DEEL VIJF 

DE KOOPVAARTPRINSEN

1

koopvaarders ...  Met psychohistorische onvermijdelijkheid groeide de economische macht van de Foundation. De Koopvaarders werden rijk en met die rijkdom kwam macht. 

Het wordt soms vergeten dat Hober Mallow zijn leven begon als gewoon koopvaarder, maar het zal nooit worden vergeten dat hij eindigde als eerste van de Koopvaartprinsen ... 

encyclopedia gatactica 

Jorane Sutt drukte zijn keurig gemanicuurde vingertoppen tegen elkaar en zei: 'Het is zoiets als een raadsel. Onder ons gezegd: het zou wel eens opnieuw zo'n Hari Seldon-crisis kunnen zijn.' 

De man tegenover hem zocht in zijn jaszak naar een sigaret. 'Dat weet ik nog niet zo zeker, Sutt. Als er een burgemeester gekozen moet worden beginnen politici altijd te schreeuwen dat er een "Seldon crisis" is.' 

Sutt glimlachte vaag. 'Ik ben niet bezig met een verkiezingscampagne, Mallow. Nee, we zien ons geplaatst tegenover kernwapens en we weten niet waar ze vandaan komen.' 

Hober Mallow van Smyrno en Meester Koopvaarder, rookte rustig, bijna onverschillig verder. 'Ga door. Zeg wat je te zeggen hebt.' Mallow was nooit overdreven beleefd tegen iemand van de Foundation. Hij mocht dan een Uitlander zijn, maar als het erop aan kwam, kon hij zijn mannetje staan. 

Sutt wees naar de driedimensionale sterrenkaart die op tafel stond. Hij draaide aan de knoppen en een zestal sterrenstelsels gloeide rood op. 

'Dat,' zei hij kalm, 'is de Korelliaanse Republiek.' 

De koopvaarder knikte. 'Ik ben er geweest. Smerige rottroep! Voor mijn part noemen ze het een republiek, maar het is altijd een lid van de Argoclan dat Commandeur wordt. En als je het daar niet mee eens bent - nou, dan gebeurt er iets met je. Ik kan ervan meepraten. Ik ben er geweest.' 

'Maar je bent teruggekomen en dat kan niet van iedereen gezegd worden. Drie vrachtvaarders die volgens de Conventie onschendbaar waren, zijn verleden jaar binnen het gebied van de Republiek spoorloos verdwenen. En die schepen waren stuk voor stuk bewapend met de gebruikelijke kernwapens en krachtveld-verdedigingsschermen.' 

'Wat was het laatste dat jullie van die schepen hebben gehoord?' 

'De gewone routine-rapporten. Meer niet.' 

'En wat zei Korell?' 

Er verscheen een smalende uitdrukking op Sutt's gezicht. 'Hoe zouden we daar naar geïnformeerd kunnen hebben? Onze reputatie in de Periferie is gebaseerd op macht. Dacht jij dat wij het ons kunnen permitteren drie schepen te verliezen om dan te gaan vragen wat ermee gebeurd is?' 

'Goed. En vertel mij nu maar eens wat je van mij wilt.' 

Jorane Sutt veroorloofde zich niet de luxe om zich te ergeren. Als secretaris van de burgemeester had hij zich allerlei mensen van het lijf moeten houden: oppositieleiders, baantjeszoekers en gekken die beweerden dat zij een oplossing hadden gevonden voor het verloop van de geschiedenis zoals uitgestippeld door Hari Seldon. Er moest dus heel wat gebeuren wilde men hem uit zijn evenwicht brengen. 

'Even geduld nog,' zei hij. 'Om te beginnen kan het verlies van drie vrachtvaarders in dezelfde sector niet het gevolg zijn van ongevallen, en kernenergie kan alleen maar worden bedwongen met meer kernenergie. De vraag is dus: als Korell over kernwapens beschikt, van wie krijgen zij die dan?' 

'En wat is daar dan het antwoord op?' 

'Er bestaan twee mogelijkheden: of de Korellianen maken ze zelf...' 

'Lijkt mij wel erg ver gezocht!' 

'Inderdaad! Maar het alternatief is dat wij te maken hebben met verraad.' 

'Werkelijk?' Mallow's stem klonk koel. 

'Dat zou, op zichzelf gezien, helemaal niet zo wonderbaarlijk zijn,' antwoordde de secretaris kalm. 'Sinds de Vier Koninkrijken de Foundation-Conventie hebben geaccepteerd, hebben we te maken gehad met grote groepen ontevredenen. In elk van die koninkrijken waren pretendenten en ex-edellieden die weinig redenen hadden sympathie voor de Foundation te koesteren. Sommige van hen zijn misschien tot actie overgegaan.' 

Mallow had een rood hoofd gekregen. 'Juist ja. Is er misschien iets wat je speciaal tegen mij wilt zeggen? Ik ben Smyrniaan, weet je.' 

'Dat weet ik. Je bent geboren Smyrniaan. Alleen je opleiding heb je op de Foundation gehad. Van geboorte ben je dus een Uitlander en een vreemdeling en waarschijnlijk was je grootvader tijdens de oorlogen met Anacreon en Loris baron of zo en waarschijnlijk heeft Sef Sermak hun toen hun landbezit ontnomen.' 

'Duistere Ruimte nog aan toe, nee! Mijn grootvader was een doodarme stakker die kolen moest sjouwen voordat de Foundation tot stand kwam. Nee, aan het oude regime heb ik niets te danken, maar ik werd op Smyrno geboren en bij de Galaxis, daar schaam ik mij niet voor! Jouw geniepige verkapte beschuldigingen zullen mij heus niet in paniek brengen. Ga je gang maar. Beschuldig mij. Beveel maar. Het kan me niet schelen.' 

'Beste Meester Koopvaarder. Het kan mij geen elektron schelen of je grootvader koning van Smyrno was of de grootste pauper die er ooit heeft rondgelopen. Ik bracht alleen maar die onzin ter sprake om je duidelijk te maken dat het mij allemaal niets kan schelen. Je hebt kennelijk niet begrepen wat ik bedoelde. Je bent Smyrniaan. Ik ken de Uitlanders. Bovendien ben je een Koopvaarder en wel een van de beste. Je bent op Korell geweest en je kent de Korellianen. En daarom word je naar Korell gestuurd.'

Mallow haalde diep adem. 'Als spion?' 

'Helemaal niet. Als koopman. Maar als een koopman die zijn ogen wijd open heeft. Als je kunt ontdekken waar ze de kernenergie vandaan hebben ... Mag ik je er ook aan herinneren dat twee van die zoekgeraakte vrachtvaarders een Smyrniaanse bemanning hadden?' 

'Wanneer moet ik beginnen?' 

'Wanneer is je schip reisklaar?' 

'Over zes dagen.' 'Dan vertrek je over zes dagen. Bij de Admiraliteit zullen ze je alle inlichtingen verschaffen.' 

'Afgesproken!' De Koopvaarder stond op en drukte de ander fors de hand. 

Sutt wachtte tot hij was vertrokken en spreidde zijn vingers. Daarna haalde hij zijn schouders op en liep de werkkamer van de burgemeester binnen. 

De burgemeester draaide het visischerm uit en leunde achteruit in zijn stoel. 'Wat denk jij ervan, Sutt?' 

'Hij zou wel eens een goed acteur kunnen zijn,' zei Sutt en bleef in gedachten verzonken voor zich uit staren.