Waar komt de wind vandaan?

Als we het hele alledaagse leven scherp zagen en voelden, zou het zijn alsof we het gras hoorden groeien of het hart van een eekhoorn hoorden slaan, en we zouden sterven van het gebulder dat aan de andere kant van de stilte ligt.

Het is nu eenmaal zo dat de snelsten van ons volgepropt met domheid rondlopen.

– George Elliot

Nog niet zo lang geleden reden een meisje en haar moeder op de snelweg. Het meisje keek uit het raam terwijl haar moeder flink doorreed, denkend aan alles wat ze die dag nog moest doen.

Ze hoorde haar dochter nauwelijks toen die vanaf de achterbank begon te praten.

‘Mama, waar komt de wind vandaan?’

De moeder draaide aan de radio om het nieuws te horen terwijl ze antwoord gaf. ‘Uh, ik denk dat dat komt omdat een hogedrukgebied op een lagedrukgebied botst, en dat maakt wind.’

De moeder was blij dat ze zich dat nog van de aardrijkskundeles kon herinneren en hoopte dat de informatie juist was. Toen hoorde ze haar dochter mompelen: ‘O, dan heb ik het fout.’

Gelukkig was de moeder wakker genoeg om het te horen. Ze deed de radio uit en keek in de achteruitkijkspiegel.

‘Waarom, schat? Waar dacht je dan dat de wind vandaan komt?’

Het meisje keek weer uit het raam en dacht even na. ‘Nou’, zei ze in diepe concentratie, ‘volgens mij komt het wanneer de golven omhoogkomen en de maan proberen te raken en weer terugvallen in de oceaan, dat maakt een beetje wind.

En dan rilt de maan en dan komen er sterren achter de maan tevoorschijn, en dat maakt nog meer wind’, voegde ze eraan toe.

‘En als de wind door de bomen gaat waaien, bewegen ze hun takken om de wind niet te laten stoppen.’

Ze hadden een stoplicht bereikt en de moeder draaide zich om om haar dochter aan te kijken.

‘O schatje, je hebt het helemaal niet fout’, zei ze. De moeder besefte dat zij degene was die het niet begreep. Haar dochter leeft in een creatieve, heilige wereld, met ogen om de heiligheid overal om zich heen te zien en oren om het te horen. De moeder bad om ook te mogen leven met het besef van zo’n genade.

Oefening van de heilige wereld

Ga zwijgend met je kind wandelen in je buurt of in een park.

Zoek een plek waar je kunt gaan zitten en gewoon naar de geluiden van de natuur kunt luisteren.

Laat je zintuigen ontwaken.

Wat zie je, hoor je, ruik je?

Ben je je bewust van het heilige om je heen en in jezelf?

Je zou een heilig geschrift of poëzie mee kunnen nemen; wanneer we die buiten lezen, krijgen we soms nieuwe inzichten en helpen we de kloof tussen het gewone en heilige in onze gedachten te dichten.