10
‘Ik moet naar Edinburgh,’ zei Anna tegen Darcey tijdens de lunch in een Italiaans restaurantje. Het was een warme dag en de zon scheen naar binnen, waardoor Darcey haar ogen tot spleetjes moest knijpen. ‘Ze willen me spreken over de toekomst van human resources in Dublin.’
Ontzet keek Darcey op van haar bord pasta. ‘Hoezo?’ vroeg ze. ‘Er is toch niets mis met de afdeling HR in Dublin?’
‘Ik zei het toch?’ zei Anna terneergeslagen. ‘Ze willen alles samenvoegen. In Edinburgh.’
‘Mooi niet!’ riep Darcey uit. ‘Er zijn veel te grote verschillen tussen de twee bedrijven. Goed, het is een overname en zij zijn nu de baas, maar we houden vast aan onze eigen ethiek.’
Anna lachte zuur. ‘Je klinkt als een management consultant. Ethiek! Je weet best dat dat bedrijfskwaakspraak is.’
‘Kom op.’ Bemoedigend keek Darcey haar aan. ‘Kwaakspraak, oké, maar ze hebben ons goed behandeld.’
‘Als je bedoelt dat ze zich niet met ons hebben bemoeid: ja. Maar nu willen ze blijkbaar aan de slag. Peter Henson gaat naar New York, en wij krijgen een nieuw iemand voor management development. Neil Lomond blijft nog een paar maanden, maar dat wisten we al. Wie weet wat ze nog meer voor ons in petto hebben.’
‘Met wie heb je die bespreking in Edinburgh?’ vroeg Darcey.
‘Met hun manager HR,’ antwoordde Anna. ‘Neil gaat mee, en ook die Schot die bij ons rondsluipt. Het enige fijne is dat ik in het vliegtuig een plekje heb naast Lomond.’
‘Allemachtig!’ Darcey snoof. ‘Je beschouwt hem toch niet als potentiële echtgenoot, hè?’
‘Je weet maar nooit.’ Anna grijnsde breed. ‘Kom op, geef maar toe dat jij hem ook een kanjer vindt.’ Toen Darcey haar schouders ophaalde, zei Anna: ‘Jij ziet zeker meer in mannen van over het water.’
‘Hoezo?’ vroeg Darcey ontzet.
‘Nou, je gaat in Dublin nooit uit met een man, maar ik weet heel goed dat je dat op je reisjes wel doet. Heb je soms een geheime minnaar in Milaan of Barcelona?’
Darcey bloosde diep.
‘Zie je wel!’ riep Anna triomfantelijk uit.
‘Nou ja, af en toe gebeurt er weleens wat,’ gaf Darcey toe.
‘En waarom ook niet?’ zei Anna. ‘Als je je in een romantische stad bevindt, waarom dan niet genieten van een beetje romantiek?’
Darcey grijnsde. ‘Ik dacht dat iedereen dat wel zou afkeuren…’
‘Waarom? Die kerels van InvestorCorp rommelen vast ook. Waarom jij dan niet?’
‘Omdat het vrouwen niet alleen om de seks te doen is, denkt men,’ antwoordde Darcey rustig.
‘En jou is het daar wel om te doen?’
Darcey haalde haar schouders op en trok een gezicht. ‘Niet helemaal. Ik bedoel, het is best fijn. Maar ik zou er niet van genieten als ik die mannen niet heel graag mocht.’
‘“Die mannen”? Hoeveel zijn het er dan?’
‘Eerst vier, en nu nog maar drie.’
‘Dat had ik niet achter je gezocht. Je bent me er eentje!’
Niet op haar gemak schoof Darcey op haar stoel heen en weer. ‘Het heeft allemaal niets om het lijf.’
‘En als je ooit verliefd wordt op een van hen?’
‘Dat gebeurt niet.’
‘Zeker weten?’
‘Heel zeker,’ zei Darcey. ‘De tijd van verliefd worden ligt ver achter me.’
‘Vertel op.’
Darcey schudde haar hoofd. ‘Volslagen oninteressant.’
‘Heel erg interessant,’ weerlegde Anna. ‘Toe, we zijn toch vriendinnen? Ik ben nooit bemoeizuchtig geweest, maar… maar jij weet alles van mijn treurige liefdesleven. Vertel nu eens over het jouwe.’
Peinzend keek Darcey Anna aan. Toen haalde ze de verkreukte uitnodiging voor de bruiloft uit haar tasje. ‘Waarschijnlijk zijn mijn problemen op relatiegebied hieraan te wijten,’ zei ze.
Verwonderd keek Anna van de uitnodiging naar Darcey. ‘Hoe bedoel je?’ vroeg ze. ‘Ga je er niet naartoe?’ Ze boog zich naar Darcey toe. ‘Is het een geheim? Heb je iets met de bruidegom gehad en weet zij dat niet?’
‘Nee, zo zit het niet in elkaar,’ antwoordde Darcey.
‘Hoe dan wel?’ Vol verwachting keek Anna haar aan. ‘Ik weet niet of ik wel verhalen over dat arrogante mens wil horen. Maar misschien wordt het tijd dat je me eens meer over haar vertelt.’
Vroeger had Darcey Nieve niet arrogant gevonden. Goed, door al dat zelfvertrouwen kon ze arrogant overkomen. Nieve was vaak ongeduldig als anderen niet meteen begrepen wat ze zei of wilde. Maar ze was Darceys beste vriendin, en ze bleven vriendinnen toen Darcey terug naar huis was gegaan om Minette gezelschap te houden, en Nieve carrière maakte bij Christie’s.
Darcey wist dat zij aan Nieves succes had bijgedragen. Ze had nog meer nachtelijke vertalingen gedaan, ook al vond ze het vervelend dat Nieve altijd belde wanneer ze doodmoe was, maar dat weerhield haar er niet van goede vertalingen af te leveren. En het viel haar ook op dat er twee keer een rekenfout was gemaakt. Nieve zei dat Max erg blij was toen ze hem daar opmerkzaam op maakte.
‘Blij dat ik iets voor je kon betekenen,’ zei Darcey. ‘En mag ik dan nu gaan slapen?’
‘Waarom neem je geen andere baan, ergens waar je meer verdient?’ vroeg Nieve. ‘Ik kan je er eentje bij Max bezorgen…’
‘Nieve, het is bijna middernacht en je bent nog aan het werk. Wie wil nou zo’n baan?’
‘Ik word er goed voor betaald,’ antwoordde Nieve.
‘In het leven draait niet alles om geld,’ reageerde Darcey geërgerd.
‘In een callcenter zeker?’
Darcey zei maar niets. Eigenlijk was ze het wel met Nieve eens. Het werk bij Car Crew was behoorlijk saai, steeds hetzelfde. Maar daar stond veel tegenover. Zoals Aidan Clarke.
Het lag er niet alleen aan dat ze helemaal smoor op Aidan was. Bij Aidan was ze iemand anders. Bij hem was ze een Darcey McGonigle die lachte om alles, ook om zichzelf. Ze was een Darcey McGonigle die hem haar diepste gedachten toevertrouwde en niets voor hem verborgen hield. Hij wist dat ze het vervelend vond als intellectueeltje te worden beschouwd, maar dat ze het stiekem wel fijn vond om slimmer te zijn dan anderen. Hij wist dat ze de pest had aan haar krullende haar, maar dat ze ook een hekel had aan vrouwen die aldoor maar voor de spiegel stonden om zich mooi te maken. Hij wist dat ze zich als kind buitengesloten had gevoeld omdat Tish en Amelie elkaar zo na stonden, en dat ze intiemer was met Nieve dan met haar zusjes. Hij wist dat Nieve de enige andere persoon was met wie Darcey vertrouwelijk omging. Over Nieve wist hij bijna net zoveel als over Darcey, en hij vond het wel grappig om zoveel te weten over een meisje dat hij helemaal niet kende, al leek ze hem erg veeleisend. Bij Aidan kon Darcey zich echt ontspannen. Wanneer ze bij hem was, voelde ze zich pas compleet. Voordat ze Aidan had leren kennen, telde alleen het heel veel weten over van alles en nog wat. Mensen vond ze minder belangrijk. Maar dat was veranderd, ze was mensen belangrijker gaan vinden dan feitjes. En van alle mensen was Aidan de belangrijkste.
Wanneer ze alleen was, maakte ze zich zorgen dat zij meer van hem hield dan hij van haar. Ze had ooit gelezen dat er in een verhouding altijd iemand was die liefhad en eentje die zich liet liefhebben. Ze hoopte dat Aidan zich niet alleen liet liefhebben. Ze hoopte dat hij hetzelfde voelde voor haar als zij voor hem.
Wanneer ze bij hem was, twijfelde ze niet. Hij kon nauwelijks zijn handen van haar afhouden, en ze schaamde zich niet voor haar iets te mollige buikje en billen. Toch was het niet alleen de seks. Er was meer. Hij was er trots op dat ze zoveel wist. Darcey vond Aidan de beste vriend van de hele wereld, en ze vroeg zich af hoe ze ooit zonder hem had gekund. En toch maakte ze zich zorgen dat ze meer van hem hield dan hij van haar. Op de avonden dat ze niet met hem had afgesproken, bleef ze thuis. Met Minette keek ze dan tv, of ze bleef alleen wanneer Minette naar een cursus ging, waar ze meteen mensen leerde kennen. Dat waren de avonden dat Aidan naar de fitness ging, of met maten naar een café. Hij zat bijna nooit alleen thuis. Ze vond het vervelend dat hij socialer was dan zij, maar ook al was ze een stuk socialer geworden bij Car Crew, ze was nu eenmaal een beetje op zichzelf.
En toen vertelde Emma Jones dat ze heel zeker wist dat Aidan echt heel veel van Darcey hield. Emma kende Conor, een huisgenoot van Aidan, en Conor had Emma verteld dat Aidan erover dacht Darcey ten huwelijk te vragen. Emma had moeten zweren het geheim te houden, dus had ze het meteen doorverteld aan Darcey. Volgens Conor was Aidan smoorverliefd op Darcey, en ging hij alleen maar op woensdag en vrijdag iets met zijn vrienden doen om het maar niet te laten merken. Maar Aidan had gezegd dat hij er vrijwel zeker van was dat Darcey de Ware was, en dat hij het een prettige gedachte vond zijn verdere leven met haar te delen.
Darcey was bijna flauwgevallen toen ze dat hoorde. Voordat ze Aidan had leren kennen, had ze er eigenlijk nooit over gedacht te trouwen. Ze meende dat ze het soort meisje was met wie mannen niet echt in het huwelijksbootje willen stappen. Ze vleide hen niet. Ze was niet echt mooi, ook niet als ze haar best deed. En ook al kon ze goed zoenen en werd ze steeds beter in bed, toch was ze niet het soort vrouw waarvoor mannen vallen. Daar was ze zich terdege van bewust.
Toch wilde Aidan met haar trouwen. Het was het spannendste wat ze ooit had meegemaakt, spannender nog dan slagen voor het eindexamen en haar foto in de krant zien staan omdat ze het het best had gedaan van alle eindexamenkandidaten, spannender dan afstuderen in de economie. Ze had die studie gekozen omdat Nieve dat wilde doen, en omdat haar vader had gezegd dat ze daar meer aan zou hebben dan aan alleen wiskunde. Eigenlijk vond ze dat het opwindender moest zijn om af te studeren dan ten huwelijk te worden gevraagd, maar het was heel natuurlijk dat je graag wilde dat iemand van je hield. Daar was je niks minder om, dat je verliefd was geworden op iemand die ook verliefd was op jou. Het enige wat haar dwars zat, was dat hij het wel een prettige gedachte vond zijn verdere leven met haar te delen. Ze zou het fijner hebben gevonden als hij dat een geweldige gedachte vond.
Emma dacht dat Aidan haar op zijn verjaardag een aanzoek wilde doen. Emma dacht dat hij al een ring had uitgekozen, maar dat wist ze niet zeker. Dat van die ring verbaasde Darcey, want ze dacht niet dat Aidan zoiets zou uitkiezen zonder haar. Maar het was een heel romantische gedachte dat hij dat had gedaan.
Ze moest steeds aan Aidans verjaardag denken. Hem kennende zou hij waarschijnlijk willen gaan eten in een duur restaurant en haar daar die ring geven. Echt iets voor hem. Maar eigenlijk zou ze de ring liever ergens krijgen waar ze alleen waren. Dat leek haar een stuk intiemer. Het moest iets van hen beidjes zijn, dat moment.
Toen Minette vertelde dat ze rond die tijd een paar dagen naar Belfast ging om bij Nerys te logeren, besloot Darcey Aidan bij haar thuis uit te nodigen voor een intiem verjaardagsdinertje dat ze helemaal zelf zou verzorgen.
Ze hoopte dat het sexy zou zijn om voor hem te koken. Ze vroeg zich wel af of het verstandig was hem de producten van haar kookkunst voor te schotelen voordat hij haar had gevraagd, want ze wilde hem niet afschrikken. Gelukkig ging zijn liefde niet door de maag. Ze vroeg zich echter vaak af hoe het toch kon dat de dochter van een ware keukenprinses die moeiteloos de heerlijkste gerechten op tafel wist te toveren, zelf niet veel verder kwam dan aangebrande blikgroenten. Omdat Aidan, Conor en Pat ook niet veel voorstelden in de keuken, hoopte ze dat Aidan haar een geweldige kok zou vinden.
Ze was van plan iets lekkers voor hem te koken en hem de gelegenheid te geven zijn huwelijksaanzoek in een intieme omgeving te doen. Zodra zij ja zou hebben gezegd, konden ze met elkaar naar bed gaan zonder bang te hoeven zijn gestoord te worden door Conor of Pat.
Het verbaasde Darcey dat ze het allemaal zo opwindend vond. Ze belde Nieve om te vragen hoe je het best kon ingaan op een huwelijksaanzoek, maar werd voortdurend doorverbonden met de voicemail, en ze vond dit niet iets om in te spreken. De hele week probeerde ze recepten uit, en tot diep in de nacht schreef ze ‘Darcey Clarke’ in een notitieboekje. Uiteraard verscheurde ze daarna de bewuste bladzijden, want misschien bracht het ongeluk om zo op de zaken vooruit te lopen.
Terwijl ze in Minettes recepten neusde, en zich zorgen maakte dat hij zijn aanzoek al zou doen voor de avond vol lekker eten en vrijen, hoopte ze dat ze iets geweldigs zou vinden om de man die haar echtgenoot zou worden als eerste maaltijd voor te zetten. Was het eigenlijk niet erg onfeministisch om heel moederlijk voor hem te koken? Och, als je daarna met hem naar bed ging, zou de Cosmo het toch wel goedkeuren? Als ze eenmaal verloofd waren, zou ze evenveel aandacht besteden aan het bereiden van maaltijden als aan haar carrière, net zoals de vrouwen op wie ze soms zo jaloers was.
Minettes recepten kwamen overal vandaan; uit kookboeken, kranten en tijdschriften, en ze veranderde er meestal zelf iets aan. Darcey was op zoek naar iets makkelijks, iets waarvan ze niet zenuwachtig zou worden, en waarvan je niet vies werd tijdens het bereiden.
Het was lastig een geschikt voorgerecht te vinden. Misschien zou het sowieso makkelijker zijn iets kant-en-klaars te kopen en te doen alsof ze het zelf had gekookt. Maar dan zou ze het opgeven, en dat was niets voor haar. Dus besloot ze te gaan voor een voorgerecht van eend met cranberry.
Het hoofdgerecht zou bestaan uit kalfsvlees met parmaham. Dat had Nieve in Spanje vaak gemaakt, en ze had toen gezegd dat dit gerecht onmogelijk kon mislukken. Nieve was een goede kok en had als kind veel opgestoken van Minette. Dit recept had Nieve gekregen van Maria, de huishoudster van de Christies, en het was verrukkelijk. Aidan zou ervan smullen, en als het niet helemaal gelukt was, zou hij dat nauwelijks merken.
Voor de sfeer later op de avond had ze geurkaarsen gekocht. En ook een flesje massageolie. Darcey hoopte dat ze na die avond eindelijk de hokjes kon aanvinken bij zo’n quiz in een tijdschrift, bij de vraag of je weleens meerdere orgasmen achter elkaar had ervaren. Ze dacht dat alleen die verlovingsring daarvoor eigenlijk al voldoende zou zijn.
Misschien was ze in het voordeel omdat ze op de hoogte was van Aidans plannen. Dat was niet helemaal eerlijk, maar juist daardoor kon ze hier een onvergetelijke avond van maken. Het zou allemaal volmaakt worden. Ze zag er reikhalzend naar uit.