Venus versus Mars
Tussen vrouwen en mannen zit een wereld van verschil. Sommigen spreken zelfs over een heel universum van verschil. Zij hebben het over Venus en Mars. En ja, ook ik denk zo heel af en toe stiekem wel eens dat ik van een andere planeet kom dan mijn vent. Uitleg nodig? Komt ‘ie:
Man: “Schat, vind je het goed als ik vanavond even ga toeren met
de motor?”
Vrouw: “Ja hoor, is goed.”
Stilte...
Vrouw : “Zucht...”
Man: “Is er iets?”
Vrouw: “Nee hoor, niks.”
Stilte...
Vrouw: “ZUCHT...”
Man: “Is er echt niks, schat, je zucht zo.”
Vrouw: “Nee, d’r is echt niks, laat me maar.”
Man: “Oké, als ik iets voor je kan doen moet je het zeggen
hoor.“
Lange stilte...
Vrouw, ineens op scherpe toon: “Jemig, jij hebt ook nooit wat door
hè! Godsamme, moet ik dan echt weer gaan liggen zeuren? Kun je nou
nooit eens iets uit jezelf aanvoelen? Je snapt verdorie toch wel
dat ik het echt niet leuk vind dat je op onze enige avond samen
deze week op die rotmotor van je weg moet? Kun je dat nou echt niet
aanvoelen, kun je dat niet van tevoren bedenken? Nee, je moet het
eerst proberen zodat ik lekker weer kan gaan zitten zeuren, nou
alsjeblieft, leuk hè, is dit wat je wilde?”
Man, totaal verbouwereerd, stamelend: “Maar ik vroeg je net nog of
je het goed vond, en toen zei je ja! Dat is toch niet eerlijk?”
Vrouw: “Daar gaat het niet om, dat je überhaupt al weg wil vanavond
vind ik gewoon shit. Je komt er niet eens zelf op om
vanavond een keer lekker samen te zijn,
bla-bla-bla-blabla-bla-bla-bla-bla-bla-bla-bla.......”
Of deze:
Vrouw: “Den, vind jij dat ik dikker geworden ben afgelopen
tijd?”
Man, gewoon doorlezend: “Nee schat, ik vind je heerlijk.”
Vrouw: “Dat vraag ik niet, ik vraag of ik dikker ben geworden
laatste tijd. Kijk nou even, hier op mijn heupen en buik, zie dan,
dat flubberige was er eerst nog niet.” (Vrouw plukt met vingers aan
een laagje vet waarbij het laagje heen en weer drilt).
Man: “Ik vind het alleen maar lekker dat je nu iets zachter bent
daar, dat staat je ook veel beter.”
Vrouw: “Zie je wel! Ik ben dikker geworden, shit, zie je, ik
dacht het wel, die broeken zitten de laatste tijd ook zo strak!
Help, ik begin ook aan mijn verval, ik wil niet lelijk worden
blablablablablablablablablablablabmekker-mekker-zeikzeik....”
Man: “Schatje, luister nou even, je bent niet dik, je bent alleen
wat vrouwelijker en zachter op sommige plekken...”
-vrouw voelt zich langzaam beter en wordt rustiger-
“En je moet ook bedenken dat je toch ook al richting de veertig
gaat en een kind hebt gebaard.....”
-vrouw schiet overeind en terwijl man rustig verder redeneert:-
“ZIE JE WEL, IK BEN OUD EN IK WORD LELIJK EN DIK EN FLUBBERIG EN
VADSIG EN IK BEN TOTAAL NIET MEER AANTREKKELIJK,
WEEEEEEHHHHHH...“
Ik moet heel eerlijk toegeven dat Venus toch wel een beetje een
rare planeet is hoor. Ik neem het mannen echt niet kwalijk dat ze
vrouwen soms niet meer volgen en liever hun mond houden omdat alles
wat ze zeggen toch verkeerd opgevat wordt. Het klopt: vrouwen
zeggen A maar bedoelen vaak B en dan moet een vent maar ruiken wat
ze bedoelt, want anders is het hommeles. Zo zijn wij vrouwen.
Tenminste, in meer of mindere mate.
Ik vind het best eerlijk van mezelf dat ik toe durf te geven dat
wij vrouwen af en toe eindeloos kunnen zeuren over pietluttigheden.
En dat mannen veel simpeler in elkaar steken dan wij.
Maar ook ik ben maar een vrouw en dus ook ik maak me soms schuldig
aan onredelijk gezeur. Daar ben ik nou eenmaal vrouw
voor.
Aan de andere kant: wij vrouwen staan wel ons mannetje als we zelf hondsberoerd zijn en voor onze arme zieke vent moeten zorgen. Wat kunnen mannen zielig doen als ze ziek zijn. Wat een gezeur, wat een aanstellerij… Maar als vrouw schenk je nog eens een kopje thee in en hoort geduldig het gepiep van je vent aan, terwijl je zelf loopt te zweten van de koorts.
Kijk, zo zijn we dan ook weer. Op Venus.