Dankwoord Viola Welling
Dit boek, deze verhalen, hadden wellicht nooit het levenslicht gezien als we niet omringd waren geweest door de liefde en kracht van onze achterban. Zij gaven advies, waren ons vangnet, boden een luisterend oor, liefde en een lach en maakten daarmee een wereld van verschil.
* Om te beginnen natuurlijk Steven, mijn buddy, partner in crime en co-auteur. De plannen, discussies, werkverdeling, het plezier en niet te vergeten het elkaar opbeuren als dat even nodig was: alles klopte! * Hedda Sanders, redacteur extraordinaire! Je wist feilloos om te gaan met de behoeften van de y-generatie, betrok ons in het proces, schaafde onze idealistische doelen hier en daar wat bij en wist met je adviezen een boek te maken waar we allemaal trots op kunnen zijn.
* Dit boek had nooit kunnen bestaan zonder de drieëndertig brievenschrijfsters die geheel belangeloos aan het boek meewerkten. Bedankt voor jullie enthousiasme, jullie tijd, de feedback en jullie openheid. Met iedere brief werd ik een stukje wijzer en krachtiger en ik ben er trots op dat die kennis nu met iedereen gedeeld kan worden! * Suzanne Rosier, design koningin eersteklas die de geweldige cover maakte. * Marieke van der Mast en Carlijn van Ravenstein, de toppers van Sijthoff.
* Een enorme pluim is er ook voor mijn fantastische ouders Huub en Margriet Welling die, ondanks de drang van hun dochter om de toeristische route door het leven te bewandelen, nooit zijn opgehouden mij te steunen en die altijd klaarstaan met waardevolle adviezen wanneer ik weer eens verdwaal. * Mijn broer Camiel Welling voor zijn lange zoektochten naar bijzondere schrijfsters, zijn kritische noten en prikkelende opmerkingen waardoor ik altijd net een tandje harder wil lopen. * Mijn grootste fan: Oma Slootmaekers (97 jr): de wijsheid zelve in een ongelooflijk prachtige maar fragiele verpakking. * Mijn beste vriendjes Manon Kosterman, Shibumi Tijssen, Kirsten Zoun en Danijel Bonacic voor hun onafgebroken interesse, het vermogen om twee jaar lang naar dezelfde verhalen te luisteren, avonden te filosoferen over het leven, me te adviseren en me altijd alert te houden.
And last but not least Robin, mijn liefde, mijn rots in de branding. Alleen twee workaholics kunnen dit werktempo van elkaar verdragen. Bedankt voor het tolereren van mijn absurde werktijden, je begrip voor het gebrek aan voedsel in de koelkast of de maaltijden na middernacht. Els, Stevens liefde. Wat een droomvrouw boordevol energie, ideeën en liefde. Guys, we all did it!
‘The future belongs to those who believe in the beauty of their dreams.’ Eleonore Roosevelt