3

In een ander deel van de stad, in een meer eenvoudige omgeving, had ook Hober Mallow een afspraak. Hij had een tijdlang geluisterd. 'Ja, ik weet dat je campagnes voert om de koopvaarders in de Raad vertegenwoordigd te krijgen. Maar waarom ik, Twer?' 

Jaim Twer, die je, gevraagd of ongevraagd, vertelde dat hij de eerste Uitlander was die ooit een lekenopleiding in de Foundation had gehad, straalde van zelfverzekerdheid. 

'Ik weet wat ik doe,' zei hij. 'Herinner je je onze eerste ontmoeting, verleden jaar nog?'

'Tijdens de Koopvaardersconventie?' 

'Juist. Jij had de leiding van die conventie. Je hebt al die stomme varkens met hun dikke nekken in hun stoelen geplant, ze in een zak gestopt en bent er mee weggelopen. En met de grote massa van de Foundation zit het ook goed. Je hebt "het", een soort avonturiers-"image", wat op hetzelfde neer komt.' 

'Nou goed dan,' zei Mallow droogjes, 'maar waarom nú?' 

'Omdat dit je kans is. Wist je dat de minister van Opvoeding zijn ontslag heeft ingediend? Het is nog niet bekend gemaakt, maar dat duurt niet lang meer.' 

'En hoe weet jij dat dan?' 

'Omdat... nou ja, dat doet niets ter zake ...' Hij maakte een verachtelijk gebaar met zijn hand. 'Het is waar. De partij der Actionisten valt uit elkaar en als we willen kunnen we ze vandaag nog torpederen als we het probleem der gelijke rechten voor Koopvaarders aan de orde brengen - of beter nog het probleem van pro- en anti-democratische handelingen.' 

Mallow leunde lui in zijn stoel en bekeek zijn dikke vingers. 'Sorry Twer. Ik moet de volgende week op reis. Je zult iemand anders moeten zoeken.' 

Twer staarde hem verbaasd aan. 'Op reis? Hoezo? Waarom?' 

'Supergeheim, Twer. Staatszaken en zo. Had vandaag een gesprek met de secretaris van de burgemeester.' 

'Met Sutt? Met dat serpent?' Jaim Twer wond zich op. 'Een valstrik! Die vent probeert je kwijt te raken, Mallow!' 

'Rustig!' Mallow legde zijn hand op Twer's gebalde vuist. 'Maak je niet zo druk. Als het een valstrik is, kom ik terug om het ze betaald te zetten. Als het niet zo is dan speelt Sutt in onze kaart. Luister: er is een Seldon-crisis op komst!' 

Mallow wachtte op de reactie, maar die verscheen niet. Twer keek alleen maar verbaasd. 'Wat is dat: een Seldon-crisis?' 

'Duistere Ruimte nog aan toe!' barstte Mallow uit. 'Wat heb je in Geestesnaam uitgevoerd op school? Wat bedoel je met die stomme vraag?' 

De oudere man fronste zijn wenkbrauwen. 'Als je duidelijk zou willen maken wat...' 

Er volgde een lang stilzwijgen. 'Goed. Ik zal het je uitleggen,' zei Mallow tenslotte. 'Toen het Galactisch Imperium aan de randen in verval begon te raken en de gebieden daar tot barbarisme vervielen en afvallig werden, stichtte Hari Seldon en zijn psychologen, hier, midden in de rotzooi, een Foundation, waar de kunst, de wetenschap en de technologie konden worden "opgeslagen" om de kern van een nieuw Imperium te vormen.' 

'Ja ja.' 

'Ik ben nog niet klaar,' zei de Koopvaarder koel. 'De toekomstige koers van de Foundation werd bepaald volgens de wetten der psychohistorie - toen een vergevorderde wetenschap - en dusdanig geregeld dat er een aantal crises zou ontstaan die ons het snelst naar het toekomstige Imperium zouden leiden. Iedere crisis, iedere Seldon-crisis vormt een mijlpaal in onze geschiedenis. Wij naderen nu ... onze derde crisis.' 

'Natuurlijk. Dat had ik mij moeten herinneren!' Twer haalde zijn schouders op. 'Maar ik ben al lang van school af. Langer dan jij.' 

'Dat zal wel. Nou ja, het doet er niet toe. Waar het om gaat is, dat ik midden in het ontstaan van zo'n crisis word weggestuurd. Geen mens weet wanneer ik weer terug zal zijn en ieder jaar worden er verkiezingen voor de Raad gehouden.' 

Twer keek op. 'Ben je iets op het spoor?' 

'Nee.' 

'Heb je bepaalde plannen?' 

'Niet in het minst.' 

'Nou, dan .. ,' 

'Wacht even. Hardin heeft eens gezegd: "Om te slagen is het maken van plannen alleen niet voldoende. Men moet ook kunnen improviseren." Ik zal improviseren.' 

Twer schudde onzeker het hoofd. 

'Wat zou je ervan denken om met mij mee te gaan?' vroeg Mallow zakelijk, maar geheel onverwacht. 'Kijk me niet zo dom aan, man. Je bent zelf toch ook koopvaarder geweest voordat je bedacht dat er in de politiek meer te beleven zou zijn!' 

'Waar ga je naar toe? Vertel mij dat eerst eens.' 

'In de richting van de Whassalische Kloof. Voordat we in de ruimte zijn kan ik je de precieze plaats niet vertellen. Wat denk je ervan?' 

'Stel dat Sutt mij ergens wil hebben waar hij mij kan zien?' 

'Dat lijkt mij nogal onwaarschijnlijk. Als hij mij kwijt wil, waarom jou dan niet óok? Trouwens, welke koopvaarder gaat de ruimte in die z'n eigen bemanning niet mag kiezen? Ik bepaal zelf wie ik mee wil nemen.' 

Er verscheen een vreemde glans in de blik van de oudere man. 'Goed. Ik ga met je mee.' Hij stak zijn hand uit. 'Het is voor het eerst na drie jaar dat ik op reis ga.' 

Mallow greep de hem toegestoken hand. 'Goedzo! En nu ga ik de jongens bij elkaar scharrelen. Je weet toch waar de Far Star staat, hè? Tot morgen!'