Vrouw van Nu  

‘Is het zoiets als de Huishoudbeurs?’ vraagt het knotsgezellige interviewduo dat ’s morgens op rtl 4 de tijd moet opvullen tussen de tv-spelletjes waar je geen hersens voor nodig hebt. De gezellige gaste met een gezellige roze blouse en gezellige blingbling in haar oren knipoogt olijk en zegt: ‘Nee,dit is allemaal veel hipper, deze beurs is een eindeloos dagje uit voor de vrouw van nu.’  

Ik ontwaak uit mijn matineuze zapcoma. Een dagje uit voor de vrouw van nu? Ik schiet rechtop en zet het geluid harder, wie is dat dan, de vrouw van nu? Antwoorden wil ik van mevrouw blingbling! Maar het gesprek babbelt in lege zinnen voort en na drie minuten luchtverplaatsen moeten ze weer terug naar het domme spelletje. In beeld verschijnt het onvermijdelijke www.nl waar ik info kan krijgen over dit eindeloze dagje uit. Wie kijkt er toch naar deze onzin? Hoe eenzaam moet je zijn…..  

Ik heb gelijk de pest in. Zodra mensen geld aan je willen verdienen, komen er van die happy oneliners uit. De vrouw van nu….. Mevrouw de roze olifant met blingbling-oren bedoelt met ‘de vrouw van nu’ waarschijnlijk niet de huilende moeders die ik inmiddels op mijn tv-scherm zie bij de kisten van hun kapotgeschoten zonen. Ben ik eigenlijk nog wel een vrouw van nu?  

Ik zoek de infosite op en lees: ‘Femina Life is hét evenement voor vrouwen tussen de vijfentwintig en vijfenvijftig en biedt een eindeloos gezellig en inspirerend dagje uit, in een sfeervolle ambiance met een hoog (interactief) fungehalte.’  

Ik kan niet wachten! ‘Femina Life is een weerspiegeling van een bruisende stad waar u uitgebreid kunt shoppen, vermaakt wordt, een bezoek brengt aan inspirerende thema pleinen en actief meedoet aan workshops, proeverijen en demonstraties. Ook Rachel Hazes is aanwezig om haar boek te promoten én u krijgt een gratis Story …..’ Ik heb mijn schoenen al aan!  

In de rij voor de kassa sta ik tussen hordes moeders met dochters en vriendinnen-groepjes. Als dit de vrouw van nu is,is zij gemiddeld twintig kilo te zwaar, babbelt drie uur in een kwartier en gebruikt in elke zin het woord gezellig. En als ik deze beurs mag geloven, heeft de vrouw van nu dringend behoefte aan een plooibare radiatorborstel, streeploze ramenzemers, krasvrije schuurmiddelen en vetplettende onderkleding, wil zij slapen in pyjama’s met teddyberen, is haar grootste vijand kattenhaar of aanbakkende pannen en lijkt haar grootste probleem kastruimte en afbrekende nagels. Alleen in de hoek waar de waarheid staat, is het uitgestorven. De dames van het kwf staan vliegtuigjes te vouwen van hun informatiefolders over borstkanker. Borstkanker is blijkbaar niet gezellig. Ik word aangesproken door een vrijwilliger van het Rode Kruis. Of ik misschien twee minuten heb voor mevrouw Verlee. Op een poster zie ik haar staan,een lieve oude dame met grijze krullen; zij houdt de vitrage een beetje open en staart uit het raam. ‘Mevrouw Verlee is eenzaam’ staat eronder. Ik krijg een koptelefoon op en word een schokkend goed nagemaakt bejaardenkamertje ingeleid. Alsof ik opeens in huize Avondrood bij iemand ben binnengestapt die zelf even naar de wc is. Ik ga voorzichtig op een stoel zitten en kijk bijna stiekem rond. Alles herken ik, alsof ze de huizen van honderd Hollandse oma’s bij elkaar hebben opgeteld en door één kamertje hebben gedeeld.  

In mijn koptelefoon begint een verhaal. ‘Welkom bij mevrouw Verlee, zij staat er helemaal alleen voor. Ze slaapt in het bed waarin haar man is gestorven. Zij heeft hem tot zijn dood verzorgd. Ze komt weinig buiten, alleen om de post te halen. Ze heeft een zoon, Henk, maar die woont ver weg. Ze ziet hem weinig. Haar zeven zussen zijn inmiddels overleden...’  

Twee minuten lang hoor ik een gruwelijk echt verhaal van eenzaamheid. Ik zit in het kamertje op de Femina Life-beurs bijna te janken. De stem vervolgt: ‘Dan gaat de telefoon. Het is een vrijwilliger van het Rode Kruis. Of ze vanmiddag thuis is en het fijn vindt als er even iemand langskomt voor een praatje…..’ Klik. Einde bandje.  

Op de tv van mevrouw Verlee beweegt het domme rtl4-spelletje. Het kamertje vliegt mij na twee minuten al aan en ik ga snel naar buiten. Mevrouw Verlee zit daar als vrouw van nu voorlopig nog wel even.