Tim de grapjas

Wat kun je soms in een deuk liggen om je eigen kind! Al die filmpjes die je wel eens ziet bij Funniest Home Video’s, spelen zich hier vaak live af. Alleen jammer dat ik niet 24 uur per dag mijn videocamera aan heb staan...

Ik zit hier nog met de pijn in mijn buik van een enorme lachbui van zojuist. Ik was net aan het internetten toen de telefoon ging. Die van Dennis. Dennis was buiten de auto aan het poetsen dus nam ik zijn mobiel op: “Met Erica”. Geen gehoor, ik hoorde alleen iemand ademhalen. Ik dacht: “Doe niet zo flauw, omdat je Dennis zelf niet aan de lijn krijgt ga je toch niet ophangen?”. Aan een deuntje hoorde ik dat er een toets werd ingedrukt. “Ah nee, die gaat echt ophangen”, flitste nog door mijn hoofd. Toen hoorde ik de ademhaling van een kind. Tim voelde ik op dat moment aan mijn broek trekken. Terwijl ik langzaam besefte wie ik aan de lijn had, keek ik naar mijn zoon die mijn mobieltje tegen zijn oor hield. Ik werd gebeld door mijn eigen kind! De tranen liepen me over de wangen. Wat een giller....

Zo heb ik laatst in mijn eentje de slappe lach gehad op de markt. Ik was met de wandelwagen met Tim boodschappen aan het doen. Omdat Tim al heel lang in zijn karretje zat, liet hij piepend weten dat hij wel even zelf wilde lopen. Mijn kind praat nog niet, maar wij begrijpen elkaar meestal prima. Ik trok Tim zijn schoenen aan en zette hem op de grond. Al gauw trok hij aan mijn broek en begon raar te piepen. En keek me woedend aan. “Wat nou”, dacht ik, “je wilde toch lopen?”. Ik keek naar zijn voeten en zag toen pas dat ik zijn linkerschoen met zijn rechterschoen verwisseld had. Wat heb ik hard moeten lachen, midden op de markt. Het werkte kennelijk aanstekelijk want de mensen om ons heen lachten vrolijk mee. Het grappigst was Tims boze snoetje, dat zijn domme moeder zijn schoenen verkeerd aan had gedaan.

En dan vorige maand, in zijn kamertje. Ik was Tim aan het verschonen en zag dat zijn billetjes rood waren. Weer een tand of kies waarschijnlijk. Op het moment dat ik met mijn gezicht vlak voor zijn billen hing, liet Tim een joekel van een wind. Ik schrok me rot en kennelijk was dat voor Tim reden om me vierkant uit te lachen. Hij lag het te bescheuren op z’n commode. Wat een grapjas.

En dan nog het verhaal van de bankpasreader. Ik wilde laatst internetbankieren dus had ik dat machientje nodig. Maar het lag niet waar het normaal ligt. Misschien in het andere laatje. Nee, ook niet. Dan even boven checken, op zolder. Alles doorzocht, maar nee, niets. Misschien op de trap? Nee, ook niet. Weer naar beneden. Had Dennis hem misschien op zijn bureau? De rommelkamer ingelopen, overal gekeken: noppes. Verder naar beneden. Misschien in de lectuurbak, daar wil ik wel eens heel vlug iets inleggen. Gelijk de lectuur gesorteerd op oud en nieuw, maar nee: geen cardreader...Hmmm. Tim zou toch niet?... Ik besloot eens achter de verwarming in de keuken te kijken. Tim heeft daar zijn verstopplekje voor mooie hebbedingetjes. Zo hebben we na maanden zoeken daar eens de juslepel teruggevonden en onderzettertjes, spenen, theelepels, zoutvaatjes, etc. Maar nee hoor. Geen cardreader.
Ik was inmiddels een half uur verder en begon lichtjes geïrriteerd te raken. Waar had ik dat stomme ding in Hemelsnaam neergekwakt? Tenslotte besloot ik zijn speelgoedmanden nog even te checken. Je weet maar nooit. Tim heeft er drie dus ik heb drie manden leeggehaald en gelijk maar even ontdaan van koekkruimels, rozijntjes en zoute stokjes. Jammer, ook niks. Verdorie. Zijn Winniebrommer dan? Ik trok z’n Winnie-de-Pooh scooter open maar nee, ook niet. Als allerlaatste zoekoptie nam ik nog even een kijkje in zijn boerderij. Tim heeft een grote rode openklapboerderij met een silo eraan. Ik trok het klepje van de silo open, en voilà: de cardreader. Keurig netjes in de silo van Tims boerderij. Hè hè, waar anders hoort een cardreader te liggen dan in een silo? Ik moest er erg om lachen. Ik weet nu in ieder geval dat ik eerst in Tims boerderij moet kijken als ik iets kwijt ben. Bespaart me een hoop tijd en moeite.

Het is heerlijk om in een deuk te liggen om je eigen kind. Wat krijg je daar een energie van. Nu alleen nog zorgen dat ik de videocamera wat vaker in de aanslag heb, kan ik ook eens een geestig filmpje plaatsen. Tim, doe je best, jongen!