37 Farrah gilde. Velvet gilde. Zelfs Kirsten dacht erover te protesteren, maar toen herinnerde ze zich de heilige plicht van degenen die het nieuws vergaren: nooit ertussen komen, zelfs niet wanneer het nieuws speciaal voor jou gemaakt wordt.

‘Alsjeblieft, Wayne, niet doen,’ zei Bruce.

‘Ze is mijn moeder!’ snikte Velvet.

Buiten in het commandovoertuig zat een vertwijfelde commissaris Cornell. Moest hij zijn teams nu naar binnen sturen? Als hij dat deed, zou er beslist bloed vloeien. Als hij het niet deed ook. O, wat zou hij graag willen dat iemand anders de verantwoordelijkheid op zich nam.

In het huis was Wayne opgestaan om de kijkcijfers op Kirstens scherm te bestuderen.

‘Ze stijgen, hè?’

‘Inderdaad,’ antwoordde Kirsten, ‘maar niettemin vraagt mijn producer of je die vrouw alsjeblieft niet wilt vermoorden.’

Farrah snikte en rukte jammerlijk aan haar geboeide hand.

In de regiewagen was een levendige discussie aan de gang.

‘We moeten de uitzending beëindigen,’ zeiden sommigen. ‘Hij smult ervan. Zijn daden komen eruit voort.’

‘Hij heeft al een hele hoop mensen vermoord voordat er camera’s in de buurt waren,’ voerden anderen aan. ‘We kunnen niet stoppen. Wij kiezen het nieuws niet uit. We hebben niet het recht om landelijke gebeurtenissen te censureren omdat ze toevallig niet aantrekkelijk zijn.’

‘Maar als hij het nieuws nu eens voor ons creëert?’

‘We kunnen de verantwoordelijkheid voor zijn daden niet op ons nemen.’

‘En wel voor onze eigen daden?’

De camera’s bleven lopen - daar had niemand ook maar één moment aan getwijfeld - en de kijkcijfers bleven stijgen.

In de zitkamer pronkte Wayne voor de camera met zijn wapens. ‘Opschieten, mensen,’ zei hij. ‘Jullie willen het toch zeker niet missen?’

Toen de negentig seconden om waren, schoot Wayne Farrah dood.