen ging. Ze boog zich naar hem toe, sloeg haar arm rond zijn nek en drukte een droge kus op zijn lippen. Hij stak zijn hand uit naar haar borsten maar ze mepte hem weg. ‘Zo is het wel genoeg. Er gaat verder niets gebeuren, vriend. Weet je wat we doen? We wandelen over een paar minuten terug en dan vertel ik jouw vrienden hoe geweldig jij was. Jij verzint een of ander spannend verhaal over deze sekservaring en dan heb je meer dan waar voor je geld gekregen. Of we gaan naar buiten en ik vertel je vrienden dat je piemeltje het liet afweten. Dat je bijna ging huilen toen ik je wilde zoenen. Nou, wat doen we? Zullen we maar doen alsof jij de beste lover van de stad bent?’ Hij knikte en stak zijn handen bedremmeld in de achterzakken van zijn jeans. Op weg naar huis had ze een pack van vier blikjes Bacardi cola gekocht en buiten op een bankje in het park opgedronken.

Ze wisten het. Toen Angela de volgende dag op het schoolplein aankwam stond een groep brugpiepers haar aan te staren. De knaap van gistermiddag fluisterde iets tegen zijn buurman, die grijnzend naar haar bleef kijken. Het verspreidde zich natuurlijk als een lopend vuurtje en inwendig moest ze er wel om lachen. Domme knulletjes. Ze deed alsof ze de nieuwsgierige blikken niet opmerkte en liep uitdagend met haar heupen draaiend langs het groepje. In de pauze stond de brugpieper plotseling naast haar en vroeg hij haar of ze hem even wilde volgen. Kitty had het jochie verstoord aangekeken, maar Angela had uitgelegd dat het haar neefje was en dat hij wat problemen thuis had. Ze was hem gevolgd naar het fietsenhok waar twee jongens uit 4F haar stonden op te wachten. Nu kreeg ze het toch even benauwd. Jongens van zestien jaar, daar had ze zich niet aan verwacht. Een van de jongens groette haar met een knik. ‘Ik heb van hem gehoord dat jij wel seks wil voor geld.’ Hij trok een briefje van tien euro uit zijn broekzak om aan te tonen dat hij kon betalen. Weifelend beet Angela op haar lip.

Jongens van zijn leeftijd kon ze niet met een smoesje afpoeieren.

‘Wat verwacht je voor die tien euro?’ Ze probeerde haar stem zo nonchalant mogelijk te laten klinken en bekeek hem met een blik alsof hij niet te veel moest verwachten voor die tien euro.

Hij haalde zijn schouders op. ‘Als ik maar klaarkom.’ Tien euro! Een pack van vier blikjes Bacardi cola kostte bij Verdee 6,29 euro en voor 12,50 euro had ze een fles van 70 cl Bacardi Mojito. ‘De pauze is bijna afgelopen. Wat doen we?’ drong de jongen ongeduldig aan.

‘Voor dertien euro doe ik het.’

De jongen wisselde een blik met zijn vriend en ging akkoord.

‘Waar wil je het doen?’

‘Op de wc’, antwoordde hij nuchter.

Angela volgde hem naar de toiletten. Ze had geen ervaring op seksgebied, maar dat ging ze hem niet laten merken. Met een onverschillige blik keek ze toe hoe hij zijn broek losknoopte en langs zijn benen naar beneden stroopte. De erectie was duidelijk te zien in zijn onderbroek. Ongemakkelijk keek Angela ernaar. Ze had wel eens wat seksfilms gezien, maar dit was toch anders. ‘Doe dan wat?’ Hij haalde zijn geslacht uit zijn broek en pakte haar hand. Het voelde warm en hard aan, alsof het van rubber was. Voorzichtig bewoog ze haar hand op en neer en staarde strak naar de tegels op de muur achter hem. Waarschijnlijk was het niet voldoende, want hij pakte haar hand en begon driftig mee te trekken. Ze hoorde hem opgewonden ademhalen, kreunen en toen begon plotseling zijn onderlichaam te schokken.

Dit was geen seks, hield ze zichzelf voor. Geen echte seks dus het telde niet mee. Hoeveel jongeren van haar leeftijd hadden al seks? Echte seks? Zeker meer dan de helft. Als haar ouders haar zakgeld niet hadden ingehouden en als Giel niet was opgepakt dan was dit allemaal niet nodig geweest. Ze kon niet anders en zolang ze het met leeftijdgenoten deed was het meer een experiment. Ze nam zich voor om niet verder te gaan dan masturberen met jongens tot zeventien jaar. Zolang ze zich aan die regel hield was er weinig aan de hand.