Aandacht

Het is altijd zo druk in ons hoofd. Als we goed luisteren, horen we een voortdurende innerlijke dialoog. We verzinnen elke dag verhalen over ons leven, oordelen over onszelf en anderen, we zeggen tegen onszelf dat het leven beter wordt als dit of dat gebeurt, en we wachten vol ongeduld op dat moment in de toekomst. Soms denken we zelfs dat het ‘echte leven’ niet het leven is dat we leiden.

De manier waarop we tegen onszelf praten, beïnvloedt ons als ouders. Heel vaak begrijpen we niet wat ons kind uit probeert te drukken, omdat we verstrikt zijn in onze eigen gedachten of gevoelens. Als we ons oefenen in mamfulness, worden we daar nieuwsgierig naar en leren we aandacht te krijgen voor onze geest en ernaar te luisteren. We hebben allemaal onze eigen, beperkte ideeën over wat er gebeurt, en daarom ontgaat ons wat er werkelijk gaande is. We zien dat we onszelf een hoop leed aandoen met wat we onszelf vertellen, of door te verlangen dat de dingen anders waren dan ze zijn. In dit hoofdstuk oefenen we om wat milder en met humor met onszelf om te gaan.

Het is de bedoeling dat we met compassie leren letten op wat er in ons en onze kinderen gebeurt.