***

Cordy genoot van de jaloerse blikken toen hij en Lavender door de hal van het Bellagio liepen, onder de enorme, zacht gekleurde glazen sierbloemen aan het plafond. Als stel waren ze cool en aantrekkelijk, een perfecte aanvulling op de overweldigende omgeving. Cordy droeg een zwartzijden overhemd zonder kraag en een onberispelijk gestreken bruinlinnen kostuum. Zijn schoenen waren glimmend gepoetst, en een vleugje parfum kwam van zijn gladde haren. Lavender droeg een strak, rood broekpak, waarin zich op strategische plaatsen ronde gaten bevonden, die grote stukken ebbenhoutkleurige huid lieten zien. Iedereen die ernaar keek, kon duidelijk zien dat ze geen beha of slipje droeg. Naakt had ze niet meer aandacht kunnen trekken.

Toen ze het elegante Japanse restaurant van het Bellagio betraden, zag hij door een wolk van sigarettenrook de ogen van een tiental Aziatische zakenlieden op Lavender gericht. Flirtend met hen ging ze zitten. Zelfverzekerd staarde ze terug.

'Hoe vind je het?' vroeg Cordy.

Hij zei niet wat hij bedoelde, maar Lavender begreep hem wel. De aandacht. De blikken. Hoe vind je het als iedere man met zijn ogen al je bewegingen volgt?

'Ik vind het heerlijk,' zei Lavender. Ze glimlachte ironisch en had een hese stem, waarin nog iets van de straat te beluisteren was. 'Ik ben de koningin, lieverd. Ik heb de macht.'

Ze likte haar brede lippen met haar tong en Cordy voelde haar blote voet onder de tafel langs zijn enkel glijden. De kelner kwam aanlopen, een ervaren Japanner met een uitdrukkingsloos gezicht, gekleed in een gesteven smoking. Lavender begon dingen te bestellen die hij niet herkende, zoals ika, maguro en uni.

'Wat krijgen we?' vroeg Cordy, nadat de kelner was verdwenen.

'Tonijn. Inktvis. Zee-egels. Dat soort dingen.'

'Zee-egels. Ik denk dat ik moet overgeven.'

'Vertrouw me nu maar,' zei Lavender.

Cordy maakte een gebaar in de richting van de Aziatisch zakenmensen aan de andere tafels. 'Ik wil je niet beledigen, Lav, maar waarom werk je nu in die tent? Ik bedoel, zou je niet liever met een van die kerels op een of ander eiland willen wonen?'

'Heb je een probleem met wat ik doe? Als dat zo is, moet je dat nu zeggen. Oké? Verknoei mijn tijd niet.'

'Nee, nee,' protesteerde Cordy.

Lavender wees met een vinger in zijn richting. 'De enigen, die zichzelf vernederen, zijn de mannen die iedere avond tussen het publiek zitten te kwijlen. Ik heb het voor het zeggen. Ze aanbidden me. Daar is niets verkeerds aan. Je vraagt waarom ik het doe. Eenvoudig. Voor het g-e-l-d.'

'Sorry.'

'Dat hoeft niet. Iedereen vraagt het. Maar je zult er aan moeten wennen, lieverd, of anders hebben we een korte avond voor de boeg.'

De kelner bracht een zwartgelakt blad, waarop op een elegante manier goudgespikkelde rolletjes en stukjes vis tegen een kleverig hoopje rijst lagen, met daaromheen een zwarte rand van zeewier. Het bleek dat Cordy sushi erg lekker vond, vooral de manier waarop Lavender ieder stukje vis tussen haar eetstokjes hield en hem liet proeven. Zelf at ze ook lekker door; ze stopte een rolletje in haar mond, waarna ze hem grinnikend aankeek terwijl ze het naar binnen werkte. Hij kon zich niet herinneren dat hij door gewoon te eten ooit zo geil was geworden.

Toen ze waren uitgegeten, bestelde Lavender sake. Cordy was verbaasd dat de drank heet was en behoorlijk veel alcohol bevatte. Het werd dan wel in kleine glaasjes geschonken, maar die sloeg hij wel heel makkelijk achterover. Ze dronken twee kleine karafjes leeg, voordat Cordy om de rekening vroeg die hij met een ietwat pijnlijk gezicht betaalde.

Ze verlieten het restaurant, waarna Cordy tot zijn vreugde ontdekte dat ze nu eikaars hand vasthielden. Ze liepen door het casino. Haar heup raakte af en toe zijn zij aan. Haar vingers streelden de binnenkant van zijn hand en hij realiseerde zich dat dat kleine gebaar hem enorm opwond. De blikken van de andere bezoekers bleven hen volgen.

'Hoe komt het dat je niet met je leuke partner uitgaat?' vroeg La- vender.

'Wie, Serena? Ze is een vriendin en dat is alles. Mijn type niet.'

Lavender stootte hem aan. 'Ja, fijn. Ze mag dan een paar jaar ouder zijn dan jij, maar ze ziet er nog steeds goed uit. Je hebt nooit een poging bij haar gewaagd, hè?'

Schouderophalend zei Cordy: 'Ze zette me vanaf de eerste dag op mijn plaats. Geen geflikflooi. En iedereen weet dat ze een bepaalde reputatie heeft. Mannen, die haar hadden uitgenodigd, kregen de wind van voren. Ze heeft zich in prikkeldraad gehuld.'

'Waarom?' vroeg Lavender.

Hoofdschuddend zei Cordy: 'Dat heeft ze me niet verteld.' Hij liet zijn hand over haar rug glijden en liet hem op de ronding van haar billen rusten. Door een van de ovale openingen in haar jurk wreef hij over haar huid. 'Dus je wilt een poosje spelen?'

'Bedoel je gokken of neuken?'

'Is dat niet hetzelfde? Ik word toch wel genaaid.'

Lavender begon uitbundig te lachen. 'Ik vind je leuk, baby. Ja, ik vind je leuk.'

'Ik vind jou ook leuk. Luister ik heb een biljet van vijfhonderd dollar in mijn portemonnee. Laat me spelen tot ik dat heb verloren of verdubbeld. Daarna gaan we naar jouw huis.'

Lavender trok hem naar zich toe en plantte haar volle lippen op zijn mond. Ze duwde haar tong naar binnen. 'Als je maar opschiet.'

Cordy liep voor haar uit naar het gedeelte waar met hoge inzetten werd gespeeld. Normaal speelde hij in Sam's Town blackjack met als inzet vijf dollar, maar hij had geen zin om vanavond aan een tafel te zitten en te blijven spelen. Trouwens, dat stelde volgens hem vanavond niets voor. Hij voelde dat hij erg veel geluk had en vond dat Lavender zijn geluksfee was. Hij koos een Triple Play video- pokermachine, vijf dollar per deelnemer, dat betekende dat de maximuminzet bij ieder spel vijfenzeventig dollar bedroeg. Winnen of verliezen, het zou snel gaan, maar de rest van de avond zouden ze met het belangrijke werk bezig zijn.

De volgende tien minuten won hij driehonderd dollar, voordat hij tegen een snelle serie verliezende handen aanliep. Vervolgens trok hij een straight op twee van de drie handen, zodat hij weer op winst stond, hoewel hij nog steeds zijn geld niet had verdubbeld. Hij merkte dat de gokkoorts hem weer te pakken kreeg, maar het enige dat hem bij zijn positieven hield, was de sensatie van Lavenders vingers die steeds dichter naar zijn kruis kropen. Tussen de tikken van de machine en zijn pijnlijke erectie vlogen zijn gedachten heen en weer.

Hij hoorde nauwelijks de stem van Lavender, die zei: 'Weten jij en die leuke partner van je al wat er met Christi is gebeurd?'

'Verdomme!' Hij had een paar azen, maar slaagde er niet in om een derde aas te trekken. 'Wat zei je?'

'Christi. Dat vermoorde meisje. Weet je al wie het gedaan heeft?'

Cordy zag dat hij de volgende ronden vijfenzeventig dollar won en weer verloor. 'Wat? O, nog niet. Serena is nu in Minnesota.'

'Minnesota?'

Cordy knikte. 'Ja, het meisje, Christi, kwam uit een stad in het noorden van Minnesota. We vermoeden dat iemand uit die stad bij haar op bezoek is geweest.'

Cordy zette opnieuw het maximumbedrag in en hield zijn adem in. Hij balde zijn vuist toen hij vier opeenvolgende schoppenkaarten op het scherm zag verschijnen. 'Kom op, mama, geef me nog een schoppen.'

Lavender keek niet naar het scherm. Ze liet een vinger tussen zijn benen glijden, waar ze de zwelling volgde. 'Komt dat door mij of dat spelletje?'

Maar Cordy gaf geen antwoord. Zorgvuldig bewaarde hij de vier kaarten, drukte vervolgens de knop in om een kaart te trekken en hield zijn adem in. 'Fuck!'

Lavender zuchtte en trok haar hand weg. Ze begon haar gelakte nagels te bestuderen. 'Nu weet ik waarom ik niet gok.'

'Wat?' zei Cordy afwezig.

'Niets. Ik ben alleen verbaasd dat iemand van buiten de stad Christi heeft vermoord. Ik had gedacht dat het dat enge vriendje van haar was geweest.'

'Ja!' schreeuwde Cordy toen de machine hem drie heren deelde. 'Kom op, vier dezelfde, vier dezelfde!'

Hij liet zijn vingers even boven de knop zweven, waarna hij hem zachtjes biddend indrukte. De overige kaarten kwamen tevoorschijn: drie, aas, zeven, negen, dame, heer. 'JA!' schreeuwde Cordy, die zag dat de vierde heer bij de derde hand terechtkwam. 'JA!' Hij greep Lavender beet, sloeg zijn armen stevig om haar heen, en plantte een lange, stevige kus op haar lippen, waarop zij met veel enthousiasme reageerde. Toe hij zichzelf los wist te maken en achteromkeek, zag hij dat hij zijn geld had verdubbeld. Meer dan vijfhonderd dollar.

Cordy wisselde de fiches in en genoot van het luide gerinkel van de muntstukken van vijf dollar in de bak. Hij vulde twee plasticbekers met de munten en zette ze op elkaar, waarna hij naar het dichtstbijzijnde wisselkantoor zocht. Met de bekers in de ene arm en Lavender aan de ander liep hij door het casino alsof hij de beste van de wereld was. Bij het wisselkantoor gaf hij de bekers aan de bediende en zag dat ze de munten in een telmachine stopte. Hij likte zijn lippen toen hij het bedrag boven de duizend dollar zag klimmen.

Maar op dat ogenblik kwamen zijn wild tollende gedachten tot rust. Cordy voelde dat zijn bloed in ijs veranderde. Met een gespannen uitdrukking op zijn gezicht wendde hij zich tot Lavender en zijn fantasieën over seks en geld waren in één klap verdwenen.

'Vriendje?'