Hoera! Tim heeft een broertje of zusje!

“Shoeffff”, de postbode komt langs. Er glijden wat brieven op de mat. Eens kijken: brief van KLM, ABN-AMRO, en... hmm? een brief van “TM” aan mij. Nooit van gehoord, eens kijken wat ik nu weer heb gewonnen...”Geachte debiteur... betalingstermijn verstreken...binnen 5 dagen overmaken.... gevolgen voor uw rekening...” Gloep. Wie ben ik vergeten te betalen? Shit, 431 Euro!! Ziekenhuis Amstelland?? Nooit van gehoord, waar is dat? Of heeft het Flevoziekenhuis (waar ik bevallen ben van Tim) inmiddels misschien een andere naam en ben ik een rekening vergeten? Snap d´r geen bal van. Even bellen, kijken wat dit in Godsnaam is...

Tuuut...tuuut...”TM incasso-bureau, goedemiddag”, zegt een vriendelijke vrouwenstem met een Brabants accent. Ik vertel wat ik onder mijn neus heb liggen. Er wordt even nagedacht aan de andere kant, waarna ik een referentienummer op moet geven. Ik word op hold gezet. Leuk muziekje, “Stil in mij” van Van Dik Hout. Toepasselijk, van zo´n rekening word je wel even stil, ja.

“Mevrouw van Dam, het gaat over uw bezoek aan het Amstelland Ziekenhuis op 4 juli 2007.”
Ik antwoord dat ik daar nog nooit van mijn leven geweest ben en dus ook niet op die datum.
“Mevrouw, hier staat dat u op 4 juli 2007 in het Amstelland Ziekenhuis bevallen bent”. Nu is het inderdaad “Stil in mij”... God, ik wist niet dat ik inmiddels een tweede kind had. “Maar mevrouw,” zeg ik, “ik heb maar één kind, en hij is geboren op 13 juli 2006 in het Flevoziekenhuis in Almere”. En dan volgt het meest debiele wat iemand ooit tegen mij gezegd heeft: “Mevrouw van Dam, hier staat toch echt dat u op 4 juli 2007 in het Amstelland Ziekenhuis bevallen bent, ik kan er ook niets aan doen”.
Ik kan het niet helpen, maar ik moet ineens vreselijk lachen. “Mevrouw”, zeg ik, “moet u eens luisteren. Als er iemand op de wereld is die met zekerheid kan zeggen of en waar en wanneer ik bevallen ben van een kind, dan ben ik dat wel. Ik vertel het u nog één keer…” en ik vervolg het verhaal van mijn bevalling van Tim. In het Flevoziekenhuis. In Almere. Op 13 juli 2007. De mevrouw lacht eventjes. Ze had nu waarschijnlijk wel door hoe raar deze situatie was. Er wordt vervolgens aan mij gevraagd of ik een bezwaarschrift wil indienen, met bewijsstukken erbij. Ik zeg de mevrouw dat ik dat toch echt niet van plan was. Omdat er bij hen een fout was gemaakt, zou ik met tegenbewijs moeten komen? Dacht het dus even niet. Ik vertel haar vriendelijk dat ik helemaal niets doe, en dat ik verwacht dat ze zelf het raadsel maar oplossen.

Als ik ophang, loop ik naar Tim toe. “Wist jij dat je een broertje of zusje had, Tim? Wat is de baby rustig hè? Mama heeft ook geen centje pijn gehad bij de bevalling, dat is fijn!” Tim kijkt me aan alsof-ie er geen bal van snapt. Kan kloppen, mama snapt er ook geen bal van...