Slotopmerkingen

Als klein meisje kon ik soms niet slapen. Op een avond stelde mijn moeder voor dat ik ging bidden om mijn lichaam en geest tot rust te brengen. Het werkte zo goed dat ik midden in mijn gebed in slaap viel. De volgende ochtend ging ik overstuur naar haar toe: omdat ik het niet had afgemaakt, wist ik zeker dat mijn gebed niet telde.

‘O schat, dat geeft niks’, zei ze, ‘laat me je over de Belofte van de Engelen vertellen. Je hoeft alleen maar te beginnen met je gebed. Als je het om een of andere reden niet kan afmaken, doen de engelen dat voor jou.’

Ik moet opeens aan de Belofte van de Engelen denken nu ik aan het eind van het boek ben gekomen. De woorden op deze bladzijden zijn een voortzetting van een gebed dat ik begon toen ik net wist dat ik zwanger was, ruim vijfentwintig jaar geleden.

Naarmate mijn kinderen groter werden en een voor een het huis uit gingen, ben ik gaan geloven dat de Belofte van de Engelen ook voor moeders geldt. Het is onze taak dat we beginnen te werken met onze kinderen. Uiteindelijk kunnen we niet meer doen. Dan moeten we ze laten gaan, een gebed spreken en erop vertrouwen dat het universum – en de engelen – hen vasthoudt.

Moederschap is een roeping die het uiterste van ons vergt en ons helpt het meest wijze, liefdevolle en genereuze in onszelf te vinden. Met de dag worden we beter in mamfulness, door meer aanwezig te zijn, met meer aandacht, compassie, persoonlijker, in contact met het heilige en door ons in te zetten voor de gemeenschap. Wanneer we ons openstellen voor de immense en moederlijke liefde in het hart van het universum, ontdekken we dat het hele leven een meditatie wordt die ons, ons gezin en onze wereld transformeert.

Laten we elkaar eraan herinneren om te ademen, te glimlachen en onszelf en anderen met goedheid te behandelen. Laten we elkaar vasthouden wanneer we steun nodig hebben en laten we elkaar herinneren aan dat wat echt belangrijk is. Laat dat een uitdaging voor ons zijn. Laten we voor onszelf zorgen, zodat we onze onopgeloste problemen niet in de schoenen van de volgende generatie schuiven. Laten we samen lachen en nooit onze vreugde verliezen.

En laten we zorgen voor de kinderen, die van ons en alle andere. Laten we de onverschrokken, hartstochtelijke moederenergie mobiliseren ten gunste van alle wezens op deze blauwgroene planeet die we Moeder Aarde noemen.

Tot slot wil ik nog deze zegen meegeven.

Mogen wij echt aanwezig zijn in het hier en nu, ons bewust van het geschenk van elk moment.

Mogen we met goedheid letten op wat er in ons en onze kinderen gebeurt.

Mogen onze harten wijd openstaan met compassie voor onszelf, onze kinderen en onze wereld.

Mogen we bewust in ons lichaam leven bij alle zegeningen die we ons gezin elke dag geven.

Mogen we openstaan voor de geweldige liefde en genade die ons allen omvat.

Mogen we om elkaar en om de aarde geven en onze familiekring wijder maken.

Mogen we allemaal vrede vinden.

Moge het ons allemaal wel gaan.